Ouders: opvoeden is geen kunst

Wie zegt dat opvoeden gemakkelijk en vreedzaam is, liegt. Het pedagogisch proces is complex en vermoeiend. Opvoeden, zowel formeel als informeel, is een cyclisch proces dat veel werk vergt. Het vereist toewijding, geduld, kennis, donatie en een bijna onverklaarbare dosis goede wil en liefde. Opvoeden gaat veel verder dan de muren van de school, waar het onderwijsproces plaatsvindt vanuit pedagogisch en sociaal oogpunt. Het wordt thuis, op de club, in de kerk, met familieleden, in het dagelijks leven, door woorden en voorbeelden onderwezen. Men onderwijst voor het leven, volgens de gezinswaarden die door elk gezin en elke samenleving zijn vastgesteld. Alle volwassenen die onderwijs geven, hebben over het algemeen altijd goede bedoelingen. De uitdrukking "Wees beleefd, mijn zoon" wordt voortdurend herhaald, maar we passen onze toespraken niet altijd toe in het dagelijks leven. Zelfs als we ons realiseren dat onze houdingen worden bekeken door de minderjarige, alsof we een spiegel zijn. Problemen en dodelijke slachtoffers komen voor op school, thuis, op straat, in het leven. Omdat we oprecht zijn en elk evenement in de juiste dimensie waarderen, laten we kinderen en jongeren op een evenwichtige manier kennismaken met de echte wereld, van verstand en emotie. We bereiden burgers voor, het is belangrijk om ze altijd te begeleiden, te laten weten dat niet alles gaat zoals we willen en zoals we plannen. Hen enkele onaangename gebeurtenissen laten meemaken, zal hen sterker maken. Door hen (binnen hun grenzen) te laten deelnemen aan familiezaken, zullen ze leren uitdagingen en moeilijkheden te overwinnen. Degenen die onderwijs geven, kunnen geen haast hebben, omdat het een langzaam proces is waarvan de oogst door toekomstige generaties zal worden gedaan. Opvoeden is geen kunst, maar leven is een kunst.

Suely Regina Soares Santos
Totale Kwaliteitsspecialist