Een historicus van de Oostenrijkse Academie van Wetenschappen is er weer in geslaagd om de verloren woorden in een gelaagd manuscript leesbaar te maken. Deze oude versie van een hoofdstuk in de Bijbel zou meer dan 1500 jaar verborgen zijn geweest.
Zie ook: Volgens een nieuwe ontdekking was de eerste kus ter wereld 4500 jaar geleden
Bekijk meer
Bevestigd: Samsung maakt echt opvouwbare schermen voor…
China voert experimenten uit met zebravissen op het ruimtestation...
Middeleeuwer en historicus Grigory Kessel gebruikte ultraviolette fotografie om de derde laag van de tekst te visualiseren. Het geanalyseerde materiaal was een dubbele palimpsest, waarvan hij zegt dat hij zijn ontdekking deed via een bewaard gebleven manuscript in de Vaticaanse bibliotheek.
Hij kondigde de ontdekking in maart aan via een artikel in New Testament Studies, een tijdschrift uitgegeven door Cambridge University Press.
Het manuscript, geschreven onder drie lagen woorden geschreven in een palimpsest - een manuscriptformaat dat auteurs gebruikten om over andere woorden te schrijven - onthulde een ongepubliceerde vertaling. In die tijd hadden palimpsesten de voorkeur vanwege de schaarste aan rollen.
Terwijl in het origineel, in de Griekse versie, Mattheüs hoofdstuk 12, vers 1 zegt: “In die tijd ging Jezus op de sabbat door de korenvelden; en zijn discipelen kregen honger en begonnen te plukken en te eten,” drukt de Syrische vertaling uit, “[…] begonnen de oren te plukken, ze in zijn handen te wrijven en ze op te eten.”
Er wordt opgemerkt door middeleeuwse onderzoeksexperts dat de Syrische vertaling minstens een eeuw vóór de Griekse manuscripten werd geschreven.
Ten slotte kan de ontdekking een kans zijn voor onderzoekers om het beter te begrijpen nauwkeurig de vroege stadia van de tekstuele evolutie van de Bijbel, zoals beschreven door het communiqué aan de druk op.
Het is een vorm van elektromagnetische straling, onzichtbaar voor het menselijk oog, gelegen in het elektromagnetische spectrum tussen zichtbaar licht en röntgenstraling. UV-golven hebben dus kortere golflengten en hogere energie dan zichtbaar licht en kunnen worden onderverdeeld in UVA, UVB en UVC. Ze worden van nature uitgestoten door de zon, maar kunnen ook kunstmatig worden geproduceerd, beide bekend vanwege de schadelijke effecten, zoals zonnebrand, en voor nuttige toepassingen, zoals sterilisatie.
