A Aarde is een echt open boek vol oude verhalen, en een recente openbaring neemt ons mee terug naar 120 miljoen jaar geleden, toen een kolossale tektonische plaat, de Pontus, bestond op de planeet.
Met een uitbreiding die een kwart van de huidige Stille Oceaan bestrijkt, transformeert deze ontdekking ons begrip van de geologische dynamiek van de planeet.
Bekijk meer
Nieuw onderzoek wijst uit dat de migratieroute tussen Afrika en Azië 80 jaar geleden werd gebruikt...
Leden van generaties Z en Y (Millenials) kunnen worden geïdentificeerd…
Er wordt geschat dat de Pontusplaat een protagonist was in de oceanen van de aarde en een uitgestrekt gebied besloeg tussen Eurazië en Australië.
Dit wordt nog indrukwekkender als we bedenken dat de Stille Oceaan, de grootste oceaan ter wereld, 161,7 miljoen vierkante kilometer beslaat.
(Afbeelding: Universiteit Utrecht/Reproductie)
De Pontusplaat ging diep in de geschiedenis van de aarde verloren toen Pangaea uiteenviel en nieuwe tektonische platen ontstonden, die deze reus miljoenen jaren lang opslokten.
Dit geologische raadsel ontrafelen
Het bestaan van de Pontusplaat werd pas onlangs bevestigd door een team van geologen die een innovatieve aanpak hanteerden.
Ze onderzochten rotsformaties in Noord-Borneo die verrassende aanwijzingen onthulden over het bestaan van deze verloren plaat.
Wat aanvankelijk echter de ontdekking van een reeds bekende plaquette leek te zijn, veranderde in de onthulling van iets veel mysterieuzers.
Suzanna van de Lagemaat, een geoloog aan de Universiteit Utrecht, legt uit: “We dachten dat we te maken hadden met overblijfselen van een verloren tablet waarvan we al wisten. Maar ons magnetisch laboratoriumonderzoek naar deze rotsen gaf aan dat onze bevindingen dat wel waren oorspronkelijk uit veel verder naar het noorden en moesten de overblijfselen zijn van een ander, vroeger onbekend."
Geologen hebben zich verdiept in de uitdagende taak van het reconstrueren van de bewegingen van tektonische platen die onze planeet hebben gevormd vanaf het tijdperk van de dinosauriërs tot op de dag van vandaag.
Ze vermeden het gebruik van schaarse paleogeomagnetische gegevens in de regio en kozen ervoor om de regio te observeren van de westelijke Stille Oceaan en zijn voorganger, de Panthalassa-superoceaan, die het supercontinent omringde Pangea.
De onderzoeksresultaten duidden op fragmenten van een oude tektonische plaat die diep in de aardmantel was gezonken. Deze fragmenten zijn geïdentificeerd op plaatsen zoals Palawan, een eiland in de Filippijnen, en in de Zuid-Chinese Zee, wat het bestaan van de Pontusplaat bevestigt.
Dergelijke structuren zijn onzichtbare beeldhouwers van het landschap van de aarde, die voortdurend in beweging zijn over de aardmantel.
Er zijn veertien hoofdplaten die de aardkorst van onze planeet vormen, en hun langzame en continue bewegingen Ze zijn verantwoordelijk voor het ontstaan van bergen, loopgraven in de oceaan, vulkanische activiteiten, aardbevingen en tsunami's.
De ontdekking van de Pontusplaat herinnert ons eraan dat, hoewel we veel over de aarde weten, er nog steeds talloze verhalen in verborgen zitten, die geduldig wachten om ontdekt te worden.
Elke nieuwe ontdekking onthult een fascinerend hoofdstuk uit het geologische verleden en vergroot ons begrip van deze wereld die we thuis noemen.
