Ćwiczenie w zakresie interpretacji tekstów, proponowane studentom siódmego lub ósmego roku nauki year fundamentalna, z pytaniami o tekst „Saga o makaronie”, a także proponuje pracę w grupie, seminarium i ankiety.
To ćwiczenie w języku portugalskim jest dostępne do pobrania w edytowalnym szablonie Word, gotowym do wydrukowania w formacie PDF, a także ćwiczeniu, na które udzielono odpowiedzi.
Pobierz to ćwiczenie z języka portugalskiego pod adresem:
SZKOŁA: DATA:
PROF: KLASA:
NAZWA:
Dowiedz się, jak II wojna światowa, geniusz biznesowy i cud gospodarczy dały początek makaronowi. I zrozum zagrożenia dla zdrowia, jakie stwarzają bloki ramen.
Każdy, kto nigdy nie zabierał makaronu w podróż, powinien dorzucić pierwszą saszetkę przyprawy.(…) Produkt niedługo skończy 60 lat i jak mało kto ucieleśnia dobre i złe strony jedzenia. Nowoczesny.
Podobnie jak ONZ, Unia Europejska i przyjęcie dolara jako waluty światowej, makaron jest dzieckiem z czasów II wojny światowej. Pomysł produkcji bloków kędzierzawego makaronu zrodził się przecież w zrujnowanej Japonii: 3 miliony zabitych, gospodarka zrujnowana, przemysł się chwieje, produkcja rolna spada. Głód. W tym oczernianym kraju niejaki Momofuku Ando próbował odbudować swoje życie. Miał 38 lat i bankrutował plecy – tkactwo, które utrzymywał w Osace, nie wytrzymało powojennego kryzysu. Teraz, w 1948 roku Momofuku zaczął sprzedawać sól, aby przeżyć chude krowy.(…) Sprytnie, dostrzegł okazję.
Dalej: jednym z najczęstszych dań w Japonii, obok ryżu, jest ramen – świeży makaron podawany w formie gulaszu. Gdy rolnictwo było na niskim poziomie, Ministerstwo Zdrowia zaczęło promować zastąpienie ramenu chlebem, zrobionym z mąki pszennej, którą podarowały Stany Zjednoczone. Ministerstwo uzasadniło inicjatywę tym, że produkcja ramenu była rzadka i amatorska. Innymi słowy: wysyłanie amerykańskiej mąki do tych mikroproducentów byłoby marnotrawstwem. Produkowanie chleba na dużą skalę, w bardziej scentralizowany sposób i dystrybucja go w całym kraju, było bardziej biznesem – nie tylko dlatego, że chleb jest mniej psującym się pożywieniem niż świeży makaron. Musiał jednak pasować do populacji: chleb nigdy nie był popularnym jedzeniem na ziemiach japońskich. Momofuku pomyślał wtedy, że gdyby mógł zrobić ramen tak łatwy do rozprowadzania jak chleb, odkryłby kamień filozoficzny przemysłu spożywczego.
Poszedł dalej i postanowił zrobić wstępnie ugotowaną wersję jedzenia. Następnie stworzył metodę odwadniania poprzez szybkie smażenie w tłuszczu, która zabija dwa króliki naraz: usuń wodę z makaronu i przyspiesz przygotowanie przewodów, gdy dotrą do domów konsumentów. W 1958 jego odwodniony makaron był w końcu gotowy, aby trafić na półki sklepowe i uratować Japonię przed głodem. Był tylko jeden problem: nie było już głodu.
Japonia przeżywa cud gospodarczy od 1955 r., a jej PKB rośnie w tempie odpowiadającym Chinom na początku XXI wieku. Kiedy dotarł do sklepów, każdy z gotowych bloków ramenu pana Ando był droższy niż świeży makaron. W tym zadebiutował odwodniony ramen kosztujący 36 jenów, sześć razy więcej niż świeży makaron.(…)
Po pierwsze: brak jedzenia może już nie być problemem dla Japończyków. Ale teraz pojawiła się inna niedogodność: brak czasu.
