Η Μαρία Μοντεσσόρι, δημιουργός της μεθόδου που φέρει το όνομά της, είδε παιδιά με άλλα μάτια και άρχισε να τα αντιλαμβάνεται όχι ως μίνι ενήλικες, αλλά ως αναπόσπαστα άτομα από τη γέννησή τους, και ως εκ τούτου ως αντικείμενα και αντικείμενα διδασκαλίας ταυτόχρονα.
Με βάση την ατομικότητα και την ελευθερία του μαθητή, η θεωρία του παιδαγωγού προκάλεσε μια αληθινή εκπαιδευτική επανάσταση. Μεταξύ των βασικών αλλαγών σε σχέση με την παραδοσιακή εκπαίδευση, ο δάσκαλος δεν είναι πλέον ο πρωταγωνιστής της τάξης και αναλαμβάνει τον ρόλο του βοηθού στη μαθησιακή διαδικασία.
δείτε περισσότερα
Ανακαλύψτε τη βιογραφία της Magda Soares και τα κύρια έργα της
Ποια ήταν η Έμμι Πίκλερ; Ανακαλύψτε την ιστορία και τη μεθοδολογία του
Δημιουργήθηκε από την Ιταλίδα ιατρό, παιδαγωγό και παιδαγωγό, Μαρία Μοντεσσόρι, αυτή η μέθοδος είναι ένα σύνολο πρακτικών, θεωριών και διδακτικού υλικού. Σύμφωνα με αυτήν, αυτά τα στοιχεία που αναφέρθηκαν προηγουμένως δεν είναι τα πιο σημαντικά σημεία της μεθόδου, αλλά πώς μπορεί να δώσει η χρήση τους τα παιδιά τη δυνατότητα να απελευθερώσουν την αληθινή τους φύση, ώστε η εκπαίδευση να αναπτυχθεί με βάση αυτά και όχι με βάση αντίθετος.
Η μέθοδος υπερασπίζεται επίσης την αυτομόρφωση, αφού, σύμφωνα με αυτήν, όλοι γεννιόμαστε με την ικανότητα να διδάσκουμε τον εαυτό μας, αν μας δοθούν οι ιδανικές συνθήκες για αυτό.
Δηλαδή, η εκπαίδευση θεωρείται ως επίτευγμα του παιδιού, ενώ ο δάσκαλος θεωρείται υπεύθυνος συνοδεύουν αυτή τη διαδικασία και ανιχνεύουν τις ιδιαιτερότητες των δυνατοτήτων του καθενός, μην επιβάλλοντας ποτέ αυτό που θα είναι έμαθα.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι ότι κάθε φορά το παιδί παρουσιάζει διαφορετικές ανάγκες και συμπεριφορές, τις οποίες ονομάζει «αναπτυξιακά σχέδια». Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τις επιμέρους ερωτήσεις του καθενός, μέσω της μεθόδου είναι δυνατό να περιγράφει γενικά προφίλ συμπεριφοράς και παρέχει συγκεκριμένες ευκαιρίες μάθησης για κάθε ηλικιακή ομάδα ηλικία.
Η κατανόηση αυτών των ιδιαιτεροτήτων είναι εξαιρετικά σημαντική, αφού μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε το επαρκείς πόρους για κάθε μία από τις φάσεις, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις ατομικότητες των παιδιά.
Η Μέθοδος Μοντεσσόρι έχει έξι θεμελιώδεις πυλώνες. Είναι αυτοί:
Σύμφωνα με τον Μοντεσσόρι, η αποτελεσματικότητα της μεθόδου του έγκειται ακριβώς στο να μην έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση, αντίθετα. Σύμφωνα με αυτήν, όταν γεννιούνται, τα παιδιά δεν είναι ελλιπή, επομένως, δεν χρειάζεται το κέντρο της τάξης να είναι ο δάσκαλος.
Στα σχολεία που χρησιμοποιούν τη μέθοδο, ο χώρος είναι πλήρως προετοιμασμένος ώστε τα παιδιά να κινούνται ελεύθερα στην τάξη, γεγονός που παρέχει μεγαλύτερη ανάπτυξη ανεξαρτησίας και προσωπικής πρωτοβουλίας. Η εκπαίδευση Montessori μπορεί να εφαρμοστεί από το νηπιαγωγείο έως το γυμνάσιο.
