Je hebt zeker gehoord van de Azteken, Is het niet? Dit volk was er een van precolumbiaanse beschavingen meest bestudeerde ter wereld en toch zijn er veel mysteries die historici niet hebben kunnen ontrafelen.
De Azteken leefden tussen de 14e en 16e eeuw in centraal Mexico en hadden volgens studies geavanceerde kennis van astronomie en architectuur.
Bekijk meer
Kunnen zonnestormen aardse technologieën verstoren?
Thuis tomaten kweken? Ontdek 3 natuurlijke meststoffen die...
In dit artikel gaan we kijken naar vijf leuke weetjes over deze oude beschaving die je misschien nog niet kent. Maak je veiligheidsgordels vast, we gaan terug in de tijd!
1. legende van oorsprong
Historici melden dat de oorsprong van de Azteken mondeling van vader op zoon werd verteld, en dat de chat omgeven was door mythen en legendes.
Volgens de mythologie van het volk kwamen de Azteken uit Aztlan, een ver land. Meer dan dat, ze maakten deel uit van een groep die bekend staat als de Mexica's, die besloten te vertrekken op zoek naar een nieuwe plek om zich te vestigen, na een goddelijk teken.
Tientallen jaren later, in 1325, kwamen ze aan in de stad Tenochtitlan, in de centrale regio van de Mexico, volgens de legende. Het goddelijke teken om daar wortel te schieten was de waarneming van een adelaar die op een cactus zat en een slang at.
2. hechting van mensen
Onderzoekers hebben ontdekt dat wanneer een Azteek schulden had, het gebruikelijk was om zichzelf als slaaf te 'verkopen' of kinderen en familieleden te verkopen. Maar dit gebeurde alleen in gevallen van extreme wanhoop.
Als ze werden verkocht, moesten slaven onophoudelijk werken totdat ze alle schulden hadden afbetaald. Deze activiteit stond bekend als "inbeslagname van mensen".
(Afbeelding: openbaarmaking)
3. kristallen schedel
Nee, het is niet alleen de naam van een van de films Indiana Jones. Enkele van de meest waardevolle en beroemde overblijfselen van de Azteken zijn hun kristallen schedels.
De replica's van dit deel van het menselijk skelet zijn met de hand uitgehouwen in doorschijnend kwarts en met spectaculaire details.
Het doel van deze objecten is echter nog steeds een mysterie. Hoogstwaarschijnlijk werden ze gebruikt bij religieuze ceremonies, genezings- of waarzeggerijrituelen.
4. menselijke offers
De Azteken waren bedreven in het offeren van mensen en stonden er bekend om. Ze hebben vele oorlogen tegen andere volkeren gevoerd om gevangenen te vangen en als offer te gebruiken.
Dat komt omdat dit ritueel een belangrijk onderdeel was van de Azteekse religie. Voor hen was het van het grootste belang om mensenharten aan hun goden te offeren, zodat hun samenleving welvarend zou blijven.
De Azteken waren er nog steeds van overtuigd dat de goden menselijk bloed nodig hadden om het universum in evenwicht te brengen. En het bloed van krijgsgevangenen werd beschouwd als het zuiverste en krachtigste voor dergelijke rituelen.
Offers werden vaak op een brutale en macabere manier gebracht. Gevangenen werden levend naar een rots bovenop tempels gebracht. Daar, nog steeds kloppend, werd het hart uit de borst gerukt.
Dit deel van de Azteekse cultuur heeft hun oorlogsstrategieën sterk bepaald. Conflicten waren immers bijna nooit territoriaal, maar hadden tot doel andere mensen gevangen te nemen en op te offeren.
Hierdoor begonnen de naburige volkeren bang te worden voor de Azteken. En om de dood te voorkomen, sloten ze allianties met hen. Het is dat gezegde: "als je ze niet kunt verslaan, doe dan mee".
5. Onderwijs stond voorop
Voor de Azteken was onderwijs een van de belangrijkste waarden in de samenleving, vooral voor- en vroegschoolse educatie.
Kinderen begonnen thuis met het leren van gewoonten, tradities en overtuigingen. Ouders deelden ook wat ze wisten over basisoverleving en landbouw.
Ze hadden het equivalent van een school, "calmecac" genaamd, voor de kinderen van edelen, priesters en krijgers. Daar was er een meer formele opleiding met gespecialiseerde priesters en leraren.
In de calecac leerden kinderen ook pictografisch schrijven, geabsorbeerde kennis over kalenders en zou zich kunnen verdiepen in religieuze studies, naast het volgen van lessen in kunst en militaire vaardigheden.
Als het kind echter niet "nobel" was, zou hij naar "gemeenschapsscholen" gaan, genaamd "telpochcalli". Daar leerden ze in meer praktische klassen over de behoeften van het dagelijks leven.
Afgestudeerd in sociale communicatie aan de Federale Universiteit van Goiás. Gepassioneerd door digitale media, popcultuur, technologie, politiek en psychoanalyse.
