DE Franse Revolutie het was een keerpunt in de moderne Europese geschiedenis die begon in 1789 en eindigde in de late jaren 1790 met de opkomst van Napoleon Bonaparte. Tijdens deze periode hebben Franse burgers het politieke landschap van hun land met de grond gelijk gemaakt en hervormd, waarbij seculiere instellingen zoals de absolute monarchie en het feodale systeem werden ontworteld. De opstand werd veroorzaakt door wijdverbreide onvrede met de Franse monarchie en slecht beleid Koning Lodewijk XVI, die zijn dood ontmoette door de guillotine, evenals zijn vrouw Maria Antoinette. Hoewel het niet al zijn doelen heeft bereikt en soms is ontaard in een chaotisch bloedbad, heeft de Revolutie Frans speelde een sleutelrol bij het vormgeven van moderne naties, en liet de wereld de macht zien die inherent is aan de wil van de mensen.
Inhoudsopgave
Toen de achttiende eeuw ten einde liep, zorgde de kostbare betrokkenheid van Frankrijk bij de Amerikaanse Revolutie en de extravagante uitgaven van koning Lodewijk XVI en zijn voorganger ervoor dat het land op de rand van het bankroet stond.
Niet alleen waren de koninklijke schatkisten uitgeput, maar twee decennia van slechte oogsten, droogte, veeziekten en torenhoge broodprijzen veroorzaakten onrust onder de boeren en de armen in de steden. Velen spraken hun wanhoop en wrok uit over een regime dat zware belastingen oplegde - maar geen verlichting bood - voor rellen, plunderingen en stakingen.
In de herfst van 1786 stelde Charles Alexandre de Calonne, de hoofdinspecteur van Lodewijk XVI, een hervormingspakket voor. dat omvatte een universele grondbelasting waarvan de bevoorrechte klassen niet langer zouden zijn vrijgesteld.
Zie ook:Culturele renaissance.
De Franse bevolking was sinds 1614 aanzienlijk veranderd. Niet-aristocratische leden van de derde stand vertegenwoordigden nu 98% van het volk, maar ze konden nog steeds worden verslagen door de andere twee lichamen.
In de periode voorafgaand aan de bijeenkomst van 5 mei begon de Derde Stand steun te mobiliseren voor een vertegenwoordiging egalitarisme en de afschaffing van het nobele veto – met andere woorden, ze wilden ondersteboven stemmen en niet toestand.
Terwijl alle orders een gemeenschappelijk verlangen deelden voor belasting- en justitiële hervormingen, evenals een meer vertegenwoordiger van de regering, met name de edelen waren terughoudend om de privileges op te geven die ze onder het systeem genoten. traditioneel.
Toen de Staten-Generaal elkaar ontmoetten in Versailles, het zeer publieke debat over hun stemproces barstte uit in vijandigheid tussen de drie orden, waardoor het oorspronkelijke doel van de bijeenkomst en het gezag van de man die opgeroepen.
Op 17 juni, toen de onderhandelingen over de procedure vastliepen, kwam de Derde Stand alleen bijeen en nam formeel de titel van Nationale Vergadering aan; drie dagen later ontmoetten ze elkaar op een indoortennisbaan en legden ze de zogenaamde Tennisbaaneed af, waarbij ze zwoeren zich niet te verspreiden totdat de grondwetshervorming was bereikt.
Op 12 juni, toen de Nationale Assemblee (in de loop van de tijd bekend als de Nationale Grondwetgevende Vergadering) werken aan een grondwet) bleven vergaderen in Versailles, angst en geweld verteerden de kapitaal.
Hoewel opgewonden door de recente ineenstorting van de koninklijke macht, raakten de Parijzenaars in paniek toen geruchten over een op handen zijnde militaire staatsgreep de ronde deden. Een populaire opstand culmineerde op 14 juli, toen demonstranten het fort Bastille bestormden in een poging buskruit en wapens te bemachtigen; velen beschouwen deze gebeurtenis, die nu in Frankrijk wordt gevierd als een nationale feestdag, als het begin van de Franse Revolutie.
We raden ook aan: Industriële revolutie.
Op 4 augustus nam de Vergadering de Verklaring van de rechten van de mens en de burger (verklaring van de rechten van de mens en de Citizen), een verklaring van democratische principes gebaseerd op de filosofische en politieke ideeën van Verlichtingsdenkers zoals: Jean Jacques. Rousseau.
Het document verkondigde de toezegging van de Vergadering om het ancien régime te vervangen door een systeem gebaseerd op gelijke kansen, vrijheid van meningsuiting, volkssoevereiniteit en overheid vertegenwoordiger.
De uitwerking van een formele grondwet bleek een veel grotere uitdaging te zijn voor de Nationale Assemblee Constituant, die de extra last had van het functioneren als wetgevende macht in economische tijden moeilijk.