Οι κινητικές και αισθητηριακές δραστηριότητες είναι απαραίτητες κατά τη διάρκεια της μάθησης. Σκεπτόμενη το θέμα, η Μαρία Μοντεσσόρι δημιούργησε μια σειρά από διδακτικά υλικά ικανά να δουλέψουν σε αυτούς τους τομείς, κυρίως όσον αφορά την άμεση εμπειρία αναζήτησης και ανακάλυψης.
Αντί για τους σηματοδοτημένους χώρους των παραδοσιακών σχολείων, τα παιδιά είναι διάσπαρτα στο περιβάλλον, μόνα ή σε μικρές ομάδες, πάντα επικεντρωμένα στις δραστηριότητές τους. Οι δάσκαλοι, αντί να στέκονται μπροστά στην τάξη, κυκλοφορούν ανάμεσα στους μαθητές για να τους βοηθήσουν.
Δεν υπάρχει επίσης χρόνος διαλείμματος, καθώς δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ διδακτικών δραστηριοτήτων και αναψυχής. Επίσης, δεν υπάρχουν παραδοσιακά σχολικά βιβλία. Αντί αυτής της πρακτικής, τα παιδιά ενθαρρύνονται να κάνουν έρευνα και να την παρουσιάσουν στους συνομηλίκους τους.
Το 2015, όταν η βρετανική βασιλική οικογένεια ανακοίνωσε ότι ο πρίγκιπας Τζορτζ, γιος του πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Κέιτ Ο Middleton, θα εκπαιδευόταν σε ένα σχολείο Μοντεσσόρι, έγιναν αρκετές συζητήσεις για τη μέθοδο Κατευθυντήριες γραμμές.
Εκτός όμως από τον πρίγκιπα, από σχολεία σαν αυτά έχουν περάσει και διάφοροι αξιόλογοι άνθρωποι και μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά των τελευταίων χρόνων. Αυτή είναι η περίπτωση των ιδρυτών της Google, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν, του ιδρυτή της Amazon, Τζέφρι Μπέζος. Facebook, Mark Zuckerberg, η τραγουδίστρια Beyoncé και ο συγγραφέας και βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Gabriel Garcia Marquez.
Γεννημένη στις 31 Αυγούστου 1870 στην πόλη Chiaravalle της βόρειας Ιταλίας, η Maria Montessori ενδιαφέρθηκε για τη βιολογία από μικρή ηλικία. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που την έκαναν να αντιμετωπίσει τον πατέρα της και την προκατάληψη όλης της κοινωνίας να είναι μια από τις πρώτες γυναίκες που σπούδασαν ιατρική στη χώρα της.
Πήγε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου αντιμετώπισε πολλές αντιστάσεις από πολλούς συναδέλφους, όλοι άνδρες. Μερικές φορές χρειαζόταν να εκτελεί τα καθήκοντά του μεμονωμένα, καθώς δεν μπορούσε να τα φέρει εις πέρας μαζί τους.
Αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1896, αντιμετώπισε για άλλη μια φορά μια σειρά από προκαταλήψεις όταν αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμά του. Έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για την Ψυχιατρική, και στη συνέχεια αφιέρωσε τις δραστηριότητές του σε αυτόν τον τομέα.
Άρχισε να ενδιαφέρεται για τα παιδιά, ειδικά εκείνα με ψυχικά προβλήματα, ενώ επισκεπτόταν τα άσυλα και έβλεπε πώς η μεταχείριση που τους δόθηκε ήταν αμφισβητήσιμη και απάνθρωπη. Ως αποτέλεσμα, άρχισε να μελετά την κατάσταση αυτών των παιδιών με βάση το έργο του Édouard Séguin.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, στο Εθνικό Ιατρικό Συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη του Τορίνο, ο Μοντεσσόρι υπερασπίστηκε τη θέση ότι Η απουσία επαρκών υλικών και ερεθισμάτων ήταν η κύρια αιτία καθυστέρησης στη μάθηση των παιδιών με ειδικές ανάγκες. ειδικές προσφορές.
Αποφοίτησε από τα Παιδαγωγικά και αργότερα ασχολήθηκε με την Ένωση για την Εκπαίδευση των Παιδιών με τον Ρετάρντο, όπου γνώρισε τον γιατρό Τζουζέπε Μοντεσάνο. Μαζί του έγινε συνδιευθύντρια της Ορθοφρενικής Σχολής.
Εκεί, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας αφιερώθηκε στην κατάρτιση των δασκάλων, υπήρχαν κάποια παιδιά που απομακρύνθηκαν από τα άσυλα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν ταυτόχρονα με φοιτητές και ερευνητικά αντικείμενα.
Εκείνη την εποχή, προσάρμοσε μερικά από τα υλικά του Seguin και δημιούργησε πολλά άλλα, τα οποία αργότερα έγιναν θεμελιώδες μέρος της μεθόδου της. Παρατήρησε ότι η χρήση αυτών από τα παιδιά προκάλεσε την αφύπνιση του αισθητηριακού τους τμήματος, εξασφαλίζοντας εξαιρετικά αποτελέσματα.
Στο Escola Ortophrênica εμβάθυνε τις σπουδές του στην Ανθρωπολογία και την Παιδαγωγική. Το 1904, που ήταν ήδη αφοσιωμένη αποκλειστικά στην Εκπαίδευση, άρχισε να διδάσκει στην Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης, όπου έμεινε μέχρι το 1908.
Ήταν εκείνη την εποχή, πιο συγκεκριμένα το 1907, που παρουσιάστηκε μια ευκαιρία που της έδωσε τη δυνατότητα να εργαστεί με παιδιά που δεν είχαν ειδικές ανάγκες. Εκείνη την εποχή, ένας εργολάβος, σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Ρώμης, έχτιζε ένα συγκρότημα κατοικιών σε μια δημοφιλή γειτονιά που ονομάζεται San Lorenzo.
Σε αυτό το μέρος, η Μαρία Μοντεσσόρι ήταν υπεύθυνη για την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού έργου του χώρου όπου έμειναν τα παιδιά της ομάδας. Το «Casa dei Bambini» (σε κυριολεκτική μετάφραση, Παιδικό Σπίτι), κατέληξε να γίνει η σκηνή της μεγαλύτερης εκπαιδευτικής επανάστασης στον κόσμο.
Ο χώρος προσαρμόστηκε πλήρως για να δέχεται αυτά τα παιδιά και χρησιμοποιώντας τα υλικά που ανέπτυξε η παιδαγωγός παρουσίασαν εξαιρετική εξέλιξη, εκτός από ήρεμοι, ήρεμοι, συγκεντρωμένοι και ευτυχισμένος.
Μετά από αίτημα των γονιών ορισμένων από τα παιδιά που δεν ήξεραν ακόμη να γράφουν, άρχισε να τους μαθαίνει να διαβάζουν και να γράφουν χρησιμοποιώντας τη μέθοδό της. Τα παιδιά προσαρμόστηκαν τόσο καλά που από τη μια ώρα στην άλλη ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να γράφουν και γύριζαν το σετ γράφοντας στο πάτωμα και στους τοίχους.
Το 1909 έγραψε την «Επιστημονική Παιδαγωγική», η οποία καθαγιάστηκε με τον τίτλο «Μέθοδος Μοντεσσόρι». Μετά από αυτό, δίδαξε στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ισπανία και την Αγγλία. Η επιτυχία της μεθόδου της ήταν τέτοια που το 1922 η κυβέρνηση την διόρισε Γενική Επιθεωρήτρια Σχολών στην Ιταλία.
Λίγα χρόνια αργότερα, με την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία, πολλά μοντεσσοριανά σχολεία έκλεισαν και ο παιδαγωγός αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ιταλία. Μέχρι το 1946, όταν επέστρεψε, επισκέφτηκε την Ισπανία, την Ολλανδία και την Ινδία. Στην τελευταία χώρα, δίδαξε για επτά χρόνια.
Το έτος μετά την επιστροφή του, σε ηλικία 76 ετών, έδωσε μια ομιλία στην UNESCO με θέμα «Εκπαίδευση και Ειρήνη». Δύο χρόνια αργότερα, έλαβε την πρώτη από τις τρεις υποψηφιότητες για το Νόμπελ Ειρήνης. Η Μαρία Μοντεσσόρι πέθανε στις 6 Μαΐου 1952 στο Noordwijk της Ολλανδίας.
