Gospodarka konstytuuje i reprezentuje powiązane zjawiska społeczne oraz ich przechwytywanie i obieg środki materialne i finansowe mające na celu rozwój społeczeństw, struktur i ludzie. Ten obszar wiedzy jest zwykle podzielony na kilka sektorów, sklasyfikowanych zgodnie z funkcją które wykonują w całym łańcuchu produkcyjnym, od produkcji surowców do konsumpcji bezpośredni. W tym sensie istnieją działania, praktyki i towary, które należą do wszystkich tych sektorów, podczas gdy inne elementy są zawarte tylko w jednym.
Najczęstszym sposobem klasyfikowania działalności gospodarczej jest podział na trzy rodzaje – co jest nawet oficjalnie przyjęte przez instytucje takie jak IBGE (Instytut Brazylijski Instytut Geografii i Statystyki), Ipea (Instytut Stosowanych Badań Ekonomicznych), INPE (Narodowy Instytut Badań Kosmicznych), ONZ (ONZ), wśród inni. Tymi typami są: tzw podstawowy sektor, o sektor wtórny i trzeci sektor. W niektórych podejściach istnieje również sektor czwartorzędowy odnoszący się do sektora usług, ale w oficjalnych klasyfikacjach wydaje się, że jest on zaliczany do sektora usługowego wraz z handlem.
Zobacz więcej
Nierówność: IBGE ujawnia 10 najgorszych stanów…
Izrael jest czwartą co do wielkości potęgą militarną na świecie; sprawdź ranking
Podstawowym sektorem jest sektor produkcji surowców a także produkty podstawowe, to znaczy takie, które są konsumowane bezpośrednio, bez przechodzenia przez jakikolwiek rodzaj transformacji przemysłowej lub produkcyjnej. Dlatego też ten sektor gospodarki obejmuje wydobycie roślin, zwierząt (łowiectwo i rybołówstwo) oraz kopalin także praktyki rolnicze (uprawa warzyw) i hodowlane (hodowla zwierząt do celów innych niż domowe).
Uważa się, że ten obszar ekonomii ma pierwszy rozwój w historii ludzkości, jest praktykowany częściej decydujący o rozwoju rolnictwa w okresie neolitu, który stworzył podstawy do ukonstytuowania się tego pierwszego cywilizacje. Obecnie istnieje wiele krajów, których większość gospodarek koncentruje się na sektorze pierwotnym, który jest znakiem rozpoznawczym najsłabiej rozwiniętych terytoriów na świecie.
Posiadanie gospodarki uzależnionej od produkcji i eksportu surowców jest uważane za problematyczne z wielu powodów jego wady, a mianowicie: a) duża zależność od klimatu, która czyni rozwój podatnym na susze lub katastrofy środowiskowy; b) niska wartość eksportu, co wymaga dużej ilości eksportowanych produktów do zbilansowania bilansu handlowego; c) niskie wynagrodzenia pracowników, zwłaszcza w krajach, w których rozwój społeczny jest niski, a prawo pracy nie jest właściwie stosowane na obszarach wiejskich; d) wyższe koszty importu produktów uprzemysłowionych, co zwiększa uzależnienie finansowe, głównie od krajów dominujących w nowoczesnych technologiach.
REKLAMA
Dlatego też, chociaż rozwój sektora pierwotnego jest niezbędny do wzrostu każdego kraju lub terytorium, w zależności od wyłącznie lub głównie tej działalności jest indeksem wśród wielu, które istnieją, aby wskazać związek w budowie. Ważna jest w tym przypadku dywersyfikacja działalności gospodarczej i inwestowanie w lepsze wykorzystanie technologii konstrukcyjnych.
Sektor wtórny stanowi działalność polegająca na przetwarzaniu surowców i produktów podstawowych, w tym wykorzystanie zasobów naturalnych do pozyskiwania energii lub włączenie jej do jakiejś formy produkcji. Sektor ten obejmuje więc działalność przemysłową i produkcję energii. Umownie do tej typologii zalicza się również budownictwo cywilne, które określa się jako rodzaj przemysłu.
Działalność przemysłowa, główny trzon sektora wtórnego, istnieje od dawna, które pierwotnie powstały na ręcznych liniach produkcyjnych, w swoistej „ewolucji”. rzemiosło". Jednak jego najbardziej produktywna i usystematyzowana koncepcja zaczęła pojawiać się w XVIII wieku wraz z tzw Rewolucja przemysłowarozpoczął się w Anglii.
REKLAMA
Pierwotnie brano pod uwagę tylko kraje najbardziej rozwinięte uprzemysłowiony (klasyczne kraje uprzemysłowione), takie jak Anglia, Francja i niektóre regiony Stanów Zjednoczonych. Później kraje z gospodarką planową, samozwańczy socjaliści, rozwijały się także w ramach sektora wtórnego, który później rozszerzył się na kraje kapitalistyczne słabo rozwiniętych i rozwijających się. Na przykład Brazylia jest uważana za kraj późnej lub niedawnej industrializacji, ponieważ dopiero w XX wieku udało się skoncentrować swoją gospodarkę na tym sektorze, towarzysząc innym obszarom o tym samym profilu, takim jak Turcja, Meksyk, Argentyna i wiele innych inni.
Za sektor trzeci uważa się tzw sektora handlu i usług a zatem obejmuje sprzedaż produktu podstawowego lub produktu uprzemysłowionego. Tym samym do tego obszaru działalności gospodarczej zaliczani są kupcy, przedstawiciele wolnych zawodów (nauczyciele, prawnicy, lekarze itp.) oraz usługodawcy. Jej pojawienie się poprzedza rozwój przemysłu i nastąpiło od momentu rozpoczęcia działalności gospodarstwa zaczęły generować nadwyżki, tak że różne narody zaczęły negocjować i wymieniać nawzajem. Wynalezienie pieniądza oczywiście zintensyfikowało tę praktykę, aż do tego stopnia, że pod koniec średniowiecza dała początek początkowej formie kapitalizmu skoncentrowanej na tym sektorze, kapitalizmowi komercyjnemu.
Obecnie wraz z procesem mechanizacji rolnictwa i przemysłu – prowadzącym do zastępowania pracowników maszynami – większość siły roboczej i wolnych miejsc pracy przypada na sektor usługowy, który jednak obejmuje również sektor nieformalny. Proces ten – zwany tertiaryzacją gospodarki – jest ukryty w krajach rozwiniętych, które obecnie skoncentrować około 70% swoich pracowników w tym sektorze, który również nasila się w poszczególnych krajach pojawiające się. W Brazylii, według IBGE, około 60% pracowników jest zatrudnionych w sektorze usług. Kiedy ta sytuacja zbytnio się nasila, podkreśla się pojęcie hipertrofii trzeciego sektora.
REKLAMA
przez Rodolfa F. Alves Pena
Magister geografii
