Activiteit van tekst interpretatie, gericht op leerlingen in het vijfde leerjaar van de basisschool, ongeveer plastic eilanden. Heb je ooit van ze gehoord? Niet? Lees dus zeker de tekst! Beantwoord dan de verschillende interpretatieve vragen die worden gesteld!
U kunt deze activiteit voor tekstbegrip downloaden in een bewerkbare Word-sjabloon die klaar is om af te drukken naar PDF en ook de antwoordactiviteit.
Download deze tekstinterpretatieoefening van:
SCHOOL: DATUM:
PROF: KLASSE:
NAAM:
Lezen:
De plastic tasjes waar je boodschappen in doen, kunnen midden op zee terecht komen. Werkelijk! In deze gebieden vormen ze (en andere soortgelijke verpakkingen) grote "vuilniseilanden", of beter gezegd, regio's met een hoge concentratie aan plastic. Je vraagt je misschien af hoe tassen zoveel kunnen reizen. Het antwoord ligt in de onzorgvuldige verwijdering, direct in de straten, van waaruit ze door de regen kunnen worden meegesleurd tot ze een rivier bereiken. En zoals rivieren in de zee stromen, dat is het! Daar zijn ze!
Denk nu eens na: wie zit hier achter? Ja, de mens. Het is misschien moeilijk te geloven, maar veel mensen denken dat straten, groene gebieden, rivieren en de zeeën zelf geschikte plaatsen zijn om afval weg te gooien. Deze mensen kunnen zich de gevolgen hiervan voor het milieu niet voorstellen. Kunststoffen vallen bijvoorbeeld niet gemakkelijk uit elkaar. Zelfs na maanden reizen in zout water blijven ze intact, drijven ze door de zeeën en uiteindelijk worden meegezogen in enkele van de grote draaikolken, bekend als "gyros", die aanwezig zijn in de oceanen. Dus, plastic hoopt zich op in deze regio's en vormt gigantische eilanden van afval, die tegenwoordig ongeveer 700.000 vierkante kilometer beslaan - zes keer zo groot als Acre!
Maar niet al het plastic drijft. Er is ook veel afval onder water. Flessen, visnetten en een heleboel andere dingen die mensen gooien, stapelden zich niet alleen op in de buurt van deze draaikolken – er is afval op Braziliaanse stranden en zelfs op de geïsoleerde eilanden van Antartica!
Al dit vuil is schadelijk voor zeedieren. Vogels kunnen vast komen te zitten in stukjes plastic en schildpadden stikken dood als ze zakken en andere verpakkingen verwarren met de kwallen waarmee ze zich voeden. Om dit probleem op te lossen, moeten we afval verminderen, zelfs wegwerpverpakkingen produceren en industrieën ertoe brengen meer plastic te recyclen. Speel jij jouw rol in dit verhaal?
João Paulo Machado Torres.
tijdschrift "Ciência Hoje das Crianças". Editie 252.
Beschikbaar in: .
Vraag 1 - In “In deze gebieden zij (en andere soortgelijke pakketten) vormen grote 'vuilniseilanden' […]”, de gemarkeerde term verwijst naar:
Vraag 2 - Hoe bereiken plastic zakken volgens de tekst de oceanen?
Vraag 3 - Kijk maar:
"[...] ze vormen gigantische eilanden van afval, die tegenwoordig ongeveer 700.000 vierkante kilometer beslaan - zes keer zo groot als Acre!"
Het uitroepteken werd na deze passage gebruikt om het gevoel uit te drukken van:
Vraag 4 – In het segment "Kunststoffen vallen bijvoorbeeld niet uit elkaar" gemakkelijk.”, het onderstreepte woord geeft aan:
( ) plaats.
( ) modus.
( ) tijd.
Vraag 5 - Volgens de tekst sterven schildpadden verstikt in plastic verpakkingen. Waarom nemen ze deze pakketten in?
Vraag 6 – De auteur van de tekst spreekt rechtstreeks met de lezer in de passage:
( ) “Denk nu eens na: wie zit hier allemaal achter? Ja, de mens.”
( ) “Er is ook veel afval onder water.”
( ) "Al dit vuil schaadt zeedieren."
Vraag 7 – Teruglezen:
“[…] we moeten afval verminderen, zelfs wegwerpverpakkingen produceren en industrieën ertoe brengen meer plastic te recyclen. Speel jij jouw rol in dit verhaal?”
In deze passage, de auteur van de tekst:
( ) bekritiseert de lezer.
( ) geeft een bevel aan de lezer.
( ) probeert de lezer bewust te maken.
Door Denyse Lage Fonseca
Afgestudeerd in Talen en specialist in afstandsonderwijs.
meld deze advertentie
