Wat is de Large Hadron Collider? De Large Hadron Collider (LHC) is een wonder van de moderne deeltjesfysica. Het stelde onderzoekers in staat om in de diepten van onze werkelijkheid te duiken. De oorsprong gaat terug tot 1977.
Tijdens deze periode stelde John Adams, voormalig directeur van de Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek (CERN), voor om een ondergrondse tunnel die ruimte biedt aan een deeltjesversneller die buitengewoon hoge energieën kan bereiken. lang.
Bekijk meer
Een nieuw perspectief: NASA geeft 3D-beelden vrij van verre sterrenstelsels
Harvard-professor gelooft dat hij fragmenten van technologie heeft gevonden...
Twintig jaar later, in 1997, werd het project officieel goedgekeurd. Er werd begonnen met de bouw van een ring van 27 kilometer. Het ging onder de Frans-Zwitserse grens door en was in staat deeltjes tot 99,99% van de lichtsnelheid te versnellen en te verpletteren.
Binnen de ring leiden 9.300 magneten pakketten geladen deeltjes in twee tegengestelde richtingen met een snelheid van 11.245 keer per seconde, en brengen ze uiteindelijk samen voor een frontale botsing. De faciliteit kan elke seconde ongeveer 600 miljoen botsingen veroorzaken.
Dit veroorzaakt ongelooflijke hoeveelheden energie en zo nu en dan de ontdekking van een exotisch, nooit eerder gezien zwaar deeltje. De LHC werkt met energieën die 6,5 keer hoger zijn dan die van de vorige deeltjesversneller.
De LHC kostte in totaal 8 miljard dollar, waarvan 531 miljoen dollar uit de Verenigde Staten kwam. Meer dan 8.000 wetenschappers uit 60 verschillende landen werken samen aan hun experimenten. Het gaspedaal zette zijn stralen aan op 10 september 2008. Het botste deeltjes met slechts tien miljoenste van hun oorspronkelijke ontwerpintensiteit.
Voordat het begon te werken, vreesden sommigen dat de nieuwe atoombreker de aarde zou vernietigen. De zorg was de opkomst van een allesverslindend zwart gat. Maar elke gerenommeerde natuurkundige zou dergelijke zorgen ongegrond verklaren.
"De LHC is veilig en elke suggestie dat het een risico zou kunnen vormen, is pure fictie", vertelde CERN-directeur-generaal Robert Aymar in het verleden aan WordsSideKick.com.
Dit wil niet zeggen dat de faciliteit niet schadelijk kan zijn bij onjuist gebruik.
Op 4 juli 2012 keek de wetenschappelijke wereld vol verwachting toe hoe onderzoekers van de LHC de ontdekking van het Higgs-deeltje aankondigden. Hij was het laatste stukje van de puzzel in een vijf decennia oude theorie genaamd het standaardmodel van de natuurkunde.
Het standaardmodel probeert alle bekende deeltjes en krachten (behalve de zwaartekracht) en hun interacties te verklaren. In 1964 schreef de Britse natuurkundige Peter Higgs een paper over het deeltje dat nu zijn naam draagt. Daarin werd uitgelegd hoe massa ontstaat in het heelal.
De LHC werd in december 2018 buiten gebruik gesteld om twee jaar lang upgrades en reparaties te ondergaan. Als je online bent, kun je atomen breken met een lichte energieboost, maar met twee keer zoveel botsingen per seconde.
