Nowe szaty królato jest bajka napisany przez Duńczyka Hansa Christiana Andersena. Jego pierwsza publikacja miała miejsce w 1837 roku i od tego czasu dokonano kilku adaptacji w różnych językach.
Autor pisząc opowiadanie oparł się na opowiadaniu z r Księga przykładów, średniowieczny zbiór zawierający 55 opowieści moralnych różnych pisarzy, w tym Ezopa, który napisał takie klasyki, jak Konik polny i mrówka.
Zobacz więcej
Dziewiąta gospodarka na świecie, Brazylia ma mniejszość obywateli z…
Szkoła publiczna w Brasilii przetrzymuje ucznia z autyzmem w „prywatnym więzieniu”
Opowieść Andersena skupiała się na dworskiej próżności i intelektualnej arogancji.
W tym kontekście dwaj oszuści, wiedząc o zamiłowaniu króla do ubrań, udali tkaczy i obiecalido monarchy bogato haftowana szata byłoby to niewidoczne dla głupców lub drani, którzy je nosili.
Z pomysłem król szybko pomyślał, że kostium będzie wspaniały, co więcej, pokochał pomysł, aby móc odróżnić się od głupców.
Zamówienie zostało złożone, szaty „były gotowe”, a król, ambitny, udawał, że widział cały kostium i jego poddanych.
Z tym monarcha chodził po ulicach tylko w długich szufladach, aby nie uchodzić za głupca.
Sprawdź teraz bajkę Nowe szaty króla.
Dawno, dawno temu żył sobie król tak próżny w swojej osobie, że wystarczyło tylko przejść nad ludem.
Kiedyś szukali go jacyś mężczyźni, którzy powiedzieli, że są wspaniałymi tkaczami i zrobią zaklętą szatę, najpiękniejszą i najrzadszą na świecie, ale z unikalną cechą, bowiem tylko oczy tych, które były prawowitymi dziećmi, tylko tych szczęściarzy, byłyby w stanie ujrzeć tak egzotyczne i niepowtarzalne strój.
Król uznał propozycję za bardzo zabawną i zamówił kostium, dając dużo pieniędzy na jego wykonanie. Mężczyźni pracowali dzień i noc na magicznym krośnie, szyjąc niewidzialną nicią tkaninę, której nikt nie widział.
Król zawsze wysyłał do warsztatu ministrów, którzy wracali zachwyceni, chwaląc stroje i kunszt krawców.
W końcu, po wydaniu wielu pieniędzy, król otrzymał rzeczony strój i zorganizował publiczne przyjęcie, aby mieć przyjemność pokazania go ludowi.
Do pałacu przybyli krawcy, ubrali króla w długie spodnie i okryli go fragmentami zaczarowanego kostiumu, bogato haftowanego, ale niewidocznego dla oczu bękartów.
Ludzie czekali na zewnątrz na obecność Króla, a kiedy się pojawił, wszyscy bili brawa z wielkim entuzjazmem. Krawcy, korzystając z przyjęcia, zniknęli na środku świata.
Król szedł z orszakiem, ale przechodząc przez jedną z biednych uliczek miasta, z tłumu chłopiec krzyknął: „Król ma na sobie długą bieliznę!”.
Wszyscy tam zauważyli i zobaczyli, że król tak naprawdę miał na sobie tylko długą bieliznę.
Rozległo się wielkie i donośne buczenie. Król pobiegł do pałacu zawstydzony. Od tego dnia korygował swoją dumę. I dopóki trwało jego panowanie, był sprawiedliwym i prostym Królem dla swojego ludu.
* Kredyty adaptacyjne: strona z poradami
Kliknij tutaj i pobierz tekst Nowe szaty króla w formacie PDF!
Zobacz też:
