Edukacja dziecka przenika kilka czynników i obszarów wiedzy, takich jak edukacja finansowa. W tym przypadku wielu rodziców nie wie dokładnie, jak zacząć uczyć swoje dzieci o pieniądzach i dlatego powielają wiele błędów w edukacja finansowa dzieci. Zobacz, jakie to błędy i co zrobić, aby ich nie popełniać.
Czytaj więcej: Ważne, aby wiedzieć: 6 oznak niepokoju u dzieci
Zobacz więcej
Japońska firma nakłada ograniczenia czasowe i czerpie korzyści
Uwaga: TA trująca roślina spowodowała, że młody mężczyzna wylądował w szpitalu
Nauczanie dbania o pieniądze powinno być zadaniem jak najbardziej kompletnym, dlatego należy starać się nie być powierzchownym, choć należy kłaść nacisk na dydaktykę. Poniżej wymieniamy niektóre kluczowe błędy, które uniemożliwiają dzieciom skuteczną naukę oszczędzania pieniędzy.
Nie uczy decydowania
Pierwszym krokiem w edukacji finansowej jest nauczanie o potrzebie podejmowania decyzji, w końcu radzenie sobie z pieniędzmi to radzenie sobie z wyborem. Ponieważ nie można mieć wszystkiego, ważne jest, aby dziecko miało taki wymiar, że wybierając produkt, będzie musiało zrezygnować z innego. Pamiętaj więc, aby doprowadzić go do dobrych decyzji.
Nie uczy o potrzebie oszczędzania
Jaka jest pierwsza rzecz, którą robi Twoje dziecko, gdy dajesz mu pieniądze? Najprawdopodobniej uważa, że wydawanie pieniędzy jest główną funkcją pieniądza iw pewnym sensie tak jest. Jednak nigdy nie jest za wcześnie, aby edukować o potrzebie oszczędzania na ewentualne przyszłe problemy.
Nie nauczanie różnicy w cenie i wartości
To problem wielu dorosłych, także tych, którzy nie dostrzegają, że cena nie powinna być jedynym wyznacznikiem przy zakupie produktu. To dlatego, że musimy pomyśleć o trwałości tego produktu, jego funkcji i jak dobrze zaspokaja potrzebę lub rozwiązuje problem.
W tym przypadku jest to wartość, jaką ma każdy przedmiot, a która często nie jest nawet brana pod uwagę, tym bardziej, gdy jesteś dzieckiem. Wkrótce dziecko musi jak najszybciej zrozumieć, że kupowanie nie jest celem samym w sobie, bo kupujemy nie bez powodu. Na przykład dobrą wskazówką jest skłonienie dziecka do zastanowienia się, w jaki sposób zabawka uszczęśliwi je i na jak długo, a następnie zdecyduje się ją kupić.