Στο Ιούνιος 2013 Συνέδρια ήταν λαϊκές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την επικράτεια της Βραζιλίας. Αρχικά, η ατζέντα των διαμαρτυριών ήταν η αμφισβήτηση της αύξησης των τελών στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Επίσης λέγεται Διαδηλώσεις του Ιουνίου, Διαδηλώσεις των 20 λεπτών ή Ταξίδια Ιουνίου, ήταν από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της χώρας.
δείτε περισσότερα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξεκλειδώσουν μυστικά στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη…
Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν εντυπωσιακούς τάφους της Εποχής του Χαλκού σε…
Η Ντίλμα Ρούσεφ κέρδισε τις εκλογές του 2010, υποσχόμενη να συνεχίσει τα σχέδια της προκατόχου της κυβέρνησης.
Μεταξύ των κύριων κοινωνικών προγραμμάτων που δημιουργήθηκαν από το Κυβέρνηση Λούλα, η Dilma εγγυήθηκε τη μονιμότητα των Bolsa Família, Minha Casa Minha Vida και του Προγράμματος Επιτάχυνσης Ανάπτυξης (PAC).
Όταν ανέλαβε τη θέση της προέδρου της Βραζιλίας, το εξωτερικό οικονομικό σενάριο ήταν δυσμενές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση βίωναν μια κρίσιμη περίοδο ανεργίας, ειδικά μεταξύ των νέων.
Εσωτερικά, προβλήματα υποδομής εμπόδισαν την πλήρη ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.
Με στόχο την αντιμετώπιση της εξωτερικής κρίσης και την ενθάρρυνση της εσωτερικής οικονομίας, η κυβέρνηση ντιλμά δημιούργησε μια σειρά μέτρων που θα εφαρμοστούν στο πρώτο εξάμηνο της εντολής. Μεταξύ αυτών ήταν:
Ακόμη και με την υιοθέτηση τέτοιων μέτρων, ο τρίτος χρόνος της κυβέρνησης Ντίλμα ξεκίνησε με πτώση της οικονομίας λόγω της εξωτερικής κρίσης και της δυσκολίας να εγκριθούν τα έργα στη Βουλή.
Το 2013, η Βραζιλία φιλοξένησε το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, μια διοργάνωση που κόστισε στα δημόσια ταμεία υψηλά ποσά. Έτσι, η λαϊκή δυσαρέσκεια μεγάλωσε, πυροδοτώντας διαμαρτυρίες στην πρώτη θητεία της Ντίλμα Ρούσεφ.
Αρχικά, οι διαδηλώσεις είχαν ως βασική ατζέντα την αύξηση της διέλευσης των μέσων μαζικής μεταφοράς, κυρίως στις πρωτεύουσες της χώρας.
Οι διαδηλώσεις γρήγορα εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα και μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις με ευρύτερα αιτήματα, όπως:
Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, τα ταξίδια του Ιουνίου 2013 είχαν ορισμένα σημαντικά χαρακτηριστικά, όπως:
Επιπλέον, συγκέντρωσαν χιλιάδες κόσμο σε όλη τη χώρα.
Για να αποδυναμωθεί περαιτέρω η εικόνα της κυβέρνησης Ντίλμα, διατυπώθηκαν κατηγορίες για διαφθορά στην Petrobrás, με τη συμμετοχή πολλών πολιτικών από διαφορετικά κόμματα και των μεγαλύτερων εργολάβων στη Βραζιλία.
Τέτοιες καταγγελίες οδήγησαν στη δημιουργία του Επιχείρηση Lava Jato, το 2014, συλλαμβάνοντας πολιτικούς και στελέχη.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν ήταν ο πρωταρχικός στόχος των διαδηλώσεων. Τα ταξίδια του Ιουνίου 2013 αντιπροσώπευαν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, όχι μόνο για την τότε κυβέρνηση, αλλά για τη διεφθαρμένη παράδοση που μαστίζει τη χώρα από τις απαρχές της.
Ωστόσο, καθώς εξαπλώθηκε σε όλη την εθνική επικράτεια, η ταυτότητα του κινήματος κατέληξε να χαθεί με την υποστήριξη πολιτικών που εμπλέκονταν ιστορικά σε υποθέσεις διαφθοράς.
Αυτοί οι πολιτικοί θα επικεντρωθούν στην απομάκρυνση του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου από την εξουσία για να αποτρέψουν, μεταξύ άλλων, την πρόοδο της επιχείρησης Lava Jato.
Με αυτό, τα ταξίδια του Ιουνίου ήταν η αφετηρία για την πραγματοποίηση του παραπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ.
Ακόμη και με τη φθαρμένη εικόνα της, η Ντίλμα επανεξελέγη στις προεδρικές εκλογές του 2014.
Η δεύτερη θητεία του χαρακτηρίστηκε από μια αδύναμη συμμαχική βάση στο Κογκρέσο, την Βουλή των Αντιπροσώπων στην οποία προήδρευε ένας δηλωμένος πολιτικός αντίπαλος, ο Eduardo Cunha (PMDB), και από μια έντονη οικονομική κρίση.
Επιπλέον, η Ντίλμα κατηγορήθηκε για αδίκημα φορολογικής ευθύνης. Η κατηγορία αυτή ενέτεινε τη δυσαρέσκεια μέρους του πληθυσμού που το 2015 οργάνωσε αρκετές διαδηλώσεις κατά του προέδρου.
Την ίδια χρονιά άνοιξε η διαδικασία παραπομπής και, το 2016, η Ντίλμα Ρούσεφ απομακρύνθηκε από την προεδρία της Βραζιλίας, θέση που κατείχε ο αντιπρόεδρός της, Μισέλ Τέμερ, μέχρι το 2018.
Μάθετε περισσότερα στο:
