Sommigen noemen het geweten, terwijl anderen geloven dat deze stem van God of een andere hogere entiteit komt, hoe dan ook innerlijke stem? Volgens de wetenschap gaat het simpelweg over onszelf, daarom is het een manier om onze ideeën, angsten en angsten te uiten. Maar heeft iedereen die stem? Bekijk wat de onderzoeken aangeven.
Lees verder: Is het hebben van een hoog IQ direct gekoppeld aan inhoudelijke kennis?
Bekijk meer
Het is geen illusie: vind Pikachu te midden van miljoenen Charlie Brown...
Ranking onthult de belangrijkste luchtmachten ter wereld: Brazilië bezet de...
Samenvattend kunnen we zeggen dat onze innerlijke "stem" onze gedachten zijn. Dat komt omdat wij wezens zijn mensen, leren we verbaal te denken, zodat we, zelfs als we niet spreken of schrijven, aan het bouwen zijn zinnen en zinnen de hele tijd, altijd binnen de taal die we spreken en ons vermogen om te schrijven en uitdrukking.
We kunnen het echter definiëren als iets groters dan dat, omdat het bijvoorbeeld gebruikelijk is dat terwijl we lezen, alle woorden een stem aannemen in onze eigen geest. In dit geval is het een zintuiglijke reproductie, iets dat erg lijkt op de beelden die we projecteren als we aan een plek denken.
Het belangrijkste voor mensen is wiens stem tegen ons lijkt te praten, onze beslissingen bespreekt of gewoon uitdrukt wat we voelen. In feite weten we nog steeds weinig over de oorsprong van het denken en waarom we het in woorden uitdrukken, dus het is een van de grootste mysteries van het leven.
Hebben alle mensen deze stem?
Om die vraag te beantwoorden, rekruteerden onderzoekers van de Universiteit van Nevada in de jaren negentig enkele vrijwilligers voor een enquête. In dit geval zouden de vrijwilligers moeten opschrijven wat er in hun hoofd zat, of wat ze dachten, op het moment dat er een pieptoon klonk. Hierdoor viel op dat de overgrote meerderheid van de mensen constant met zichzelf in gesprek is.
Andere mensen hebben echter eenvoudig aangetoond dat deze terugkerende en hardnekkige gedachte afwezig is. Voor de wetenschap is dit te danken aan een aandoening die "aphantasia" wordt genoemd, wat een soort blindheid van de geest is en bestaat uit de afwezigheid van mentale visualisaties van welke oorsprong dan ook.
De onderzoekers ontdekten zelfs dat er naast de afwezigheid van deze 'stem' ook enige moeite was met het herstellen van mentale beelden, zoals het herinneren van iemands gezicht. Er kan echter niet worden gezegd dat het een slechte toestand is, maar gewoon een andere manier om de wereld te verwerken.
