Dzieciństwo to kluczowy etap w naszym życiu, który kształtuje to, kim stajemy się jako dorośli. Jednak nie każdy ma szczęście mieć szczęśliwe i stabilne dzieciństwo.
Niektórzy z nas dorastają jak „zagubione dziecko„, bez miłości, wsparcia i wskazówek potrzebnych do rozkwitu. Niestety skutki tego rodzaju dzieciństwa mogą utrzymywać się w życiu dorosłym.wiek dojrzały, wpływając na nas w subtelny, ale znaczący sposób.
Zobacz więcej
Stany Zjednoczone zatwierdzają pierwszy doustny lek na depresję poporodową; wiedzieć więcej
Poznaj 13 nawyków, które powodują tycie i utrudniają odchudzanie
Oto kilka oznak, że mogłeś dorastać jako „zagubione dziecko” i jak może to na ciebie teraz wpływać.
Kiedy jesteśmy pozbawieni miłości i troski w dzieciństwie, może być trudno zaufać ludziom wokół nas. Ten brak zaufania może prowadzić do budowania emocjonalnych murów, utrudniając tworzenie zdrowych i trwałych relacji.
Brak wsparcia i potwierdzenia w dzieciństwie może pozostawić głębokie ślady na naszej samoocenie.
Jeśli byliśmy stale krytykowani, zaniedbywani lub poniżani, istnieje duże prawdopodobieństwo, że mamy o sobie negatywną opinię.
Ta niska samoocena może powstrzymać nas od pogoni za marzeniami i osiągnięcia pełnego potencjału.
Jako „zagubione dziecko” często szukamy zewnętrznego potwierdzenia, aby wypełnić emocjonalną pustkę, którą odczuwamy w środku.
Szukamy aprobaty innych i uzależniamy się od opinii innych, aby czuć się docenionymi.
To ciągłe poszukiwanie walidacji może narazić nas na manipulację i uniemożliwić nam rozwinięcie zdrowego poczucia własnej wartości.
(Zdjęcie: reklama)
Kiedy dorastamy bez wyraźnych, zdrowych granic, możemy mieć trudności z ustanowieniem ich jako dorosłych.
Możemy czuć się winni, że mówimy „nie”, pozwalając innym przekraczać nasze granice i przytłaczać nas.
Ten brak narzucenia może prowadzić do wyczerpania emocjonalnego i fizycznego, co szkodzi naszemu zdrowiu i samopoczuciu.
Podobnie jak „zagubione dziecko”, strach przed porzuceniem może nas prześladować. Możliwe, że mamy trudności z zaufaniem ludziom, że będą przy nas trwać, co prowadzi nas do działania w samobójczy sposób, aby uniknąć porzucenia.
Ten strach może uszkodzić nasze relacje i uniemożliwić nam tworzenie głębokich, znaczących połączeń.
Kiedy nie nauczymy się radzić sobie z naszymi emocjami w dzieciństwie, stawienie im czoła w dorosłym życiu może być trudne.
Możemy tłumić uczucia lub eksplodować w napadach złości, nie wiedząc, jak wyrażać nasze emocje w zdrowy sposób. Może zaszkodzić naszym związkom i zdrowiu psychicznemu.
Rozpoznanie skutków trudnego dzieciństwa jest pierwszym krokiem w kierunku uzdrowienia i rozwoju jako jednostki. Bardzo ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy, takiej jak terapia, aby poradzić sobie z tak głębokimi problemami.
Z czasem i przy odpowiednim wsparciu możliwe jest przezwyciężenie skutków m.in dzieciństwo jak „zagubione dziecko” i budować pełne i sensowne życie.
