Uit een recente archeologische ontdekking blijkt dat het lijk van een vijftienjarig meisje met haar gezicht naar beneden en met vastgebonden enkels werd begraven, zodat ze niet uit het graf zou terugkeren.
De stoffelijke resten werden gevonden in Conington, Engeland, door archeologen. Daarna werd het skelet naar de Archeologisch Museum van Londen (SPRING) voor analyse.
Bekijk meer
Modern daten: Japanse vaders gaan op date in plaats van...
De aarde voeden: leer hoe eierschalen je…
“Deze begrafenis biedt een interessante, zij het tragische, kans om de realiteit van leven en dood te zien voor degenen die in het verleden als buitenstaanders werden gezien”, zegt Don Walker, een osteoloog bij het museum.
Voor hem zal het niet mogelijk zijn om meer te weten te komen over het leven van de jonge vrouw, maar de manier waarop ze werd begraven suggereert dat zij of haar familie anders werd gezien onder de mensen van het dorp. Daarom besloot de dorpsgemeenschap het lichaam op deze manier te positioneren om ervoor te zorgen dat “ze niet uit het graf kon terugkeren”, zegt Walker.
Dit verhaal is een van de vele verhalen die oude steden omringen. De Middeleeuwen zitten vol mysteries en legendes die historici en archeologen tot op de dag van vandaag blijven intrigeren.
(Afbeelding: Archeologie/reproductie van Museum of London)
De plaats waar de jonge vrouw werd begraven, bevond zich tijdens opgravingen die tussen 2016 en 2018 werden uitgevoerd. Vervolgens analyseerden experts van het Londense museum de verzamelde overblijfselen.
In een verklaring meldde het London Archaeology Museum hoe de skelet Het had een merkwaardige geschiedenis, heel anders dan de tradities uit de Middeleeuwen.
Normaal gesproken werden mensen met hun gezicht naar boven begraven, maar het feit dat de jonge vrouw werd gevonden met haar gezicht in een andere positie en met haar enkels vastgebonden, laat zien dat er rekening mee werd gehouden verschillend.
“Met je gezicht naar beneden begraven worden wordt beschouwd als een sociale uiting van ‘anders-zijn’, een begrafenispraktijk die voorbehouden is aan mensen die buiten de samenleving van de hoge middeleeuwen stonden.”
De osteologen (botspecialisten) die de vondst onderzochten wezen er ook op dat de jonge vrouw dat wel had gedaan ondervoeding bij kinderen en ziekten van de wervelkolom als gevolg van zwaar werk tijdens de kindertijd.
Blijkbaar gebeurde de dood van het meisje onverwacht en plotseling, aangezien de stoffelijke resten geen aanwijzingen hebben voor ernstiger ziekten.
De ontdekking door archeologen is dus een belangrijke stap in de richting van het organiseren van nieuwe analyses van de tradities en sociale structuren uit de Middeleeuwen, waarbij de mysteries en praktijken van samenlevingen worden onthuld oude.