Araştırmacılar şunu keşfetti: “Mona Lisa” (1503) başka etkileyici gizemler barındırıyor bileşiminde asla tanımlanamayan.
X-ışını ve kızılötesi analizler, Leonardo da Vinci'nin ikonik tablonun alt katmanını hazırlamak için nadir ve kararsız bir mineral bileşeni kullandığını doğruladı.
daha fazla gör
İNANILMAZ: Kadın doğum yapıyor ama bilmiyordu...
Motoboy, cevap vermeyen müşterileri aramak için megafon kullanıyor ve…
Araştırma, Rönesans ressamının tekniklerinin ayrıntılı incelemelerini yürütmek için birçok uzmanı harekete geçirdi.
Bu nedenle araştırma ekibi Louvre Müzesi ve Müzeler Araştırma ve Restorasyon Merkezi'nden araştırmacılardan oluşturuldu. Fransa, Avrupa Sinkrotron Radyasyon Tesisi (ESRF) ve Paris Kimyasal Araştırma Enstitüsü (CNRS) İngilizce).
Kullanılan prosesleri ve bileşikleri anlamak da VinciAraştırmacılar ressamın tariflerini ve el yazmalarını tercüme ettiler.
Araştırmacı Marine Cotte, "Leonardo'nun kullandığı kelimeler mevcut terminolojiden ve resim ile kimyada kullanılan terimler arasındaki farklardan çok farklı" dedi. ESRF bildirimi.
Yine de çalışma, ressamın iki temel özelliğini doğruladı: Yeniliğe ve deneyselliğe olan ilgisi. Bilim adamları, yağ ve kurşun oksit karışımı olan plumbonacrite adı verilen bir mineral bileşiği buldular.
Ekibin araştırmacılarından biri olan Victor Gonzalez, "Araştırma sonuçları onun kalın, opak toprak katmanları hazırlama konusunda deneyler yaptığını gösteriyor" dedi.
“Mona Lisa” tablosunun yanı sıra mineral elementi da Vinci'nin bir diğer ünlü eseri olan “Son Akşam Yemeği”nde (1495) de mevcut.
(Resim: Wikimedia Commons/Reprodüksiyon)
Bilim adamları çerçevenin bileşenlerini tanımlamak için X-ışını mikro kırınım tekniklerini, spektroskopiyi kullandılar. Mikro Fourier dönüşümü ve yüksek çözünürlüklü X-ışını kırınımı ile kızılötesi senkrotron.
Temel olarak, resmin katmanlarının mikroskobik analizini yaptılar ve arka plan katmanındaki mineral bileşiğini belirlediler.
(Resim: çoğaltma/internet)
A) Mona Lisa, Leonardo da Vinci'nin eseri. B) Örnekleme alanının genişletilmesi, hazırlık katmanını göstermektedir. Numunenin tam konumu kırmızı bir okla gösterilir. W) Reçineye katılmadan önce numuneyi boyayın. (Resim: Gonzalez ve diğerleri / Çoğaltma)
Analizin ilgi çekici noktası, aynı bileşenin daha önce bir eser olan "Gece Nöbeti" (1642) tablosunda da tanımlanmış olmasıdır. Rembrandt.
Ancak iki ressamın farklı sanatsal dönemlere ait olması, bu unsurun resimde nasıl kullanıldığı konusunda bilim adamlarını şaşırttı.
Son olarak sonuç, ünlü Rönesans ressamının sanatsal süreçlerine ilişkin yeni veriler sundu. Aynı şekilde veriler, sanatçının zaman içindeki gelişimini anlamanın bir yolu olarak hizmet ediyor.
Leonardo da Vinci'nin çalışmaları ve deneyleri üzerine yapılan araştırmanın tamamı Ekim ayında bilimsel dergide yayınlandı. Amerikan Kimya Derneği Dergisi.
