Eigenaar van het grootste riviersysteem ter wereld en de meest expressieve verscheidenheid aan amfibieën en primaten, Brazilië heeft momenteel 1.173 diersoorten waarvan de eeuwigheid in gevaar is.Nog eens 318, hoewel ze niet op het punt staan te verdwijnen, worden ook in hun voortbestaan bedreigd.
De informatie staat in het Red Book of Brazilian Fauna Threatened with Extinction 2018, het resultaat van een studie die de deelname van 1.270 onderzoekers en die op vrijdag (25) werd aangekondigd door het Chico Mendes Biodiversity Conservation Institute (ICMBio).
Bekijk meer
Japans bedrijf legt tijdsbeperking op en plukt daar de vruchten van
Alert: DEZE giftige plant heeft een jonge man in het ziekenhuis gebracht
In tegenstelling tot het oudste nationale onderzoek dat ooit is opgetekend, uitgevoerd in 1968 door de toen bevoegde milieudienst, het Braziliaanse Instituut voor Desenvolvimento Florestal (IBDF), het boek gaat op ongekende wijze in op het risico van uitsterven van dierlijk leven in Brazilië, aangezien het alle gewervelde dieren behandelt die bestaan in het land. Als alleen dit deel wordt beschouwd, bereikt het totale aantal soorten bijna 9.000.
Met 4.200 pagina's vervolgt de nieuwe editie van de officiële lijst van bedreigde dieren de rapporten van 2003, 2004, 2005 en 2008. De geldende cijfers zijn gebaseerd op de lijsten die eind 2014 door het Ministerie van Milieu zijn gepubliceerd, volgens de verordeningen nrs. 444 en 445 van de folder, en het Rode Boek 2008.
Bovendien actualiseert het enkele van de soortennomenclaturen die eerder in deze documenten werden gebruikt.
Bij het vergelijken van gegevens uit het boek uit 2008 met de nieuwste editie, is het mogelijk op te merken dat 716 diersoorten uit het territorium Brazilianen kwamen op de lijst van degenen die met uitsterven worden bedreigd, terwijl 170 er geen deel meer van uitmaakten.
Volgens ICMBio is het aantal bedreigde diersoorten in al die jaren alleen maar gegroeid. Op de lijst uit de jaren zestig stonden bijvoorbeeld 44 soorten in deze toestand, waaronder zoogdieren, vogels en reptielen, en 13 van de Braziliaanse flora. Van dit totaal worden er vandaag nog 30 genoemd, omdat ze alert moeten zijn.
Om het Red Book van 2018 voor te bereiden, onderzochten de onderzoekers 12.254 taxa (classificatie-eenheden van levende wezens), waarvan er 226 (1,8%) voor de beoordeling in de categorie Niet van toepassing (NA) zijn opgenomen, omdat ze niet echt tot de fauna behoorden lokaal.
"De meeste van deze soorten zijn vogels, zeevissen of zeezoogdieren, velen met trekgedrag, brede verspreiding buiten Brazilië en komt slechts af en toe voor op Braziliaans grondgebied", legt de autarchie.
Een ander belangrijk bewijs is dat het Atlantische Woud het bioom is met het hoogste aantal bedreigde soorten, zowel in absolute aantallen als in verhouding tot de rijkdom van de biomen. Van het totale aantal bedreigde diersoorten in Brazilië komt 50,5% voor in de regio, waarvan 38,5% tot dit bioom behoort.
Van de totale taxa die met uitsterven worden bedreigd, zijn er 1.013 (86%) continentaal - die in de onderzoekersafdeling tegengesteld zijn aan mariene -, waarvan 662 in terrestrische omgevingen en 351 in zoet water.
Milieuanalist Marcelo Marcelino de Oliveira, die het bevel voerde over ICMBio's Directorate of Research, Assessment and Monitoring of Biodiversity toen de onderzoek werd uitgevoerd, benadrukte in een interview de relevantie van het vrijgegeven werk, met het argument dat het bestaat uit een verdieping van de inventarissen die eraan voorafgingen.
“De toename van het aantal bedreigde soorten weerspiegelt de omvang van het onderzoek, dat groter was. In 2014 waren er 1.400 soorten, wat bijna tien keer zo groot werd. Nu zijn het er meer dan 12.000”, zei hij.
Dat is volgens de bioloog precies de verklaring voor de variatie in het aantal bedreigde soorten, waargenomen van 2008 tot 2018.
Hij voegt eraan toe dat de verandering in het methodologische systeem voor meer nauwkeurigheid in de resultaten zorgde, wat, in sommige gevallen betekende het dat soorten werden geschrapt van de lijst van soorten die nauwlettend in de gaten moesten worden gehouden. aandacht. “We gebruiken criteria die in verschillende landen worden toegepast, zoals verlies van habitatkwaliteit. toegewijde criteria.”
Een van de deleties deed zich voor bij een soort brulaap. Volgens Oliveira was de primaat opgenomen in de lijst van bedreigde taxa, maar werd daar na herbeoordeling uit verwijderd.
De onderzoekers ontdekten volgens hem dat het dier niet langer op één plek geconcentreerd was, namelijk in de waar, ook aanwezig in andere geografische punten, waardoor het niet langer voldeed aan het bevolkingscriterium verminderd. "Met een nieuwe studie werd ontdekt dat het ook voorkomt in Ceará en Maranhão, waaruit bleek dat het niet in zo'n kritieke situatie verkeerde", zegt hij.
"Er is een grote bijdrage van soorten die op de lijst komen en een aanzienlijke bijdrage van soorten die ook vertrekken", merkte hij op.
Bij de opening van het boek uit 2008 benadrukte de Biodiversitas Foundation, die verantwoordelijk was voor de coördinatie van het werk in dat stadium, dat gebruikte het wetenschappelijke kader dat hij in 1997 ontwikkelde en dat “algemeen aanvaard werd door allen die in de Brazilië".
In het boek herinnert ICMBio eraan dat conservatie-eenheden (CU) tegenwoordig het meest gebruikte instrument voor habitatbescherming in het land zijn.
“Eind 2017 had Brazilië in totaal 1.544.833 vierkante kilometer beschermde gebieden, of 2.029 natuurbeschermingseenheden verspreid over het land, waarvan er 325 worden beheerd door het Chico Mendes Institute.
Van de bedreigde soorten zijn er 732 geregistreerd in beschermingseenheden, in de categorieën waarin het National System of Conservation Units (SNUC) voorziet.
Het betreft bijvoorbeeld registraties van soorten die slechts incidenteel in de PA's voorkomen, zoals soorten mariene soorten die grote verplaatsingen maken, zoals walvisachtigen en sommige kraakbeenvissen”, schrijft de gemeente in een uittreksel uit de boek.
“Voor 429 taxa is er geen record in instandhoudingseenheden, hoewel 29 van hen waarschijnlijk voorkomen. Continentale vissen zijn de groep met het grootste aantal soorten die niet voorkomen in de UC en ook de groep met het grootste aantal soorten waarvan bekend is dat ze niet voorkomen in de UC”, voegde hij eraan toe.
ICMBio herinnert er ook aan dat, ondanks de rol die natuurbeschermingseenheden hebben gespeeld, de het behoud van de biodiversiteit kan er niet van afhangen, aangezien het noodzakelijk is om “een matrix van behoud".
Het instituut wijst op de activiteiten die worden uitgevoerd in het kader van de Nationale Actieplannen voor de Instandhouding van Bedreigde Soorten (PAN) en plannen voor de vermindering van de gevolgen voor de biodiversiteit veroorzaakt door antropogene activiteiten (PRIM), die nog steeds naar behoren worden uitgevoerd gestructureerd.
Volgens de publicatie zijn tot nu toe 60 PAN's geïmplementeerd, samen met het Jardim Botânico do Rio Research Institute de Janeiro, waar 700 bedreigde soorten van profiteren, waarvan 526 gewervelde soorten, 87 ongewervelde soorten en 91 flora.
De impact van de beschermingsacties was volgens Oliveira iets dat werd bevestigd met de bultrugwalvis, bekend om het zwemmen boven de omtrek van het National Marine Park van Abrolhos, aan de kust van Bahia. “Dit is het beste voorbeeld. Verschillende instandhoudingsinspanningen gedurende 20, 30 jaar hebben de beoordeling [wat betreft het risico op uitsterven] verbeterd.”
