O pleonazm jest powtórzeniem słów, które mają ten sam pomysł lub znaczenie. W ten sposób podczas wydawania komunikatu może on stać się zbędny.
W niektórych przypadkach pleonazm pojawia się po prostu z przyzwyczajenia lub braku uwagi. Jednak jego użycie może być celowe, aby wzmocnić to, co zostało powiedziane.
Zobacz więcej
Skrócenie czasu spędzanego przez dzieci przed ekranem: promowanie stylu życia…
Ostrzeżenie o toksyczności! Farbowane ubrania mogą przyprawić cię o mdłości z tego powodu
W ten sposób są dwa rodzaje pleonazmu: błędne i literackie. Zrozum różnicę między nimi poniżej:
O okrutny pleonazm biegnie, gdy dochodzi do nadmiernego użycia słów, w taki sposób, że jeden z użytych terminów staje się bezużyteczny. W tym przypadku jest to A uzależnienie od języka.
Klasycznym przykładem złośliwego pleonazmu jest wyrażenie „iść w górę”. Czasownik iść w górę oznacza „przenieść się na wyższe miejsce”, to znaczy, użyty samodzielnie, przekaz byłby już jasny, bez użycia terminu „w górę”.
„Idź w dół”, „wejdź do środka” i „wyjdź na zewnątrz” to inne popularne wyrażenia, które działają w ten sam sposób.
W tym przypadku jest to zasób stylistyczny: tzw Figura retoryczna. O pleonazm literackiw związku z tym ma na celu zapewnienie większej jasności przekazywanej wiadomości.
Na wierszportugalskie morze, W Fernando Pessoa, możemy znaleźć przykład literackiego pleonazmu: „O słone morze, ile waszej soli / To łzy z Portugalii!”.
Woda morska jest słona, więc użycie przymiotnika byłoby zbędne. Jednak zasób został wykorzystany do zintensyfikowania tego, co zostało powiedziane, a tym samym do wywołania większej emocji u czytelnika.
Chociaż niektóre pleonazmy są dobrze znane, a nawet oczywiste, jak „wspinanie się w górę” czy „wejście do środka”, inne pozostają niezauważone, dzięki czemu są akceptowane i często używane.
Sprawdź poniżej 12 przykłady pleonazmów abyście uniknęli:
We wszystkich tych przypadkach pleonazm jest wadą języka. Tak więc wystarczyłoby tylko jedno słowo lub wyrażenie, aby wyrazić ideę, bez uszczerbku dla jej zrozumienia.
Różnica między pleonazmem a redundancją zależy od celu powtórzenia słów użytych w zdaniu.
Redundancja to niepotrzebne powtarzanie słów, a zatem jest błędem. W ten sposób, biorąc pod uwagę koncepcję błędnego pleonazmu, redundancja i pleonazm to to samo.
Jeśli jednak dokona się porównania z pleonazmem literackim, jest różnica. O ile w redundancji powtarzanie słów nie pełni żadnej funkcji, o tyle w pleonazmie jest dobitne i celowe, aby przyciągnąć uwagę czytelnika.
Przeczytaj też:
