Onze geest probeert altijd de wereld te begrijpen, maar als het erop aankomt optische illusie de hersenen zijnvergist' zonder het zelf te beseffen.
Optische illusie is een term die wordt gebruikt om beelden aan te duiden die de menselijke visie bedriegen. Zo zie je dingen die niet aanwezig zijn, maar die worden getransformeerd in het menselijke cognitieve systeem, waardoor er bijvoorbeeld een bewegend beeld ontstaat.
Bekijk meer
Astrologie en genialiteit: DIT zijn de 4 meest briljante tekenen van...
iPhones die niet zijn gelukt: 5 lanceringen afgewezen door het publiek!
Dit gebeurt omdat het menselijke visuele systeem misleidende informatie uit het beeld oppikt. Dat wil zeggen, cognitieve perceptie wordt "voor de gek gehouden" en ziet iets dat niet echt gebeurt in dat beeld.
Het is mogelijk om optische illusie-afbeeldingen te maken, die natuurlijk kunnen verschijnen of met opzet zijn gemaakt. Er zijn er dus talloze, ontdek welke de 30 beste optische illusies zijn.
Het lijkt misschien alsof deze afbeelding beweegt, maar dat is niet zo. Deze illusie ontstaat door het continue gebruik van vormpatronen en kleuren, waardoor de hersenen de indruk van beweging krijgen.
In deze afbeelding is er ook de herhaling van patronen in een gebogen formaat, waardoor het menselijk brein beweging in cirkels waarneemt. Dus als je naar de afbeelding kijkt, lijkt het alsof alle cirkels draaien.
Deze afbeelding volgt hetzelfde principe als de vorige, de vormen en herhalingen produceren een visueel effect dat de hersenen bedriegt en een gevoel van beweging geeft.
In het geval van deze afbeelding is er een illusie die wordt veroorzaakt door het verschil in licht en schaduw in de korrels. Dit contrast zorgt er dus voor dat visuele waarneming microscopische bewegingen assimileert.
De blauwe cirkels hebben contrasterende schaduwen, met wit en zwart rond elke blauwe vorm. Het contrast bevordert de illusie van visuele perceptie, die de indruk wekt dat ze roteren.
Geel en paars zijn tegengestelde kleuren en wanneer ze naast elkaar worden geplaatst, in grote vierkanten in verschillende posities, zorgen ze ervoor dat de hersenen visuele illusies creëren. Wat dus wordt waargenomen, is beweging tussen vierkanten op onregelmatige plaatsingen.
Het gesloten formaat van de figuur, in een soort tunnel, geeft diepte aan het beeld, wat het gebruik van de figuur ten goede kwam contrastschema en schaduwen in de oranje bollen, zorgt voor de visuele perceptie van beweging in de afbeelding.
Deze afbeelding heeft 12 zwarte stippen verspreid tussen de snijpunten van de grijze lijnen. De meeste kunnen mensen echter niet visualiseren.
Dit gebeurt omdat de stippen zwart zijn gemarkeerd en verkleind, zodat het gedeelte waar u de stippen niet ziet eruitziet alsof de grijze lijnen ononderbroken zijn.
Wanneer de blik op het middelpunt van de afbeelding is gericht, beginnen de twee cirkels te draaien. Dit gebeurt door het formaat en de kleuren te herhalen, samen met het gebruik van schaduwen aan de zijkanten van elk van hen.
Dus wanneer de blik op het punt is gericht, genereren de schaduwen de perceptie van beweging zoals ze zijn in het perifere zicht.
Deze optische illusie is bekend, omdat de kleurverandering van wit naar zwart op de snijpunten van de lijnen verbluffend is. In feite zijn alle stippen wit, maar de snijpunten tussen zwart en wit wekken de indruk van veel zwarte en witte stippen.
Er zijn verschillende roze stippen in de afbeelding en een lege ruimte die rond de cirkel loopt. Als het zicht echter 20 seconden op het zwarte kruis is gericht, wordt opgemerkt dat de lege ruimte tussen de ballen verandert in een kleine groene bal.
Deze illusie ontstaat doordat de groene kleur het tegenovergestelde is van de roze kleur en de ogen het bestaan van deze cirkel simuleren.
Deze visuele verwarring is te wijten aan het gebrek aan visuele details om diepte in het beeld vast te stellen. Zo kunnen de hersenen begrijpen dat de ballerina in beide richtingen kan draaien vanwege het gebrek aan visuele details.
Deze afbeelding bestaat uit verschillende zwarte stippen die met verschillende afstanden van elkaar zijn gescheiden. Afhankelijk van de afstand creëren de hersenen een beeld met deze vereniging.
Daarmee zal het visuele systeem bij het sluiten van de ogen en het focussen op het beeld een duidelijk beeld creëren, in dit voorbeeld een gezicht vormend.
De witte en zwarte vierkanten worden afgewisseld en op basis van het contrast tussen deze twee gecreëerd kleuren, is er een visuele illusie die ervoor zorgt dat de cirkels samenvloeien, waardoor er een schuifelend effect ontstaat visueel.
Deze optische illusie is te wijten aan perspectief. De oranje bol aan de linkerkant lijkt kleiner dan de oranje aan de rechterkant. Deze illusie gebeurt echter alleen omdat de blauwe bollen eromheen van verschillende grootte zijn.
Zie hoe ze dezelfde maat hebben:
Blijkbaar zijn er twee kolommen met verschillende kleuren, de ene is grijs en de andere wit. Ze hebben echter dezelfde kleur, beide grijs.
Deze illusie wordt bereikt door de donkere zwarte tint tussen hen en het eerste vierkant van de ontbrekende grijze kolom aan de rechterkant. Zo leidt de visuele benadering van kleur tot het begrip van de witte kleur.
Hoewel het lijkt alsof de lijnen gebogen zijn, zijn ze allemaal recht. Wat ze er scheef uit laat zien, zijn de kleine witte vierkantjes die aan de uiteinden van de zwarte vierkantjes zijn geplaatst, waardoor een andere visuele perceptie ontstaat.
In deze afbeelding lijken de ballen verschillende kleuren te hebben, maar ze hebben allemaal dezelfde kleur. Wat verwarring in de hersenen veroorzaakt, is de overlapping van gekleurde lijnen over de ballen. Kijk of de regels zijn verwijderd:
De tweekleurige jurk werd erg beroemd op internet, omdat mensen hem in verschillende kleuren zien. Een van de meest geziene opties is de jurk in blauw en zwart, in de andere wit en goud.
Dit visuele verschil gebeurt volgens de waarneming en interpretatie van daglicht. De echte kleuren van de jurk, ontdekt met behulp van software, zijn echter blauw en zwart.
Door de overlapping van de cirkels met de rechte lijnen zien de randen van het vierkant er scheef uit.
Als je rondkijkt in de afbeelding, is het mogelijk om op te merken dat de lijnen bewegen, maar ze zijn statisch. De illusie ontstaat door het scherpe contrast tussen wit en zwart, en door de oppositie en variaties van de kleinere lijnen die van richting wisselen.
Dit is een andere zeer beroemde optische illusie. Aan het ene uiteinde wordt een object met rechthoekige zijden gepresenteerd en aan het andere uiteinde zijn er drie cilindrische uiteinden.
Wanneer de blik op het midden van het beeld wordt gericht en het hoofd dichter bij en verder van het midden wordt bewogen, interpreteren de hersenen dit als een verandering in de intensiteit van "licht".
Dit effect ontstaat doordat de zwartste, zeer intense kleur zachter wordt en het witte deel meer aanwezig wordt, wat een effect van lichtintensivering genereert.
In deze afbeelding zien de horizontale lijnen er scheef uit, maar ze zijn eigenlijk recht. De oorzaak van deze indruk is de afwisseling tussen de witte en zwarte vierkanten die zich in verschillende ruimtes bevinden.
Zo genereren ze een gevoel van diepte, waardoor de lijn ver van elkaar lijkt te staan.
De grote zwarte bol ondergaat een proces van het gladstrijken van het zwart en begint de witte kleur te vormen. Daarom verschijnt het aspect van diepte in de figuur en vormt het een soort tunnel.
De lijnen komen dan samen en ontmoeten elkaar in het midden van het beeld. Door de rode lijnen nabij het convergentiepunt over elkaar heen te leggen, ontstaat er een aspect van diepte in de figuur. Zo creëren de hersenen vanuit de diepte een beeld van een gang.
De verschillende vormen zorgen samen met de kleurcontrasten voor het schudden van de visuele perceptie. Hiermee is er de assimilatie van een soort beweging tussen elk aspect van het beeld.
Zie ook: