Hoezeer de structuren ook op elkaar lijken en in de meeste gevallen dezelfde functie hebben, hoorns en hoorns zijn verschillend. Beide structuren zijn afgeleid van de voorhoofdsbeen van de schedel. Daar houden de overeenkomsten echter op.
Hoorns zijn structuren die volledig uit botten bestaan en meestal vertakt zijn (in dit geval gewei genoemd, alleen vanwege het uiterlijk, niet vanwege de oorsprong), terwijl hoorns hoorns zijn botuitsteeksels bedekt met keratine (een eiwit dat door het lichaam wordt gesynthetiseerd en verantwoordelijk is voor de vorming van verschillende structuren in ons lichaam, zoals nagels en haar). De in de hoorns aanwezige keratine kan ver voorbij de botprojectie reiken, dat wil zeggen dat het bot door deze structuur wordt "bedekt".
Bekijk meer
Docent biologie ontslagen na les op XX- en XY-chromosomen;...
Cannabidiol gevonden in gewone plant in Brazilië brengt nieuw perspectief...
Een ander opvallend verschil tussen de hoorns Het is hoorns is dat de hoorns meestal jaarlijks worden vervangen, dat wil zeggen, ze vallen en worden elk jaar herboren. De hoorns zijn permanent, ze groeien tot een bepaalde grootte en blijven bij het individu totdat hij sterft of er een ongeluk gebeurt en het dier zijn structuur verliest.
Tijdens de groei zijn de hoorns bedekt met een laag sterk gevasculariseerde huid, die hun groei bevordert en effectiever maakt.
Er worden enkele hypothesen gesuggereerd met betrekking tot de oorsprong van hoorns en geweien. Een van de meest geaccepteerde is dat toen de voorouders van deze dieren het eenzame en monogame leven verlieten en in groepen gingen leven polygamisten (een mannetje en meerdere vrouwtjes).
Daarom is de hypothese dat mannen (aanvankelijk alleen mannen) deze structuren ontwikkelden om zichzelf te verdedigen. territorium tegen andere mannetjes, hetzij door show (hoe groter de structuur, hoe meer schade het kan aanrichten) of door directe strijd.
Aanvankelijk ontwikkeld bij mannen, dienen de hoorns en het gewei ook als objecten van seksuele selectie. Hoe groter de hoorn, hoe groter de bescherming die het mannetje de vrouwtjes en puppy's kan bieden, hoe meer er momenteel ook zijn Zowel mannelijke als vrouwelijke hoefdieren hebben deze structuren in de meeste van deze gevallen, maar bij mannen zijn er meer ontwikkeld.
Twee gevallen in de natuur hebben een interessante bijzonderheid: de giraffe en de neushoorn. De giraf heeft geen hoorns of hoorns, hij heeft ossicons.
De botten die de structuur vormen, zijn afkomstig van het frontale bot, maar ze vormen zelf niet de structuur, omdat ze boven het uitsteeksel wordt een tweede paar botten gevormd, naast het feit dat de structuur permanent wordt bedekt door huid. De neushoornhoorn daarentegen wordt volledig gevormd door keratine, van de basis tot de punt.
Ongeacht de oorsprong van de structuur, het hebben van hoorns of geweien was een grote evolutionaire nieuwigheid voor soorten hoefdieren, waardoor nieuwe niches konden worden verkend, populaties in stand konden worden gehouden en ontwikkeld en het succes kon worden vergroot reproductief.
Paulo Ribeiro
Bioloog, Master in Toegepaste Zoölogie
