Tajemnicze rzeźby znane jako „chac mool” intrygują archeologów i innych badaczy, którzy nie mogą odkryć pochodzenia i przedstawienia tych dziwnych postaci znajdujących się w różnych miejscach na całym świecie.
Innym ciekawym faktem jest to, że można je spotkać w różnych ważnych regionach kulturowych, głównie pomiędzy Meksykiem a Kostaryką, na obszarze znanym jako Mezoameryka. Ogólnie rzecz biorąc, można je znaleźć w pobliżu świątyń Tolteków i stanowiska archeologiczne.
Zobacz więcej
REWOLUCJA NAUKOWA: małpa żyje 2 lata dzięki świńskiej nerce dzięki…
„Taz-mania”: skrzyżowanie Pinczera i Yorkshire staje się wirusowe…
Niedawno w Pátzcuaro, mieście w stanie Michoacán w Meksyku, odnaleziono nową rzeźbę. Pomnik odnaleziono przypadkowo podczas prac budowlanych.
Przez dziesięciolecia enigmatyczne posągi były przedmiotem teorii i przekonań, które nie doprowadziły do żadnych wniosków naukowych, jak zauważył archeolog José Luis Punzo Díaz w wywiadzie dla BBC News Mundo.
Obecnie badacz prowadzi odkrycie w Pátzcuaro i ma nadzieję uzyskać naukowe wyjaśnienia dzięki nowym dostępnych technologii i multidyscyplinarnej grupie badaczy, w skład której wchodzą archeolodzy, chemicy, konserwatorzy i specjaliści ds przetwarzanie danych.
Pomnik Chaca Moola z Chichen Itza (1875), wystawiony w Narodowym Muzeum Antropologii w Meksyku. (Zdjęcie: Wikimedia Commons/Reprodukcja)
Pierwszą statuę Chac Mool odkrył archeolog, fotograf i odkrywca Augustus Le Plongeon. Dzięki wsparciu żony badacz odbył podróż po Meksyku w 1875 roku.
Podczas swojej wyprawy w poszukiwaniu danych na temat kultury egipskiej natrafił przypadkiem na rzeźbę mężczyzny w mieście Chichén Itzá. Ciekawi statua Przedstawiała mężczyznę patrzącego w bok i trzymającego miskę na brzuchu.
Pomimo braku informacji o pierwotnej nazwie posągu, Le Plongeon nazwał go „chac mool”.
Nazwa ma pochodzenie Majów i jedna z interpretacji tłumaczy termin „chac” jako „czerwony”, a „mool” jako „łapa jaguara”. Inni badacze uważają, że termin ten odnosi się również do deszczu.
W każdym razie figury takie stanowią zagadkę dla nauki, która nie jest w stanie określić pochodzenia kamiennych rzeźb.
Co więcej, znalezione posągi różnią się między sobą między innymi tym, na którą stronę patrzy mężczyzna i jaką zajmuje pozycję.
Pomnik Chaca Moola przedstawiający Pátzcuaro. (Zdjęcie: Narodowy Instytut Antropologii i Historii/INAH/México/Reproduction)
Dlatego uczeni twierdzą, że jednym z największych problemów w analizie takich liczb jest to, że znaczenie i forma zmieniają się w zależności od „lokalizacji geograficznej, chronologicznej i kulturowej”.
Jednak wśród naukowców panuje zgoda co do tego, że posąg pełni funkcję ołtarza dla ofiar lub darów we wszystkich kulturach.
Do dziś najstarszy posąg chac moola datowany jest na okres między 600 rokiem naszej ery. W. i 900 d. W. i znajdował się w Chalchihuites, w północnym regionie Mezoameryki.
Dane te potwierdzają teorię o wędrówkach rzeźby, choć zawsze kojarzono ją z Majami.
„Migracje były siłą napędową wyjaśniającą wiele rzeczy w Mezoameryce. Wydaje się, że migracje z północy do centrum i na zachód przynoszą tego typu rzeźby” – wyjaśnił José Luis Punzo Díaz.
Z informacją z Świat Wiadomości BBC.
