ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ έλαβε χώρα από το 1914 έως το 1918, αποτελώντας μια από τις κύριες συγκρούσεις του 20ού αιώνα.
Ο ευρωπαϊκή ήπειρο ήταν το σκηνικό για την εξέλιξη αυτής της σύγκρουσης που κατέστρεψε αρκετές περιοχές, σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και άφησε πολλούς άλλους τραυματίες.
δείτε περισσότερα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξεκλειδώσουν μυστικά στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη…
Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν εντυπωσιακούς τάφους της Εποχής του Χαλκού σε…
Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, το αιτία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου οφειλόταν στον επεκτατισμό, η αγώνας εξοπλισμών, στην ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση σε Ασία είναι Αφρική και την πολιτική της συμμαχίας.
Η έναρξη του πολέμου ξεκίνησε με τη δολοφονία του Αρχιδούκα του Αυστρία, Φραγκίσκος Φερδινάνδος. Είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι αυτό το επεισόδιο δεν ήταν ο κύριος παράγοντας για το ξέσπασμα της σύγκρουσης.
Η δολοφονία του Αυστριακού αρχιδούκα αντιπροσώπευε την ευθραυστότητα των σχέσεων των ευρωπαϊκών χωρών που ήδη λαχταρούσαν και ετοιμάζονταν για πόλεμο.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ χωρίστηκε σε τρεις φάσεις με σκοπό τη διευκόλυνση της μελέτης αυτού του θέματος:
Στην αρχή του πολέμου, το 1914, η κύρια στρατηγική που υιοθετήθηκε ήταν η μετακίνηση στρατευμάτων με στόχο την κατάκτηση θέσεων στο μέτωπο.
Οι Γερμανοί κινήθηκαν πολύ γρήγορα σε σημείο που σε λίγες εβδομάδες εγκαταστάθηκαν κοντά στο Παρίσι, λιγότερο από 50 χλμ. μακριά.
Ταυτόχρονα, ο Γάλλος στρατηγός Joffre οργανώνει τον στρατό της χώρας και καταφέρνει να εμποδίσει τη γερμανική προέλαση να επεκταθεί στη γαλλική πρωτεύουσα, στο Μάχη της Μάρνης.
Η στρατηγική που υιοθέτησαν οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν η ίδια που χρησιμοποιήθηκε τον 19ο αιώνα, η οποία συνίστατο σε επίθεση ιππικού, ακολουθούμενη από πεζικό. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν ήταν αποτελεσματική, καθώς η χρήση πολυβόλων απέτρεψε μια τέτοια κίνηση.
Με αυτό, τα χαρακώματα έγιναν ένας μηχανισμός που υιοθετήθηκε ευρέως από τα έθνη που εμπλέκονται στη σύγκρουση.
ΕΝΑ πόλεμος χαρακωμάτων Θεωρείται η δεύτερη φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αποκλεισμένοι από την εισβολή στην άμυνα του εχθρού, οι μαχητές συγκεντρώθηκαν στη διατήρηση των θέσεων που είχαν κερδίσει.
Με αυτό, έσκαψαν χαρακώματα σε όλο το μέτωπο της μάχης. Μια τέτοια αμυντική στρατηγική υιοθετήθηκε αρχικά μόνο από τους Γερμανούς. Ωστόσο, γρήγορα το χρησιμοποίησαν και άλλες χώρες.
Τα χαρακώματα ήταν τούνελ που προορίζονταν να υπερασπιστούν και να προστατέψουν τους στρατιώτες, καθώς σε αυτά τα μέρη πολεμούσαν, κοιμόντουσαν και έτρωγαν προστατευμένοι από τα πυρά.
Ωστόσο, δεν ήταν απολύτως ασφαλείς, καθώς μπορούσαν να χτυπηθούν από χημικά όπλα, βλήματα πυροβολικού ή να δεχθούν επίθεση από αέρος.
Επιπλέον, το ανθυγιεινό περιβάλλον ήταν ένας παράγοντας που επιδείνωσε τον πολλαπλασιασμό των ασθενειών. Οι στρατιώτες που εγκαταστάθηκαν στα χαρακώματα αντικαθιστούνταν κάθε 15 μέρες από εκείνους στα μετόπισθεν.
Για την προστασία των χαρακωμάτων τοποθετήθηκαν πάσσαλοι και συρματοπλέγματα. Λίγα μέτρα χώριζαν τα χαρακώματα που είχαν δημιουργήσει οι εχθρικές χώρες, οπότε το έδαφος ήταν αρκετά τραχύ.
Αρκετοί στρατιώτες πέθαναν παγιδευμένοι στους συρμάτινους φράχτες, χτυπημένοι από πυρά κανονιού ή πολυβόλα.
Όσο για όσους τραυματίστηκαν, διασώθηκαν μόνο τη νύχτα και, ακόμη κι έτσι, ήταν μια πολύ επικίνδυνη ενέργεια.
Αυτή θεωρείται η πιο αιματηρή φάση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι μάχες κράτησαν μήνες.
Αυτή η στρατηγική αποδείχθηκε χρήσιμη μέχρι την εμφάνιση πολεμικών αρμάτων μάχης, οχημάτων ικανών να εκμηδενίσουν χαρακώματα.
Μια πολύ εκφραστική χρονιά για τη σύγκρουση ήταν το 1917, όταν οι Ρώσοι αποχώρησαν από τον πόλεμο λόγω Ρωσική επανάσταση. Επιπλέον, φέτος σηματοδότησε την είσοδο του ΜΑΣ, ευθυγραμμισμένο με τις Συμμαχικές χώρες.
Με τη βοήθεια των Βορειοαμερικανών, οι Συμμαχικές δυνάμεις ξεχώρισαν για άλλη μια φορά στη σύγκρουση. Ωστόσο, ακόμη τα στρατεύματα αντιμετώπισαν αιματηρές μάχες που είχαν ως αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους.
Η Δεύτερη Μάχη της Μάρνης ήταν ίσως η πιο σημαντική μάχη, καθώς σηματοδότησε την εκδίωξη των Γερμανών από τη Γαλλία.
Χωρίς την υποστήριξη του πληθυσμού και των αξιωματούχων, ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β' έπρεπε να εγκαταλείψει τη σύγκρουση και να παραδοθεί.
Στις 11 Νοεμβρίου 1918 τελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η 28η Ιουνίου 1919 σηματοδοτήθηκε από την υπογραφή της Συνθήκη των Βερσαλλιών, μια συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μάθετε περισσότερα στο:
