Al millennia lang is het maken een van de grootste uitdagingen van de mensheid verlamde mensen weer kunnen lopen en voor velen kan dit alleen maar het resultaat zijn van een wonder. Nieuwe neurowetenschappelijke studies hebben echter veel mensen aangemoedigd, vooral na een simulatie waarin mensen met een verlamming weer kunnen lopen.
Lees verder: Vaccins voor bepaalde soorten kanker worden al getest
Bekijk meer
Nepnieuws! 10 leugens Generatie X groeide op met geloven - en misschien...
Gebruik koffiedik om je keukenafvoer te ontstoppen; weet hoe
Een groep Zwitserse wetenschappers besloot diepgaand te bestuderen welke delen van onze geest verantwoordelijk zijn voor de bewegingen van de onderste ledematen en welke het lopen bevorderen. Hiervoor gingen ze in eerste instantie uit van het onderzoek met muizen en ontdekten toen dat het hoofdgebied het ruggenmerg is.
Hieruit werden de mogelijkheden bestudeerd om bewegingen te herstellen op basis van de reconstructie van het ruggenmerg. Dit komt omdat een dwarslaesie de communicatie tussen de hersenen en de onderste ledematen onmogelijk maakt, wat voortbeweging op de natuurlijke manier verhindert.
Op basis hiervan is een zoekopdracht waarmee kon worden bewezen dat de elektrische prikkel in het ruggenmerg bij verlamming een omkering kan uitlokken. Op dat moment besloot neurowetenschapper Claudia Kathe van het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie in Lausanne (EPFL) een technologie te testen die elektrische epidurale stimulatie wordt genoemd.
De methode van dr. Kathe werkt vijf maanden lang aan ruggenmergrevalidatie met elektrische stimulatie, met een frequentie van vier tot vijf keer per week. In dit geval wordt het ruggenmerg gestimuleerd door een chirurgisch geïmplanteerde neurotransmitter, terwijl de patiënten een intensief neurorevalidatieproces ondergaan.
Toen kwamen na moeizaam onderzoek de eerste positieve resultaten en negen volledig verlamde patiënten konden na de ingreep weer een paar stappen zetten. Voor nu was het nog nodig om een rollator te gebruiken, maar de verwachting is dat met de tijd en voortschrijdend onderzoek de behandeling nog efficiënter kan worden gemaakt.
Zelfs wetenschappers benadrukken nog steeds dat dit slechts een van de aspecten is die verlamming beïnvloeden, maar dat er nog veel te bestuderen valt over de communicatie tussen de hersenen en de ledematen. De positieve resultaten zijn in ieder geval al gevierd, juist omdat het een heel belangrijke stap vooruit is.