Ostatnio określenie „syndrom oszusta” stał się szeroko stosowany w Internecie. Chociaż w Internecie toczy się wiele dyskusji na temat tego zjawiska, niewiele jest badań na ten temat. Jednak badanie opublikowane w Personality and Individual Differences ma na celu zbadanie tego zjawiska w rzeczywistych okolicznościach. Sprawdź teraz, aby uzyskać więcej informacji na ten temat!
Czytaj więcej: Dysmorfia produktywności: co oznacza i jak sobie z nią radzić?
Zobacz więcej
Krople do oczu w terapii genowej przynoszą nadzieję milionom ludzi…
Lepsze zdrowie w dwa dni: zaskakująca skuteczność treningów końcowych…
Ludzie skłonni do samosabotażu są podatni na syndrom oszusta. Dlatego jednostka rozwija wewnętrzne postrzeganie własnej niekompetencji lub nieadekwatności. Naturalnie, ludzki mózg ma predyspozycje do tworzenia poczucia nieadekwatności i transgresji.
Zjawisko to jest bardziej związane z lękiem, zwiększoną depresją i zmniejszoną satysfakcją z pracy. Uważa się, że ma to związek ze stylami atrybucji, które opisują, co ludzie uważają za przyczynę zdarzeń.
Zrzucanie winy na czyjeś zdolności lub charakter jest atrybucją wewnętrzną, podczas gdy atrybucja zewnętrzna bardziej przypomina obwinianie okoliczności lub wyniku losu.
W sumie 76 studentów zostało przebadanych przez Kay Brauer i Rene T. Proyer. Uczestnicy wypełnili ankietę online składającą się z pytań demograficznych i pomiaru syndromu oszusta dwa dni przed sesją laboratoryjną.
Uczestnikom powiedziano, że zostaną poddani testowi na inteligencję w laboratorium. Mimo prawdziwych sukcesów w tych zadaniach wszyscy otrzymali pochwały i stwierdzili, że poradzili sobie bardzo dobrze. Następnie uczestnicy sfinalizowali pomiary atrybucji.
Odkrycia wykazały, że syndrom oszusta nie był związany z wykonywaniem tych zadań, ale te z wyższe wskaźniki syndromu nie przypisywały postrzeganego sukcesu własnym zdolnościom, ale szczęściu i okoliczności.
Ten związek między stylami atrybucji a zdrowiem psychicznym i depresją może być jednym z wyjaśnień, dlaczego sam zespół oszusta jest powiązany z depresją i lękiem.
Jednak to badanie ma swoje ograniczenia. Po pierwsze, próba składała się wyłącznie ze studentów studiów licencjackich z Niemiec. Ponadto przetestowano tylko przypisanie w scenariuszu dobrych wyników, więc przypisanie słabych wyników powinno zostać uwzględnione w przyszłych badaniach.
