De kwestie van de chronologie van de bezetting van Amerika door moderne mensen, de Homo sapiens, is al tientallen jaren het onderwerp van verhitte debatten in de wetenschappelijke gemeenschap.
De ontdekking van scherpe punten gemaakt van vuursteen, een gesteentesoort, in New Mexico, VS, dateert uit de jaren dertig en werd beschouwd als het oudste bewijs van menselijke aanwezigheid in de regio.
Bekijk meer
Duurzaamheid: de eerste elektrische fiets ZONDER BATTERIJEN wordt gelanceerd in…
Volgens wetenschappers bestaan er nog steeds planten uit de tijd van de dinosauriërs;…
Deze artefacten werden toegeschreven aan de zogenaamde “Clóvis-cultuur”, waarvan wordt aangenomen dat de leden het Amerikaanse continent hebben bereikt het oversteken van een landbrug die aan het einde van het Last Maximum uitkwam over wat nu de Beringstraat is tussen Siberië en Alaska Gletsjer.
De invloed ervan begon in de jaren negentig te verzwakken als gevolg van onderzoeken die werden uitgevoerd op de archeologische vindplaats Monte Verde, gelegen in Chili.
Leeftijdsmetingen van artefacten gevonden op Monte Verde en andere archeologische vindplaatsen in Zuid-Amerika leverde solide bewijs van de aanwezigheid van menselijke beroepen in Amerika, ongeveer 14.500 tot 18.000 jaar geleden rug.
Vanaf het jaar 2020, archeologische ontdekkingen op locaties als Chiquihuite, Mexico, en White Sands, New Mexico, Verenigde Staten, werden artefacten onthuld die respectievelijk ongeveer 33.000 en 23.000 jaar geleden dateerden.
De bevindingen brachten de intrigerende mogelijkheid naar voren dat mensen het Amerikaanse continent zelfs vóór het Last Glacial Maximum hadden kunnen bereiken, dat wil zeggen tussen 26.000 en 19.000 jaar geleden.
Dit bewijsmateriaal uit Chiquihuite en White Sands heeft geleid tot een herziening van de perspectieven op de oudste archeologische vindplaatsen ter wereld. Amerika, waarbij de wetenschappelijke gemeenschap wordt aangemoedigd ontdekkingen in plaatsen als Santa Elina, in de staat Mato Grosso, in Brazilië.
(Afbeelding: reproductie/internet)
Het Santa Elina Shelter, gelegen in de prachtige Serra das Araras, in de regio van de gemeente Jangada, onthulde geleidelijk zijn geheimen gedurende ongeveer drie decennia, te beginnen in 1983.
Een toegewijd team onder leiding van archeoloog Águeda Vialou van het Nationaal Natuurhistorisch Museum in Parijs heeft op deze plek nauwgezette opgravingen uitgevoerd.
De site toont niet alleen een opmerkelijk paneel met grotschilderingen, maar onthult ook archeologische schatten in natuurlijke lagen, met een ouderdom variërend tussen 27.000 en 1.770 jaar geleden.
De belangstelling voor de Santa Elina-site kreeg bekendheid in de jaren negentig, toen er iets werkelijk buitengewoons aan het licht kwam: de ontdekking van drie osteodermen, dit zijn benige afzettingen die platen of andere structuren vormen in de buitenste laag van de huid van bepaalde dieren.
Osteodermen waren aangepast en werden toegeschreven aan een gigantische grondluiaard die bekend staat als Glossotherium fenese. Analyse gaf aan dat deze ontdekkingen dateren van ongeveer 27 duizend jaar geleden.
Tijdens de gedetailleerde analyse van de osteodermen die in Santa Elina werden ontdekt, identificeerden archeologen twee verschillende vormen van menselijk ingrijpen in de oude botten.
De eerste wordt gekenmerkt door opzettelijke aanpassingen, waaronder polijstsporen, veranderingen in de oorspronkelijke vorm en de aanwezigheid van zorgvuldig gemaakte gaten.
De aanpassingen suggereren een zorgvuldige manipulatie en de bedoeling om deze botten te transformeren in nuttige of decoratieve artefacten, zoals bijvoorbeeld ringen.
Studies rond dit onderwerp blijven actief en wetenschappers staan steeds meer te popelen voor nieuwe ontdekkingen.
Bij Trezeme Digital begrijpen we het belang van effectieve communicatie. We weten dat elk woord ertoe doet, en daarom streven we ernaar om inhoud te leveren die relevant, boeiend en gepersonaliseerd is om aan uw behoeften te voldoen.