Maandenlang worstelden de leden met fundamentele vragen over de vorm en omvang van het nieuwe politieke landschap van Frankrijk. Wie zou er bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor de verkiezing van afgevaardigden? Zijn geestelijken trouw aan de rooms-katholieke kerk of de Franse regering verschuldigd? Misschien nog belangrijker, hoeveel gezag behield de koning, zijn publieke imago verzwakt na een mislukte poging om het land in juni 1791 te ontvluchten?
De eerste geschreven grondwet van Frankrijk, aangenomen op 3 september 1791, weergalmde de meer gematigde stemmen van de Vergadering, oprichting van een constitutionele monarchie waarin de koning het koninklijke vetorecht genoot en de mogelijkheid om te benoemen ministers. Dit engagement viel niet goed bij invloedrijke radicalen als Maximilien de Robespierre, Camille Desmoulins en Georges Danton, die de steun van de bevolking begon te promoten voor een meer populaire republiek, kan de regering vormen en voor het proces tegen Lodewijk XVI.
In april 1792 verklaarde de nieuw gekozen Wetgevende Vergadering de oorlog aan Oostenrijk en Pruisen, waar zij geloofde dat Franse emigranten contrarevolutionaire allianties aan het opbouwen waren; hij hoopte ook zijn revolutionaire idealen door de oorlog over Europa te verspreiden.
Aan het thuisfront nam de politieke crisis ondertussen een radicale wending toen een groep opstandelingen onder leiding van Jacobijnse extremisten vielen de koninklijke residentie in Parijs aan en arresteerden de koning op 10 augustus 1792.
De volgende maand, te midden van een golf van geweld waarbij Parijse opstandelingen honderden beschuldigde contrarevolutionairen afslachtten, De Wetgevende Vergadering werd vervangen door de Nationale Conventie, die de afschaffing van de monarchie en de oprichting van de republiek afkondigde. Frans.
Op 21 januari 1793 stuurde hij koning Lodewijk XVI, ter dood veroordeeld wegens hoogverraad en misdaden tegen de staat, naar de guillotine; zijn vrouw Marie-Antoinette onderging negen maanden later hetzelfde lot.
Na de executie van de koning leidden de oorlog met verschillende Europese mogendheden en intense verdeeldheid binnen de Nationale Conventie de Franse Revolutie naar haar meest gewelddadige en turbulente fase.
In juni 1793 namen de Jacobijnen de controle over de Nationale Conventie over van de meer gematigde Girondins en hebben een reeks ingrijpende maatregelen genomen, waaronder de vaststelling van een nieuwe dienstregeling en de uitroeiing van de Christendom.
Ze ontketenden ook de bloedige Reign of Terror (la Terreur), een periode van 10 maanden waarin vermoedelijke vijanden van de revolutie bij duizenden werden geguillotineerd. Veel van de moorden werden uitgevoerd in opdracht van Robespierre, die de draconische commissie voor openbare veiligheid domineerde tot zijn eigen executie op 28 juli 1794.
Zijn dood markeerde het begin van de Thermidoriaanse reactie, een gematigde fase waarin de Fransen in opstand kwamen tegen de excessen van het schrikbewind.
Wist u? Meer dan 17.000 mensen werden officieel berecht en geëxecuteerd tijdens de Reign of Terror, en een onbekend aantal anderen stierf in de gevangenis of zonder proces.
Op 22 augustus 1795 vond de Nationale Conventie plaats, die grotendeels bestond uit Girondins die overleefde de Reign of Terror, keurde een nieuwe grondwet goed die de eerste tweekamerwetgevende macht creëerde van Frankrijk.
De uitvoerende macht zou in handen zijn van een vijfkoppig Directory (Directoire) dat door het parlement wordt aangesteld. Royalisten en Jacobijnen protesteerden tegen het nieuwe regime, maar werden snel het zwijgen opgelegd door het leger, nu geleid door een succesvolle jonge generaal genaamd Napoleon Bonaparte.
De vier jaar dat de Directory aan de macht was, waren beladen met financiële crises, ontevredenheid onder de bevolking, inefficiëntie en vooral politieke corruptie. Tegen het einde van de jaren 1790 waren bestuurders bijna volledig afhankelijk van het leger om hun gezag te behouden en hadden ze veel van hun macht afgestaan aan generaals in het veld.
Op 9 november 1799 pleegde Bonaparte, gefrustreerd door zijn leiderschap, een staatsgreep, waarbij hij het Directory afschafte en zichzelf aanstelde tot eerste consul van Frankrijk. De gebeurtenis markeerde het einde van de Franse Revolutie en het begin van de Franse Revolutie. Napoleontische tijd, waarin Frankrijk een groot deel van continentaal Europa zou gaan domineren.
Bekijk deze prachtige samenvatting over Franse Revolutie in een videoles van 5 minuten.
We denken er altijd aan om het u gemakkelijk te maken (lezers van onderwijs en transformatie), we hebben besloten om alle all Samenvatting over de Franse Revolutie te downloaden als pdf.
Om toegang te krijgen tot het materiaal, controleer de volgende link en download:
Schrijf u in op onze e-maillijst en ontvang interessante informatie en updates in uw e-mailinbox
Bedankt voor het aanmelden.