Ostre i troskliwe zajęcia mogą pomóc dzieciom w zróżnicowaniu ich ostrych i troskliwych akcentów, zwłaszcza poprzez dźwięk, który wydają podczas mówienia.
To działanie ma na celu:
Odróżnij akcent ostry od akcentu okalającego;
Prawidłowo używaj akcentów ostrych i okalających w słowach;
Rozwijanie umiejętności czytania i mówienia;
Postępuj zgodnie z wytycznymi, aby przeprowadzić działania;
Rozwijaj kreatywność.
Daszek służy do wskazania zamkniętego dźwięku samogłosek.
Musimy szanować znaki drogowe.
Lampa jest włączona.
Poszliśmy na wycieczkę autobusową.
Na światłach są trzy różne kolory.
Ćwiczenia mówią o: Ułóż zdania ze słów synonimu, napisz listę słów, które pojawiają się w zbitkach spółgłosek, interpretacja tekstu, przepisz zdania zmieniające obrazki na liczbę mnogą, zajrzyj do słownika i dowiedz się, które słowa z każdej grupy powinny bądź ostry.
W naszym piśmie samogłoski są w większości przypadków reprezentowane za pomocą podstawowych grafemów bez znaków diakrytycznych (a, e, i, o, u). Zmniejszona liczba samogłosek jest jednak reprezentowana za pomocą akcentów ostrych i okalających (á, â, é, ê, í, ó, ô, ú).
Akcent pomaga nam przede wszystkim wiedzieć, jak wymawia się słowa.
Akcent ostry ( ´ ) oznacza bardziej otwartą wymowę; karetka ( ^ ) oznacza wymowę zamkniętą i obie zawsze zaznaczą sylabę akcentowaną słowa, to znaczy tę, która jest wypowiadana z większą siłą, większą intensywnością.
Podobało ci się? Udostępnij ten post w swojej sieci społecznościowej
Ta strona korzysta z Akismet w celu zmniejszenia ilości spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są dane Twoich komentarzy.