Jeden nowe badanie pokazuje, że osoby niewidome lepiej wyczuwają bicie własnego serca niż osoby widzące. Wyniki te sugerują, że brak zdolności widzenia środowiska zewnętrznego może zwiększać świadomość wewnętrzną.
Ocena wrażliwości różnych grup populacji na bicie własnego serca niewydolności serca, w jednym badaniu monitorowano tętno 36 osób niewidomych i 36 widzących normalna. Ponadto każdy uczestnik został poproszony o policzenie uderzeń serca bez fizycznego kontaktu z własnym ciałem.
Zobacz więcej
Potwierdzono: Samsung naprawdę produkuje składane ekrany dla…
Chiny przeprowadzają eksperymenty z danio pręgowanym na stacji kosmicznej…
Wyniki pokazały, że osoby niewidome miały średnią dokładność 0,78, podczas gdy osoby widzące rejestrowały średnia dokładność 0,63, podkreślając, w jaki sposób można wzmocnić zdolności sensoryczne u osób niepełnosprawnych wizualny.
„Sugeruje to, że plastyczność mózgu po utracie wzroku prowadzi do lepszej zdolności wykrywania sygnałów z serca, co ma implikacje do badania świadomości ciała i przetwarzania emocji u osób niewidomych” – napisali naukowcy w swoim artykule opublikowany.
Technicznym terminem określającym wrażliwość na wewnętrzne bodźce organizmu jest interocepcja. Do tej pory nie było jasne, w jaki sposób neuroplastyczność osób niewidomych, adaptacja układu nerwowego do słabego wzroku, może wpływać na interocepcję.
Dopiero okaże się, dlaczego interocepcja jest wzmocniona u osób niewidomych, na pytanie, na które to badanie nie daje odpowiedzi, ale jest czymś, czym można się zająć w przyszłych badaniach. Zespół sugeruje również, że osoby niewidome mogą wykrywać sygnały bicia serca z obszarów ciała innych niż serce.
Według neuronaukowca Dominiki Radziun z Instytutu Karolinska w Szwecji „wiemy, że sygnały serca i emocje są ze sobą ściśle powiązane”.
Neurobiolog Dominika Radziun z Instytutu Karolinska w Szwecji sugeruje, że „kiedy doświadczamy strachu, nasze serca biją szybciej. Możliwe, że większa wrażliwość osób niewidomych na sygnały z własnego serca wpływa również na ich doświadczenia emocjonalne”.
Co ciekawe, obie grupy nie wykazywały większych różnic w rzeczywistym tętnie ani zdolności wyczuwania, że są monitorowane. Sugeruje to, że różnica między grupami jest związana z interocepcją.
Autorzy nowego badania sugerują, że różne części ciała związane z przetwarzaniem sygnałów sercowych, takie jak przednia wyspa w mózgu – region kory wyspowej zaangażowany w regulację subiektywnych odczuć – można by specjalnie przeanalizować, aby to pogłębić szukaj.
Podobnie jak w przypadku wielu badań nad ślepotą, wyniki nie tylko mówią nam więcej o tym, jak to jest żyć bez widzenia i jak przystosowują się mózg i ciało, ale także o możliwościach i wszechstronności mózgu ogólny.
Według Radziuna „dostarcza nam to ważnych informacji na temat plastyczności mózgu i tego, jak utrata a zmysł może wzmacniać innych, w tym przypadku zdolność odczuwania tego, co dzieje się we własnym ciele”.
