Activiteiten met de tekst het meisje dat tekent

We selecteerden enkele interpretatieactiviteiten met de tekst die het meisje aan het tekenen was voor leraren om toe te passen in de klas. Geniet van elk van de tips!

het meisje dat tekende

In een klein stadje in het binnenland woonde een meisje dat Isabela heette.

Isabela woonde bij haar ouders en haar broertje. Ze hield van tekenen, ze was altijd aan het tekenen.

Zijn stad was erg mooi, het had een park vol bomen, vogels en een meer met veel kleurrijke vissen. Isabela hield van de natuur om haar heen.

De lucht daar was zo blauw zo blauw, maar zo blauw, dat contrasteerde met die wolken zo wit.

En de lucht? De lucht maakte het zo puur om te ademen.

Maar terwijl Isabela groeide, groeide ook haar stad. Maar er was een probleem; de stad groeide wild en dus gebeurde er iets verschrikkelijks. Plotseling verdwenen de bomen en op hun plaats verschenen gebouwen, fabrieken, winkels en andere dingen.

Toen begon Isa zich erg zorgen te maken, omdat die kleuren waar ze zo van hield, het groen van de bomen, het blauw van de lucht, het rood van de bloemen, geleidelijk aan verdwenen. Toen kreeg ze het grote idee; voordat al die kleuren ophielden te bestaan, begon ze te tekenen en schilderen, al die natuur die daar ooit bestond, nooit meer willen vergeten.

Ze begon in het park. Dus maakte hij een prachtig ontwerp, met al die heel groene bomen. Het was geweldig, want onlangs hebben ze het park verwoest om er een winkelcentrum te maken.

Dus maakte ze een foto van die blauwe lucht, met die witte wolken. Het was net op tijd, want onlangs werd een fabriek geopend die vreselijke rook uitstak en de stad zag die blauwe lucht niet meer.

Toen besloot Isabela het meer met de vissen te tekenen. En weet je dat ze onlangs besloten het stadsriool in dit meer te dumpen? Ook al was er een kleine rivier die dit meer met de zee verbond en daar vluchtten verschillende kleine vissen, waaronder "Biu", de lamantijn die daar leefde. Helaas stierven degenen die niet konden ontsnappen.

Het meisje begon aandacht te schenken aan de mensen die in de stad woonden en merkte dat ze niet meer de vreugde hadden die ze vroeger hadden, ze waren altijd bezorgd, altijd gehaast en zelfs een beetje grijs. Geen tijd om verhalen te vertellen of te luisteren, ze hadden meer, arme dingen...

Isabela wist dat mensen zo waren omdat ze die kleuren niet meer in hun leven hadden, toen had ze weer een geweldig idee; zodat mensen zich konden herinneren hoe mooi haar stad was, vergrootte ze haar tekeningen en verspreidde ze zodat iedereen ze kon zien.

Die dag gebeurde er iets buitengewoons; mensen stopten echt om de tekeningen te zien, de fabriek stopte, de auto's stopten en iedereen was super emotioneel toen ze zich herinnerden hoe gelukkig ze leefden met al die natuur om hen heen.

Het gebeurde toen dat mensen zich realiseerden dat ze iets moesten doen om de kleuren terug te brengen.

Ze besloten dat ze de bomen zouden herplanten, de fabrieken zouden organiseren zodat ze het milieu niet zouden vervuilen, het rioolprobleem op een andere manier zouden oplossen zodat de kleine visjes terug zouden komen. Ze besloten toen alle maatregelen te nemen zodat de natuur niet weer zo vergeten werd.

Dit alles was gedaan en die stad lachte weer.

Ken jij de beste?

Isabela, het meisje dat tekende, werd onderdeel van de geschiedenis van die stad, toen ze een standbeeld voor haar maakten midden op het nieuwe plein, vol bomen en vogels. Weet je wat nog meer?

Biu, de lamantijn, keerde terug naar het meer en bracht zijn hele familie mee.

Vragen
1) Wat is de titel van de tekst?

EEN:

2) Wie is de auteur?

EEN:

3) Hoeveel alinea's bevat de tekst?

EEN:

4) Wie is de hoofdpersoon?

EEN:

5) Wat is het hoofdthema van het verhaal?

EEN:

6) Wat deed het meisje graag?