A Eerste Wereldoorlog vond plaats van 1914 tot 1918 en werd een van de belangrijkste conflicten van de 20e eeuw.
O Europees continent het was het decor voor het ontvouwen van dit conflict dat verschillende regio's verwoestte, duizenden mensen doodde en vele anderen verwondde.
Bekijk meer
Wetenschappers gebruiken technologie om geheimen in oude Egyptische kunst te ontrafelen...
Archeologen ontdekken prachtige graven uit de Bronstijd in…
Volgens sommige historici, de oorzaak van de Eerste Wereldoorlog was te wijten aan expansionisme, de wapenwedloop, tot imperialistische uitbuiting in Azië Het is Afrika en alliantiebeleid.
Het begin van de oorlog begon met de moord op de aartshertog van Oostenrijk, Frans Ferdinand. Het is essentieel om te benadrukken dat deze episode niet de belangrijkste factor was voor het uitbreken van het conflict.
De moord op de Oostenrijkse aartshertog vertegenwoordigde de kwetsbaarheid van de betrekkingen van de Europese landen die al hunkerden naar en zich voorbereidden op een oorlog.
Het is belangrijk erop te wijzen dat de Eerste Wereldoorlog werd opgedeeld in drie fasen met de bedoeling de studie van dit thema te vergemakkelijken:
Aan het begin van de oorlog, in 1914, was de belangrijkste strategie de verplaatsing van troepen met als doel posities aan het front te veroveren.
De Duitsers trokken zo snel op dat ze zich binnen een paar weken dicht bij Parijs vestigden, op minder dan 50 km afstand.
Tegelijkertijd organiseert de Franse generaal Joffre het leger van het land en weet hij te voorkomen dat de Duitse opmars zich uitbreidt naar de Franse hoofdstad, in de Slag bij de Marne.
De strategie die door Europese landen werd gevolgd, was dezelfde als in de 19e eeuw, die bestond uit een cavalerieaanval, gevolgd door infanterie. Deze strategie was echter niet efficiënt, aangezien het gebruik van machinegeweren dergelijke bewegingen verhinderde.
Daarmee werden de loopgraven een mechanisme dat algemeen werd toegepast door de naties die bij het conflict betrokken waren.
A loopgravenoorlog Het wordt beschouwd als de tweede fase van de Eerste Wereldoorlog. Geblokkeerd om de vijandelijke verdediging binnen te vallen, concentreerden de jagers zich op het behouden van de posities die ze hadden veroverd.
Daarmee groeven ze loopgraven langs het hele gevechtsfront. Een dergelijke defensieve strategie werd aanvankelijk alleen door de Duitsers toegepast. Maar al snel maakten ook andere landen er gebruik van.
De loopgraven waren tunnels die bedoeld waren om de soldaten te verdedigen en te beschermen, want op deze plaatsen vochten, sliepen en aten ze beschermd tegen geweervuur.
Ze waren echter niet helemaal veilig, omdat ze nog steeds konden worden geraakt door chemische wapens, artilleriegranaten of vanuit de lucht konden worden aangevallen.
Bovendien was de ongezonde omgeving een factor die de verspreiding van ziekten verergerde. De soldaten die zich in de loopgraven vestigden, werden elke 15 dagen vervangen door degenen in de achterhoede.
Om de loopgraven te beschermen werden palen en prikkeldraad geplaatst. Een paar meter scheidden de loopgraven die door vijandelijke landen waren gecreëerd, dus het terrein was behoorlijk ruig.
Verschillende soldaten stierven vast in de draadomheiningen, geraakt door kanonvuur of machinegeweervuur.
Wat de gewonden betreft, die werden alleen 's nachts gered en toch was het een zeer gevaarlijke actie.
Dit wordt beschouwd als de bloedigste fase van de Eerste Wereldoorlog, aangezien de veldslagen maanden duurden.
Deze strategie bleek nuttig te zijn tot de opkomst van oorlogstanks, voertuigen die loopgraven konden vernietigen.
Een zeer sprekend jaar voor het conflict was 1917, toen de Russen zich terugtrokken uit de oorlog vanwege de Russische revolutie. Verder stond dit jaar in het teken van de intrede van ONS, in lijn met de geallieerde landen.
Met de hulp van de Noord-Amerikanen vielen de geallieerden opnieuw op in het conflict. De troepen werden echter nog steeds geconfronteerd met bloedige veldslagen die resulteerden in duizenden doden.
De Tweede Slag bij de Marne was misschien wel de belangrijkste slag, aangezien het de verdrijving van de Duitsers uit Frankrijk markeerde.
Zonder de steun van de bevolking en ambtenaren moest keizer Wilhelm II het conflict opgeven en zich overgeven.
Op 11 november 1918 eindigde de Eerste Wereldoorlog. 28 juni 1919 werd gemarkeerd door de ondertekening van de Verdrag van Versailles, een vredesverdrag dat officieel een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog.
Meer informatie op:
