Jij economische blokken, ook wel regionale overeenkomsten genoemd, zijn formele en geconsolideerde groeperingen, bestaande uit landen die samenwerken in de commercieel plan van de meest verschillende strategieën, afhankelijk van het type blok dat wordt gevormd en de mate van invoeging van hun respectieve leden.
Omdat het geregionaliseerde akkoorden zijn met een beperkte reikwijdte, werd gedurende een bepaalde tijd aangenomen dat de economische blokken functioneerden als een beperking van de voortschrijdende globalisering over de hele wereld, aangezien de schijnbare trend het isolement van deze groepen op verschillende gebieden van zaken en economie was in het algemeen.
Bekijk meer
Ongelijkheid: BIM onthult de 10 slechtste staten om...
Israël is de 4e sterkste militaire macht ter wereld; controleer de ranglijst
Vandaag kunnen we echter stellen dat regionale overeenkomsten een van de belangrijkste aspecten zijn van de economische globalisering die vooral vanaf de jaren tachtig werd geconsolideerd.
Deze overeenkomsten zorgen immers voor een structurele integratie (transport en communicatie) tussen hun leden, die vaak internationaal gaan samenwerken.
Regionale overeenkomsten kunnen worden geclassificeerd op basis van hun verschillende niveaus van economische, politieke en commerciële integratie.
Deze kenmerken hangen vaak niet alleen af van de keuze van landen, maar ook van de territoriale capaciteit en beschikbare infrastructuur om meer te promoten benadering van elkaar.
Zo kunnen de blokken worden ingedeeld in vrijhandelszone, douane-unie, gemeenschappelijke markt, economische en monetaire unie.
RECLAME
Vrijhandelszone
Het is gericht op het verminderen of volledig afschaffen van tarieven die worden opgelegd aan producten die tussen de lidstaten worden verhandeld. Het wordt beschouwd als een eenvoudige overeenkomst die beperkt is tot het commerciële en fiscale gebied.
Een voorbeeld is NAFTA waaruit, zoals we later zullen zien, is samengesteld ONS, Mexico en Canada.
Douane-unie
Het werkt onder dezelfde voorwaarden als een Douanezone, met als toevoeging ook het invoegen van de zgn Gemeenschappelijk Buitentarief (TEC), wat een gestandaardiseerd commercieel tarief is voor een groep landen. Alle leden van hetzelfde blok hanteren dus hetzelfde douanetarief voor niet-EU-landen. leden, waardoor er meer samenwerking ontstaat in handelsbetrekkingen en concurrentie op regionaal.
O Mercosur is een voorbeeld van een economisch blok dat de TEC toepast onder zijn effectieve leden.
Algemene markt
RECLAME
Het is een economisch blok dat het vrije verkeer van goederen, goederen en diensten tussen landen beoefent. Op het hoogste punt van ontwikkeling staat een gemeenschappelijke markt ook vrij verkeer van personen toe zonder beperkingen tussen grensregio's.
Het enige voorbeeld op dit moment van een blok met deze voorwaarden is de Europese Unie.
Economische en Monetaire Unie
Het is een gemeenschappelijke markt met het verschil van, naast alle bovengenoemde kenmerken, ook een gemeenschappelijke munteenheid presenteren voor commercieel gebruik en de daaruit voortvloeiende oprichting van een centrale bank Verenigd.
De Europese Unie wordt sinds de oprichting van de euro ook beschouwd als een economische en monetaire unie, hoewel niet alle lidstaten de valuta van het blok aannemen.
Er zijn veel economische blokken verspreid over de wereld. Sommige landen maken zelfs deel uit van twee blokken tegelijk, zoals de NAFTA-leden die tegelijkertijd ook deel uitmaken van APEC, zoals hieronder te zien is.
Van zoveel regionale overeenkomsten hebben we speciale nadruk gelegd op de vijf belangrijkste: Europese Unie, NAFTA, Mercosur, APEC en GOS.
Opgericht in 1951 onder de naam van Economische Gemeenschap van Kolen en StaalO (EGKS), na de oprichting van de Benelux (economisch blok gevormd door België, Nederland en Luxemburg), werd het in 1957 de Europese Gemeenschappelijke Markt door het Verdrag van Rome. In 1993, door het Verdrag van Maastricht, werd het uiteindelijk de Europese Unie, met de invoering van de Euro in 2002.
Dit is het meest geavanceerde blok in termen van economische en politieke integratie. In veel gevallen treden de leden samen op en nemen ze resoluties aan over internationale diplomatieke situaties. Zoals we al zeiden, is er in dit blok vrij verkeer van mensen, goederen, kapitaal en goederen.
Momenteel maken 27 landen deel uit van de EU (het VK is op 31 januari 2020 vertrokken):
1 — Duitsland
2 — Oostenrijk
3 — België
4 — Bulgarije
5 — Tsjechië
6 — Cyprus
7 — Kroatië
8 — Denemarken
9 — Slowakije
10 — Slovenië
11 — Spanje
12 — Estland
13 — Finland
14 — Frankrijk
15 — Griekenland
16 — Hongarije
17 — Ierland
18 — Italië
19 — Letland
20 — Litouwen
21 — Luxemburg
22 — Malta
23 — Nederland
24 — Polen
25 —Portugal
26 — Roemenië
27 — Zweden
19 van de 27 landen hebben de euro als officiële munteenheid en maken daarmee deel uit van het zogenaamde eurogebied (of eurozone).
O NAFTA, acroniem voor North American Free Trade Agreement, werd opgericht in 1994 en bestaat uit de Verenigde Staten, Mexico en Canada.
Dit economische blok is opgericht met de bedoeling om slechts één vrijhandelszone in te voeren, met afschaffing van douanebarrières, en diende om de Amerikaanse investeringen in Mexico te vergroten, evenals om de Mexicaanse export naar de Verenigde Staten te vergroten.
NAFTA is echter niet van plan om te evolueren naar andere, meer geavanceerde niveaus van economische blokken. Terwijl de Europese Unie het vrije verkeer van mensen toestaat, in Noord-Amerika, Amerikanen bouwden zelfs een muur aan hun zuidelijke grens om te proberen de binnenkomst van illegale Mexicaanse migranten in hun land tegen te houden. gebied.
Het werd in 1991 opgericht door het Verdrag van Asunción in een fusie van Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay, en vertegenwoordigt vandaag, zoals we al zeiden, een economische en douane-unie.
Naast de vier stichtende leden, de Mercosur Venezuela is een effectief lid sinds 2012, op verzoek van het land in 2006.
Geassocieerde leden van het blok - degenen die CET niet adopteren, maar alleen vrije handel in sommige producten — zijn: Bolivia (op weg om lid te worden), Chili, Colombia, Ecuador, Guyana, Peru en Surinaams.
De waarnemerslanden van het blok zijn: Mexico en Nieuw-Zeeland, die alleen de vergaderingen volgen en geen deel uitmaken van de overeenkomsten.
Opgericht in 1989 en geconsolideerd in 1994, fungeert APEC, wat staat voor Asia-Pacific Economic Cooperation, als een samenwerkingsgebied tussen de landen omringd door de Stille Oceaan in Amerika, Azië en Oceanië.
Het is het grootste economische blok ter wereld in termen van de som van het bruto binnenlands product (bbp) en de rijkdom van zijn lidstaten, aangezien het de aanwezigheid heeft van verschillende "reuzen" van de wereldeconomie, zoals de VS, China, Japan en Australië.
Ondanks het potentieel dat dit blok heeft met betrekking tot de grootsheid van zijn lidstaten, presenteert APEC geen grote relevantie in het internationale scenario vanwege het gebrek aan integratie en het belangenconflict tussen haar leden. Velen richten hun zorgen op andere regionale overeenkomsten waarbij zij ook partij zijn.
De lidstaten van APEC zijn:
1 — Australië
2 — Brunei
3 — Canada
4 — Verenigde Staten
5 — Indonesië
6 — Japan
7 — Zuid-Korea
8 — Maleisië
9 — Nieuw-Zeeland
10 — Filippijnen
11 — Singapore
12 —Thailand
13 — Chinees Taipei
14 — Hongkong
15 — Volksrepubliek China
16 —Mexico
17 — Papoea-Nieuw-Guinea
18 — Chili
19 — Peru
20 — Rusland
21 — Vietnam
Het is een economisch blok gevormd door de voormalige republieken van de uitgestorven Sovjet-Unie, die zich industrieel hadden ontwikkeld vanuit een grote territoriale integratie tussen de verschillende gebieden. Daarom zijn de meeste van deze landen op dit moment onderling afhankelijk van elkaar.
Van de republieken die deel uitmaakten van het socialistische land, sloten alleen Letland, Estland en Litouwen zich niet aan bij het GOS, naast Georgië, dat het blok verliet.
De lidstaten van het GOS zijn:
1 — Armenië
2 — Wit-Rusland
3 — Kazachstan
4 — Rusland
5 — Russische Federatie
6 — Moldavië
7 — Kirgizië
8 — Oezbekistan
9 — Tadzjikistan
10 — Turkmenistan
11 — Oekraïne
12 — Oezbekistan (sinds 1991)
13 — Georgië
14 — Azerbeidzjan (sinds 1993)
De overeenkomsten omvatten, naast een grotere commerciële integratie, militaire bescherming, maar garanderen volledige politieke onafhankelijkheid.
Bekijk meer:
