Een jongedame in gescheurde kleding en schoenen met gaten. Dit is hoe de huidige federale grondwet kan worden gekarakteriseerd, die afgelopen donderdag (5) 35 jaar na de afkondiging ervan voltooide, met weinig of geen reden tot feest.
De Magna Carta is opgevat als een mijlpaal voor het overwinnen van het langdurige (en autoritaire) militaire regime dat het land 21 jaar lang is opgelegd. De Magna Carta is uitstekend qua bedoelingen, maar laat in de praktijk veel te wensen over.
Bekijk meer
Virus aanwezig in de uitwerpselen van maki's kan REDDING zijn voor degenen die...
Archeologen vinden paardenskelet met GEWELDIGE details in…
Toen het de ‘Burgergrondwet’ werd bedacht – voor het benadrukken van individuele rechten en garanties – door zijn grootste schepper, plaatsvervanger Ulysses Guimarães (PMDB/SP) is de basismotivatie voor het verdedigen van de democratie het grootste verlies voor het land, aangezien de vorm van politieke vertegenwoordiging, directe verkiezingen voor posities in de wetgevende en uitvoerende macht, ontberen een basisinstrument, sociale controle op de prestaties van de parlementariër, burgemeester, gouverneur of president van de Republiek.
In dit geval beperkt het 'burgerschap' van de Braziliaan zich tot het stemmen en gaat nooit gepaard met het 'eisen', vooral omdat ze geen belang meer hechten aan socialezekerheidsprogramma's. prioriteiten van de overheid of het mandaat, naar de achtergrond verbannen, ten gunste van marketingfaçades en aansprekend nepnieuws, opportunistisch, zo niet, eerbetoon buitenaards wezen.
Zonder effectieve eisen vanuit de (on)georganiseerde samenleving met betrekking tot het gebruik en de toewijzing van publiek geld, zal overheidsbeleid ontstaan zijn overgeleverd aan politiek en partijdig gemak, waarbij de discontinuïteit van werken en diensten essentieel is voor de bevolking.
Dit blijkt uit het feit dat ruim 100 miljoen Brazilianen in de 21e eeuw niet eens hebben het fundamentele recht op elementaire sanitaire voorzieningen, terwijl nog eens 35 miljoen mensen geen toegang hebben tot water behandeld.
De gegevens zijn afkomstig van Instituto Trata Brasil, volgens een rapport dat afgelopen maart werd gepubliceerd door de G1-website, gebaseerd op indicatoren 2021 van het Nationaal Sanitatie-informatiesysteem, dat een universum van de 100 meest analyseerde dichtbevolkt.
Een andere misvorming kan worden waargenomen in artikel 2 van de hoofdwet, dat handelt over de scheiding van “de machten van de Unie (de wetgevende, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht), onafhankelijke en harmonieus met elkaar”, vandaag vervangen door de weelde van de rechterlijke macht, die de uitvoerende rol op zich neemt en de wetten formuleert, in directe belediging van dit basisprincipe constitutioneel.
Zoals de ervaren journalist op het gebied van de federale hoofdstad, Alexandre Garcia, benadrukt in een recent artikel in de krant ‘Estado de Minas’: “Degenen die de instellingen besturen, zijn daar in onze naam; Degenen die de grondwet en de wetten hebben geschreven, hebben dat in onze naam en met onze stem gedaan. Degenen die ervoor zorgen dat het staatsbestuur werkt, zijn onze dienaren. Maar dit alles blijft in theorie, omdat degenen die de macht van het volk hebben gekregen in de praktijk het gevoel hebben dat zij de eigenaren zijn van de staat, de wet en de instellingen, terwijl wij worden behandeld als dienaren, belastingbetalers die de macht op drie niveaus ondersteunen – en dit is geen democratie, die de uitoefening van macht is door het volk, geregeerd door Grondwet".
Als gevolg hiervan doet het gebrek aan respect voor de Magna-wet de regressie en de willekeur uit de tijd van de dictatuur herleven, precies wat bedoeld was om voor altijd uit te roeien, naar het voorbeeld van de hypertrofie van de Unie in belastingkwestie, aangezien hierdoor praktisch het geheel van de nationale inkomsten wordt geconcentreerd, herverdeeld volgens de wil van de bewoner van Planalto, waardoor het federalisme dat de Republiek definieert wordt begraven thuisland.
Terugkomend op de kwestie van de ‘veelgeprezen’ en al snel vergeten ‘sociale controle’, noemt Garcia de Europese en Yankee-modellen van districtsstemming, die nooit door het Congres zijn goedgekeurd. Nationaal, om voor de hand liggende redenen, aangezien dit in feite de kiezer de macht zou geven om ‘in loco’ van zijn gekozen ‘buurman’ de vervulling te eisen van de ‘beloften van campagne'.
Ten slotte is het altijd goed om het adagium van het genie van het ras, de eminente jurist Rui Barbosa, in gedachten te houden, en zijn beroemde uitspraak: “De ergste dictatuur is die van de rechterlijke macht, omdat er niemand is om in beroep te gaan”, zoals de controversiële inbreuk op de jurisdictie van het Federale Hooggerechtshof (STF) over andere machten, zoals van wat? Verdediging van de democratie.
Het valt nog te bezien over welke democratie we het hebben. Zeker van specifieke belangengroepen, nooit van de meerderheid, zoals de betekenis is van het woord demo(volks)cratie (regering), in de vrije vertaling uit het Grieks.
Als klap op de vuurpijl is een ander aangeprezen hersenschim het constitutionele voorschrift dat ‘de wet voor iedereen geldt’, in tegenspraak met de vrijlating van rijke of zeer gevaarlijke gevangenen, lang voordat de wet wordt nageleefd. straf, dat wil zeggen, gerechtigheid is voor degenen die over de financiële middelen beschikken om in beroep te gaan tegen vonnissen die al definitief en onaantastbaar zijn geworden, totdat ze vrijheid verkrijgen, gefinancierd door de gebrekkige rechterlijke structuur nationaal.