W czasach boomu w kraju pracownicy mieli zaledwie 20 minut na lunch. Natychmiastowy ramen, gotowy do spożycia w zaledwie trzy minuty, idealnie pasował do posiłków na czas. Ando już o tym myślał (…) i już wtedy wiedział, że kraj potrzebuje więcej fast foodów niż taniego jedzenia.
Instant ramen zadebiutował spartańską nazwą: „Chikin Ramen”. Czy to „kurczak” po japońsku to naprawdę „chikin” – słowo, które pochodzi prosto z angielskiego.(…) Dla firmy, która miałaby produkować makaron Ando natychmiast wybrał inną nazwę: „Nissin”, słowo, które istnieje zarówno w języku hebrajskim, jak i hindi, co oznacza "cud". I to mniej więcej stało się z Twoimi produktami spożywczymi Nissin. W ciągu dwóch lat Momofuku Ando przeniosło swoją pół-rzemieślniczą produkcję makaronu na pełnoprawną linię montażową. zautomatyzowana w fabryce o powierzchni 15 tys. metrów kwadratowych, która może wyprodukować 100 tys. bloków wstępnie smażonego ramen na dzień.
W tym duchu Nissin stał się jednym z największych reklamodawców w Japonii, korzystając z zyskującego na popularności w kraju nowych mediów: telewizji.(…) Ponieważ w branży spożywczej nie ma głupca, pomysł Momofuku został szybko skopiowany przez inne firmy z japońskiego oddziału na zewnątrz. Wśród nich jest pewna firma Myojo Foods, która jako producent makaronów istnieje od 1950 roku. Tym, który wprowadził na nasze ziemie makaron instant, był chiński biznesmen.
W 1965 roku zaczął tu produkować. Przy tworzeniu marki swojego produktu inspirował się konkurentem Ando,(…) makaron błyskawiczny pojawił się na naszych półkach pod nazwą Miojo Macamen.
Ponieważ przed inwazją japońskich restauracji w naszych miastach było jeszcze 40 lat, Brazylijczycy nie mieli pojęcia, czym jest ramen, więc opis na opakowaniu rzucił go wszędzie. Mówiło się, że „natychmiastowe witaminowe spaghetti jak yakissoba z przyprawami o smaku kurczaka”.(…) Woreczki z przyprawami w tamtym czasie zostały wykonane przez Japończyka Ajinomoto. Dopóki firma nie zdecydowała się zostać właścicielem całego pakietu: w 1972 roku została partnerem Miojo. Trzy lata później sama Nissin przybyła do Brazylii. (...) Nieuczciwymi drogami nasz makaron trafił w ramiona ojca makaronów błyskawicznych, Momofuku Ando, który zmarł dopiero w 2007 roku, w wieku 96 lat.
(…) A dziś firma, która wynalazła makaron błyskawiczny, odpowiada za połowę sprzedaży w Brazylii. Pozostałe 50% pozostaje z Nestlé, Vigorem i kilkoma innymi konkurentami, wszyscy walczą o rynek, który: zużywa 2,3 miliarda porcji makaronów błyskawicznych rocznie (w tym Cup Noodles i tym podobne, plus niedawny).
To naprawdę dobry makaron: dzięki temu Brazylia jest drugim największym konsumentem pomyj poza Azją, zaraz za USA, które konsumują 4,3 miliarda. Na całym świecie roczna sprzedaż waha się w granicach 100 miliardów opakowań i kubków – 3100 porcji na sekundę. Chiny, które oprócz tego, że są fanem ramenu, mają setki milionów pracowników bez czasu (czy pieniędzy), są liderem: odpowiadają za 40% światowego popytu. Ale mistrzami w konsumpcji per capita nie są oni, tylko Koreańczycy z Korei Południowej, którzy pożerają absurdalnie 69 szybkich posiłków rocznie – piękna dla twórców, straszna dla nich.
