Jij zonnebloemen Verrassend genoeg hebben ze hun naam te danken aan hun eigenaardige beweging die het pad van de zon langs de hemel volgt, van oost naar west, terwijl de aarde ronddraait.
Dit fenomeen staat bekend als heliotropisme en het blijft een fascinerend raadsel voor plantenbiologen. Dat blijkt uit een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift PLOS-biologiewerd de mogelijkheid uitgesloten dat zonnebloemen deze beweging uitvoeren als reactie op licht, zoals waargenomen bij andere planten.
Bekijk meer
Het apparaat dat een dronkaard in een mum van tijd nuchter maakt – en…
Lucky in november: geluksdagen voor elk sterrenbeeld…
De onderzoekers suggereren dat het vermogen van zonnebloemen om de zon te volgen waarschijnlijk verband houdt met een complexiteit van meer ingewikkelde processen. Ze benadrukken dat de verklaring voor dit gedrag verder gaat dan de typische reacties op licht die in de natuur voorkomen andere plantensoorten.
Vanwege hun bodemgebonden karakter worden planten geconfronteerd met uitdagingen wanneer het licht dat nodig is voor fotosynthese wordt geblokkeerd door obstakels of schaduwen.
Veel soorten hebben strategieën ontwikkeld, zoals groei of strekking, om naar het licht te gaan. Deze bewegingen worden bepaald door specifieke moleculaire systemen.
Een bekend voorbeeld is de fototrope respons, waarbij eiwitten zoals fototropinen blauw licht waarnemen dat ongelijk verdeeld is over een jonge plant.
Dit belangrijke proces veroorzaakt de herverdeling van groeihormonen, een gevolg van de oriëntatie van de plant op de lichtbron.
Gezien deze kennis geloofde de wetenschappelijke gemeenschap lange tijd dat zonnebloemen soortgelijke mechanismen gebruikten om hun rotatiebeweging rond hun as te geleiden.
Tijdens het zonnevolgproces kantelt de kop van de zonnebloem zachtjes naar de oostkant van de stengel, in lijn met de richting van de zonsopgang.
Terwijl de zon langs de hemel beweegt, past het bloemhoofd zich geleidelijk aan naar het westen. Onderzoek heeft de aanwezigheid van een interne circadiane klok in zonnebloemen onthuld, die anticipeert op de dageraad en de opening van de bloemen coördineert met de ochtendaankomst van bestuivers.
Om beter te begrijpen hoe zonnebloemen deze opmerkelijke zonne-tracking uitvoeren, hebben wetenschappers een experiment waarbij ze twee groepen bloemen kweekten: één in een laboratoriumomgeving en de andere buiten, onder licht zonne.
Tijdens onderzoek analyseerde het team de genactivatie door beide sets planten bloot te stellen aan hun respectievelijke lichtbronnen.
Binnenshuis gekweekte zonnebloemen groeien naar de blauwe lichtbron van het laboratorium, die genen activeert die geassocieerd zijn met fototropine.
Bloemen die buiten werden gekweekt en die hun hoofd bewogen, vertoonden daarentegen een duidelijk patroon van genexpressie. Interessant genoeg vertoonden deze zonnebloemen geen opmerkelijke verschillen in fototropinemoleculen tussen de oost- en westzijde van de stengel.
De onderzoeksresultaten geven aan dat er verschillende routes zijn die verschillende golflengten van licht overspannen, waardoor zonnebloemen het doel kunnen bereiken om de zon te volgen.
Desondanks hebben wetenschappers de specifieke genen die betrokken zijn bij heliotropisme nog niet geïdentificeerd, erop wijzend dat fototropine als de belangrijkste boosdoener is uitgesloten.
Dit inzicht werd versterkt door het feit dat zonnebloemen die in het laboratorium werden gekweekt, de zon probeerden te volgen onmiddellijk nadat ze waren blootgesteld aan de externe omgeving.
Bij Trezeme Digital begrijpen we het belang van effectieve communicatie. We weten dat elk woord ertoe doet, en daarom streven we ernaar om inhoud te leveren die relevant, boeiend en gepersonaliseerd is om aan uw behoeften te voldoen.