Onder invloed van de komst van Europese immigranten in de tweede helft van de negentiende eeuw, de cultuur van de zuidelijke regio wordt gevormd door het erfgoed van het Spaans, Portugees, Italianen, Duitsers, onder anderen.
Daarmee is de regio het wordt gevormd door unieke elementen, aanwezig in architectuur, literatuur, muziek, keuken en vooral in dansen en feesten.
Bekijk meer
Ontdek de oorsprong van Folklore in Brazilië
60 mythen en legendes uit Brazilië en de wereld - Folklore-personages...
Beschouwd als de meest choreografische Braziliaanse dansen, de dansen uit het zuiden ze worden voornamelijk gekenmerkt door de geest van adel en respect voor vrouwen, kenmerkend voor de boerenleer.
Wil je meer weten? Dus kijk hieronder belangrijkste dansen van de zuidelijke regio en laat u betoveren door de ritmes van een van de meest multiculturele regio's van Brazilië.
Zie enkele van volksdansen typisch beter bekende zuiderlingen.
typische dans Rio Grande do Sul, is geïnspireerd op Portugese dansen die zijn meegebracht met de komst van immigranten.
Traditioneel gedanst door mannen, werkt de chula als een competitie tussen twee dansers op het beste geluid van de gaúcha-harmonica.
De presentatie draait om een uitdaging, waarbij een van de deelnemers de reeks stappen moet uitvoeren die de tegenstander rond het stokje heeft genomen, en vice versa. De eerste die een fout maakt, verliest het geschil.
typerend voor Santa Catarina, de door Duitse immigranten meegebrachte dans is gebaseerd op de habanera, een Cubaanse stijldansstijl.
De vaneira neemt walselementen op in zijn choreografie. Het kan worden onderverdeeld in drie categorieën: vaneira (normaal ritme en snelheid), vaneirinha (dezelfde dansmodaliteit maar langzamer) en vaneirão (snellere choreografie en muziek).
Als het op kleding aankomt, dragen dansers kleding die is geïnspireerd op de stijl van de middeleeuwen. Europees, met vrouwen in lange jurken en lange mouwen, en mannen in losse broeken, shirts en vest.
De Mazurka, van Poolse afkomst, wordt in alle staten van de zuidelijke regio gedanst. Het wordt gekenmerkt door een snel en innemend ritme tussen paren verspreid over het podium.
De dansstijl ontstaat als een mix tussen ranchelementen en stijldansen, altijd begeleid door violen en gaucho-harmonica's.
Wat betreft de kleding, de kleding die door de dansers wordt gedragen, is vergelijkbaar met die van de vaneira-dansen, gezien de gelijkenis van ritmes en stijl.
Chimarrita arriveerde rond de 17e eeuw samen met Portugese immigranten uit de Azoren in Brazilië.
Oorspronkelijk afkomstig van het eiland Madeira (Portugal), heeft de dans een levendig ritme, waarin paren dansers staan in een rij, initiëren ritmische bewegingen met klappen en tapdansen.
De kleding die de vrouwen bij de dans gebruiken, bestaat uit een bedrukte kiel en een lange rok; voor mannen, het traditionele gauchokostuum: overhemd, vest en lange, wijde broek.
Als accessoire kunnen we het gebruik van een hoed in rancher-stijl, lange laarzen en een rode sjaal om de nek binden benadrukken.
Ook bekend als Dança dos Arcos Floridos of Jardineira, in Balainha houden de dansers een bloemrijke boog vast terwijl ze dansbewegingen uitvoeren die "Balainhas" worden genoemd. De trappen lijken sterk op die van de ciranda en er doen alleen vrouwen aan mee.
Met iedereen op een rij bestaat de dans uit het over en onder elkaar halen van de hoepels.
Als typische dans van Portugese oorsprong vormen de kleding geen uitzondering op de regel. Vergelijkbaar met de kostuums die worden gebruikt in dansen uit het Iberische land, zijn de balainha-dansers meestal gekleed in lange, kanten jurken met een bedrukte kiel; dit alles met de traditionele kleuren als culturele referentie.
Milonga, een van de weinige vertegenwoordigers van de Spaanse cultuur, is erg populair in de regio en ook in Argentinië. Het is een soort stijldans, vermengd met tango-elementen, waarbij een paar gechoreografeerde bewegingen uitvoert op het geluid van een sensueel en elegant ritme.
De kenmerken van de kleding verschillen van de traditionele stijl, waarbij mannen meer casual sociale kleding dragen, terwijl vrouwen een eenvoudige en discrete jurk dragen, met hoge schoenen.
Een andere dans van Portugese oorsprong werd in de 17e eeuw door immigranten gebracht. Tijdens de presentaties moeten de dansers zich organiseren in de vorm van paren, terwijl elk het uiteinde van een lint vasthoudt dat is verbonden met een paal van 3 meter hoog in het midden.
Het doel van de dans is dat de deelnemers al dansend een soort vlecht vormen.
Dit alles aangestuurd door muziek afkomstig van instrumenten als altviool, tamboerijn, cavaquinho en accordeon.
Fandango is een bekende dans in Portugal en Spanje, maar toen het met immigranten in Brazilië aankwam, kreeg het sterke inheemse invloeden.
Kenmerken van de kustgebieden van de Parana, daarin vormen de dansers een cirkel en beginnen dan walsbewegingen uit te voeren, tapdansen en klappen; allemaal op het geluid van snelle, hectische beats.
Zie ook:
