Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το Η «Μόνα Λίζα» (1503) κρύβει και άλλα εντυπωσιακά αινίγματα στη σύνθεσή του που δεν εντοπίστηκαν ποτέ.
Οι αναλύσεις ακτίνων Χ και υπέρυθρων έχουν επιβεβαιώσει ότι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι χρησιμοποίησε ένα σπάνιο και ασταθές ορυκτό συστατικό για να προετοιμάσει το κάτω στρώμα του εμβληματικού πίνακα.
δείτε περισσότερα
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Γυναίκα γεννά, αλλά δεν ήξερε...
Το Motoboy χρησιμοποιεί μεγάφωνο για να καλεί πελάτες που δεν απαντούν και…
Η έρευνα κινητοποίησε αρκετούς ειδικούς για να πραγματοποιήσουν λεπτομερείς εξετάσεις των τεχνικών του ζωγράφου της Αναγέννησης.
Ως εκ τούτου, η ερευνητική ομάδα απαρτιζόταν από ερευνητές από το Μουσείο του Λούβρου, το Κέντρο Έρευνας και Αποκατάστασης των Μουσείων του Γαλλία, η Ευρωπαϊκή Εγκατάσταση Ακτινοβολίας Σύγχρονον (ESRF) και το Ινστιτούτο Χημικών Ερευνών του Παρισιού (CNRS) Αγγλικά).
Να κατανοήσουν τις διαδικασίες και τις ενώσεις που χρησιμοποιούνται από Ντα Βίντσι, οι ερευνητές μετέφρασαν τις συνταγές και τα χειρόγραφα του ζωγράφου.
«Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ο Λεονάρντο είναι πολύ διαφορετικές από την τρέχουσα ορολογία και τις διαφορές μεταξύ των όρων που χρησιμοποιούνται στη ζωγραφική και τη χημεία», δήλωσε η ερευνήτρια Marine Cotte, στο Δήλωση του ΕΣΠΑ.
Ακόμα κι έτσι, η μελέτη επιβεβαίωσε δύο από τα κύρια χαρακτηριστικά του ζωγράφου: το ενδιαφέρον του για την καινοτομία και τον πειραματισμό. Οι επιστήμονες βρήκαν ένα ορυκτό συστατικό που ονομάζεται plumbonacrite, ένα μείγμα ελαίου και οξειδίου του μολύβδου.
«Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι πειραματίστηκε με την προετοιμασία παχιών, αδιαφανών στρωμάτων εδάφους», εξήγησε ο Victor Gonzalez, ένας από τους ερευνητές της ομάδας.
Εκτός από τον πίνακα «Μόνα Λίζα», το ορυκτό στοιχείο υπάρχει και στον «Μυστικό Δείπνο» (1495), ένα άλλο διάσημο έργο του ντα Βίντσι.
(Εικόνα: Wikimedia Commons/Αναπαραγωγή)
Για να αναγνωρίσουν τα συστατικά του πλαισίου, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τεχνικές μικροδιάθλασης ακτίνων Χ, φασματοσκοπία υπέρυθρες με μετασχηματισμό micro Fourier και περίθλαση ακτίνων Χ υψηλής ανάλυσης με συγχροτρόνιο.
Βασικά, έκαναν μια μικροσκοπική ανάλυση των στρωμάτων του πίνακα και εντόπισαν την ορυκτή ένωση στο στρώμα φόντου.
(Εικόνα: αναπαραγωγή/διαδίκτυο)
ΕΝΑ) Μόνα Λίζα, του Λεονάρντο ντα Βίντσι. ΣΙ) Μεγέθυνση της περιοχής δειγματοληψίας, που δείχνει το στρώμα προετοιμασίας. Η ακριβής θέση του δείγματος υποδεικνύεται με ένα κόκκινο βέλος. W) Βάψτε το δείγμα πριν ενσωματωθεί στη ρητίνη. (Εικόνα: Gonzalez et al / Αναπαραγωγή)
Ένα περίεργο σημείο της ανάλυσης είναι ότι το ίδιο στοιχείο είχε ήδη εντοπιστεί στον πίνακα «The Night Watch» (1642), έργο του Ρέμπραντ.
Ωστόσο, οι δύο ζωγράφοι ανήκουν σε διαφορετικές καλλιτεχνικές περιόδους, κάτι που έχει προβληματίσει τους επιστήμονες σχετικά με το πώς χρησιμοποιήθηκε αυτό το στοιχείο στη ζωγραφική.
Τέλος, το αποτέλεσμα πρόσφερε νέα δεδομένα για τις καλλιτεχνικές διαδικασίες του διάσημου αναγεννησιακού ζωγράφου. Ομοίως, τα δεδομένα χρησιμεύουν ως μια διαδρομή για την κατανόηση της εξέλιξης του καλλιτέχνη με την πάροδο του χρόνου.
Η πλήρης έρευνα για τα έργα του Λεονάρντο ντα Βίντσι και τα πειράματά του δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στο επιστημονικό περιοδικό Εφημερίδα της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας.