Onlangs werd een prehistorische trilobiet genoemd Bohemolichas incola, daterend uit 465 miljoen jaar geleden, verraste wetenschappers door te onthullen dat het spijsverteringskanaal nog steeds sporen van zijn laatste maaltijd bevat.
De belangrijke ontdekking, benadrukt in het tijdschrift Nature, vult een cruciale leemte in ons begrip van ecologie van trilobieten en hun rol in ecosystemen tijdens het Paleozoïcum.
Bekijk meer
Nieuwe versie van de '0800-zwendel' eist VEEL slachtoffers;…
Ringvormige zonsverduistering: de 'ring van vuur' zal te zien zijn in de lucht van...
Het fossiel werd oorspronkelijk ontdekt in 1908 door Karel Holub en bleef gehuisvest in het Rokycany Museum in Tsjechië.
(Afbeelding: reproductie/internet)
Het onderzoek werd geleid door Petr Kraft van de Charles Universiteit in Praag, die een persoonlijke band met het fossiel had vanwege zijn relatie met zijn grootvader.
In de eerste jaren van de 21e eeuw, paleontologen geïdentificeerde schaalfragmenten zichtbaar in het lichaam van de trilobiet, wat duidt op de mogelijke aanwezigheid van bewaarde inhoud in zijn spijsverteringskanaal.
Op dat moment waren er echter geen middelen beschikbaar om deze fragmenten te onderzoeken zonder de integriteit van het zeldzame fossiel in gevaar te brengen.
(Afbeelding: reproductie/internet)
Onlangs hebben wetenschappers in Frankrijk dankzij geavanceerde synchrotrontomografiemethoden beelden kunnen vastleggen van hoge resolutie van de schaalfragmenten die aanwezig zijn in de darm van de trilobiet, zonder enige schade aan de darmen te veroorzaken exemplaar.
Dit maakte de trilobiet een van de eerste Tsjechische fossielen die werd onderworpen aan analyse bij de European Synchrotron (ESRF) in Grenoble, Frankrijk.
Het analyseproces omvatte de verwerving van dwarsdoorsnedebeelden, vergelijkbaar met computertomografiescans. ziekenhuisstructuren, gevolgd door handmatige segmentatie van de fossiele structuren, resulterend in de creatie van een 3D-model informatief.
In die zin gaven de analyses aan dat de Bohemolicha'sincola het was een opportunistische aaseter die zich voedde met zowel levende als dode dieren, inclusief dieren met harde schelpen.
Het spijsverteringskanaal bevatte kalkhoudende schelpen van ongewervelde zeedieren, zoals ostracoden, tweekleppigen en stekelhuidigen, waardoor het mogelijk werd sommige soorten van deze dieren te identificeren.
Bovendien waren de dunwandige kalkschillen niet volledig opgelost in het spijsverteringskanaal, wat erop wijst dat het darmmilieu is aangetast trilobita was waarschijnlijk vrijwel neutraal of licht alkalisch, mogelijk een voorouderlijk kenmerk dat werd gedeeld door geleedpotigen, waaronder de trilobieten.
Na zijn dood werd de Bohemolichas incola had een ironisch lot. Hoewel hij zijn hele leven een aaseter was, werd hij na zijn dood het doelwit van andere kleine aaseters.
Deze parasieten besloten echter het spijsverteringskanaal van de geleedpotige te sparen, omdat ze zich mogelijk realiseerden dat het nog steeds actieve enzymen bevatte.
Als gevolg hiervan kwamen deze parasieten vast te zitten in een stevige structuur die zich snel rond het lichaam van de trilobiet vormde in een ondiep, modderig deel van de oceaan.
(Afbeelding: reproductie/internet)
Bij Trezeme Digital begrijpen we het belang van effectieve communicatie. We weten dat elk woord ertoe doet, en daarom streven we ernaar om inhoud te leveren die relevant, boeiend en gepersonaliseerd is om aan uw behoeften te voldoen.
