O Traktat z Utrechtu był zbiorem umów, które zakończyły wojnę o sukcesję hiszpańską i zmodyfikowały mapę kontynent europejski To jest amerykański.
Pierwszy został podpisany w 1713 roku i ustalił, że Wielka Brytania uznał Francuza Felipe de Anjou za króla Hiszpanii. W zamian Hiszpanie oddali Brytyjczykom Minorkę i Gibraltar.
Zobacz więcej
Naukowcy wykorzystują technologię, aby odkryć tajemnice sztuki starożytnego Egiptu…
Archeolodzy odkrywają wspaniałe grobowce z epoki brązu w…
Porozumienie dotarło także na kontynent amerykański, gdyż wyznaczyło granice dzielące Gujana Francuska z Brazylii. Ponadto wytyczył granice woj Amapá.
Drugi traktat z Utrechtu został podpisany w 1715 roku i ustanowił to Portugalia miałby władzę nad Kolonią Sacramento.
W 1700 roku zmarł król Karol II, hiszpański monarcha, który nie pozostawił spadkobierców. W swoim testamencie zaznaczył, że jego następcą powinien być francuski Infante Felipe z Anjou, ponieważ był wnukiem Ludwika XIV (króla Francji) i infantki hiszpańskiej.
Jednak niektóre kraje europejskie wierzyły, że Felipe de Anjou zasiądzie w przyszłości na tronie francuskim i hiszpańskim.
W ten sposób królestwo to miałoby niewyobrażalną władzę, ponieważ kontrolowałoby terytoria zdominowane przez Hiszpanię zarówno w Europie, jak iw obu Amerykach.
Zarówno angielski monarcha, jak i Święte imperium rzymskie wykazywał niezadowolenie z przyszłego królestwa, które miało być potęgą.
W tym sensie cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego poparł swojego brata Carlosa, aby objął koronę hiszpańską.
Jednak w 1711 roku zmarł Święty Cesarz Rzymski, a władzę w Cesarstwie przejął jego brat Karol.
Od tego momentu Wielka Brytania i Francja zaczęły negocjować tron hiszpański. W ten sposób dyskusje dyplomatyczne, które rozpoczęły się w 1712 r., zapoczątkowały traktat utrechcki, podpisany przez Hiszpanię, Anglię i Francję w 1713 r.
Felipe de Anjou musiał zrzec się tronu francuskiego, aby Anglicy uznali go za króla Hiszpanii.
W ten sposób przyjął imię Felipe V i utrzymywał hiszpańskie dominium terytorialne na kontynencie amerykańskim.
W konsekwencji musiał zrezygnować ze swoich europejskich posiadłości i przenieść wyspę Minorkę i Gibraltar do Anglii.
Ponadto Brytyjczycy uzyskali uprawnienia do uprawiania handlu niewolnikami przez 30 lat.
Przyjrzyjmy się niektórym konsekwencjom traktatu z Utrechtu:
O Drugi traktat z Utrechtu Była to umowa podpisana przez króla Portugalii Dom João V i króla Hiszpanii Filipa V w 1715 r.
Portugalia scedowała miasta Puebla de Sanabria i Albuquerque na Hiszpanię, która z kolei zwróciła Portugalczykom Colonia do Sacramento.
Traktat z Utrechtu określił granice państwa Amapá i uznał je za domenę Korony Portugalskiej. Ponadto dokument wyznaczył granice oddzielające Brazylię od Gujany Francuskiej.
Dowiedz się więcej na:
