TEN siła magnetyczna może być atrakcyjny lub odpychający i pojawia się w ciałach naładowanych elektrycznie, które są w ruchu względem zewnętrznego pola magnetycznego.
Aby siła ta była mierzona w Newtonach (N), moduł ładunku netto (q) ciała, nadmiar lub brak ładunku, musi być podany w kulombach. Prędkość cząstki (v) w odniesieniu do pola magnetycznego musi być wyrażona wm/s.
Kąt utworzony między prędkością (v) a polem magnetycznym (B) w Tesli (T) musi być podany w stopniach (º). Te trzy wielkości są zawsze prostopadłe.
Jeżeli kąt utworzony między wektorem prędkości (v) a wektorem pola magnetycznego (B) jest równy 0º. Jeśli są one równoległe do siebie, nie będzie powstawać siła magnetyczna.
Największa intensywność siła magnetyczna pojawia się, gdy kąt między v i B wynosi 90°. Dla tego kąta sin (0) ma maksymalną wartość, wynoszącą 1.
Zobacz też:
Jeśli przez przewód z prostym przewodnikiem przepływa prąd elektryczny w regionie, w którym występuje zewnętrzne pole magnetyczne, zostanie on poddany działaniu siły magnetycznej.
B = wartość natężenia pola magnetycznego w Tesli (T)
i = wartość prądu elektrycznego w amperach (A)
L = długość przewodu w metrach (m)
Tutaj kąt powstaje między polem magnetycznym a długością drutu i dlatego musi być prosty. Gdyby było odwrotnie, należałoby obliczyć siłę magnetyczną na każdym kawałku drutu, który przedstawia inny kąt.
Zapisz się na naszą listę e-mailową i otrzymuj ciekawe informacje i aktualizacje na swoją skrzynkę e-mail
Dziękujemy za zarejestrowanie się.