Ο ήλιος δεν έχει ανατείλει ακόμη, αλλά έχει ήδη ανατείλει. Αφήστε το χαλάκι σας και ξεκινήστε να οργανώνετε τα είδη πώλησης. Σύντομα, μπορεί να έρθουν οι πρώτοι πελάτες! Ο άντρας χαιρετά όλους τους περαστικούς με ένα γνήσιο χαμόγελο «καλημέρα».
Αρχικά, μια κοινή ρουτίνα για όσους εργάζονται στις πωλήσεις, εκτός από μια σημαντική λεπτομέρεια: είναι ένας άστεγος που πουλάει βιβλία για να επιβιώσει στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο.
δείτε περισσότερα
IBGE ανοίγει 148 κενές θέσεις για Census Research Agent. Δες πως…
Δημοσιεύτηκε νόμος για τη θέσπιση του «Προγράμματος για την απόκτηση…
Αυτή είναι η καθημερινότητα Χοσέ Μάρκος Ντ' Σόουζα. Στα 55 του, κάνει το πεζοδρόμιο ενός δρόμου στην Πράια ντο Φλαμένγκο, όπου ζει τρία χρόνια, τη βιτρίνα για να εκθέσει τα προς το ζην. Τα βιβλία είναι όλα δωρεά και, όπως κάθε καλός πωλητής, κατέληξε να γίνει γνωστός σε όλη τη γειτονιά.
Δημοτικότητα που σας βοηθά να λαμβάνετε όχι μόνο βιβλία, αλλά και ρούχα, παπούτσια και φαγητό. Αλλά η ζωή ως άστεγος δεν είναι ποτέ εύκολη και ο Χοσέ αντιμετωπίζει
την εχθρότητα ορισμένων ανθρώπων που ζουν εκεί.
Ήδη η μισαλλοδοξία έχει φτάσει στο σημείο να τον χτυπούν από αυγά που πετάνε οι ένοικοι ενός κτιρίου. Διώξεις έρχονται και από τις δημοτικές αρχές που καλούνται να το απομακρύνουν από το σημείο πώλησής του.
Η ιστορία του Χοσέ ειπώθηκε σε άρθρο που δημοσιεύτηκε από το BBC. Στην έκθεση, εξαερώνει. «Το να ζεις στο δρόμο είναι πικρό. Πρέπει να ακούς πολλές προσβολές χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις, χωρίς να μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου».
Αλλά ο Χοσέ Μάρκος είναι Βραζιλιάνος και δεν τα παρατάει ποτέ! Στην κακομεταχείριση, απαντά με συμπάθεια και ποίηση. Θαυμαστής του Carlos Drummond de Andrade, του ανθρώπου που ολοκλήρωσε το Δημοτικό Σχολείο καταγράφει τα δικά του λυρικά γραπτά σε ένα σημειωματάριο που κρατά στη βαλίτσα του.
Η ζωή του Χοσέ Μάρκος δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν, ζούσε με την αδερφή του στην πόλη Niterói. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν όταν μετά από μια οικογενειακή διαφωνία αποφάσισε να φύγει από το σπίτι.
Από τότε έζησε με προσωρινές δουλειές. Συλλέγει εμπειρίες ως επιστάτης, αποθέτης εμπορευμάτων σε σούπερ μάρκετ, υπάλληλος και σερβιτόρος.
Το στίγμα των εξαρτημένων και των εγκληματιών που κουβαλούν οι άστεγοι, ο José Marcos απομυθοποιεί. «Όποιος είναι στο δρόμο δεν είναι κλέφτης. Όσοι είναι στο δρόμο έχουν ανάγκες».
Περισσότερα από 3.700 άτομα αποτελούν μέρος της πραγματικότητας του José Marcos. Αυτός είναι ο αριθμός που κατέγραψε το «Somos Todos Cariocas», έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την πόλη του Ρίο τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. Εκτός από αυτούς που μένουν στους δρόμους, άλλοι 913 βρίσκονται σε καταφύγια.
Ο Souza έχει περάσει ακόμη και χρόνο στο κέντρο υποδοχής που βρίσκεται στη δυτική ζώνη, πιο συγκεκριμένα στη γειτονιά Jacarepaguá. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι ένιωσε εκτοπισμένος και μάλιστα αμφισβήτησε αν δεν αφαιρούσε την κενή θέση από αυτούς που την είχαν πραγματικά ανάγκη. «Χρειάζομαι ένα σπίτι, όχι ένα καταφύγιο», τονίζει.
Ο Χοσέ βγάζει τα προς το ζην πουλώντας βιβλία, σωστά; Τι κάνεις όμως με όσα λεφτά περισσεύουν; Κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό! Έτσι, ελπίζει να εκπληρώσει το όνειρό του να αγοράσει ένα σπίτι στο Governador Valadares, την πατρίδα των γονιών του στο εσωτερικό του Minas Gerais.
Σε όσους προωθούν την αφάνεια των αστέγων, ο José Marcos, ο βιβλιοπώλης στην Praia do Flamengo, αφήνει ένα μήνυμα. «Θα ήθελα οι άνθρωποι να με βλέπουν ως άνθρωπο (…) που προσπαθεί να τα καταφέρει στη ζωή. Ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσω; Είναι κλοπή, δολοφονία ανθρώπων; Το σωστό, για να κερδίσω, είναι να πουλήσω τα βιβλία μου. Είναι ο μόνος τρόπος.