Pompy sodowe
Według badań przeprowadzonych przez Harvard School of Public Health, ten poziom konsumpcji zwiększył wskaźniki cukrzycy, otyłości i problemów z sercem w Korei Południowej. Jednym z czynników za tym może być ilość tłuszczów nasyconych w każdym opakowaniu. Konsensus jest taki, że maksymalne spożycie tego typu (…) wynosi około 20 gramów. Typowa paczka makaronu instant to 7 gramów. Ale problem z makaronem błyskawicznym jest inny: to bomba sodowa. Każde opakowanie, licząc woreczek z przyprawami, zawiera 1,6 grama serca tego kata. To 33 puszki zero napojów gazowanych — lub 100 puszek zwykłej sody, ponieważ zero zawiera trzy razy więcej sodu. Należy pamiętać, że maksymalna dawka sodu zalecana przez Światową Organizację Zdrowia to 2 gramy dziennie. W ankiecie przeprowadzonej przez Anvisa w 2012 roku makaron instant nie zawierał więcej sodu na centymetr sześcienny niż czysty parmezan.
Ale ok. Oczywiście możesz nadal cieszyć się wynalazkiem pana Ando. Tylko nie przesadzaj. A kiedy wybierasz się na kemping, daj szansę także zwykłemu makaronowi. Za dziesięć minut jest gotowy.
www.super.abril.com.br – Magazyn Superinteressante.
01) Wyjaśnij swoimi słowami, jak makaron ma dobre i złe strony nowoczesnego jedzenia?
ZA:
02) Dlaczego, zgodnie z tekstem, ramen to dziecko z II wojny światowej? Wyjaśnij powody, które doprowadziły Momofuku do zrobienia makaronu.
ZA:
03) Zgodnie z tekstem „Momofuku zaczął sprzedawać sól, aby przeżyć chude krowy”.(…) Sprytny, dostrzegł okazję. Jaką okazję dostrzegł?
ZA:
04) Czym według tekstu jest ramen?
ZA:
05) Wyjaśnij trajektorię nazw nadanych makaronowi w historii.
ZA:
06) Wyjaśnij, jakie znaczenie ma ten makaron dla światowej gospodarki?
ZA:
07) Co zespół magazynu radzi konsumentom, biorąc pod uwagę szkody spowodowane nadmiernym spożyciem makaronów błyskawicznych?
ZA:
08) Czy bardzo często spożywasz makaron? Który smak jest Twoim ulubionym? Czy kiedykolwiek stworzyłeś inny przepis z tym rodzajem makaronu? Komentarz.
ZA:
09) Jaki będzie Twój stosunek do spożywania tego jedzenia po przeczytaniu tekstu? Komentarz.
ZA:
10) Praca w grupach – Badania – seminarium.
Każda grupa musi sporządzić listę pokarmów najczęściej spożywanych przez członków. Następnie będą musieli przeprowadzić badania nad korzyściami i szkodliwością tej żywności dla zdrowia ludzkiego.
Następnie powinni zbadać zdrową żywność, odpowiadając na pytania:
Jakie korzyści zdrowotne przynoszą te pokarmy i ile razy w tygodniu należy je spożywać? Jakie mają witaminy?
Zbadaj również korzyści płynące z codziennego spożywania soków naturalnych oraz szkodliwe skutki codziennego spożywania soków uprzemysłowionych. Twórz slajdy lub plakaty do wyświetlenia na zajęciach. Każda grupa musi przygotować 10 ćwiczeń, na które inne zespoły będą odpowiadać po każdej prezentacji. Następnie każda grupa powinna korygować ćwiczenia i oceniać je. Aby zakończyć pracę, promuj „dzień zdrowego odżywiania”. Każda grupa powinna przynieść jedną lub więcej zdrowych potraw, aby każdy mógł skosztować i zaprezentować korzyści płynące z tego jedzenia. Na koniec klasa musi przygotować zeszyt z tymi przepisami wraz z okładką, indeksem itp.; i towarzysko z innymi klasami w szkole. Dobra robota!
Rosiane Fernandes Silva – Ukończyła studia pisemne
W odpowiedzi znajdują się w linku nad nagłówkiem.
zgłoś tę reklamę