Activiteit van interpretatie, gericht aan leerlingen van de achtste klas, van de tekst Black Out. Daarin schrijft de schrijver Paula Pepper reflecteert op elektriciteit, met als uitgangspunt een vraag van zijn klassieke gitaarleraar, tijdens een lang black-out in een klas... De auteur vergelijkt de levens van mensen in een tijd zonder licht met de levens van mensen die elektriciteit gebruiken... Let's go reflecteren? Dus lees de tekst en dompel je dan onder in de inhoud ervan, waarbij je de verschillende interpretatieve vragen beantwoordt!
Deze Portugese taalactiviteit is beschikbaar om te downloaden in een bewerkbare Word-sjabloon, klaar om af te drukken in PDF en ook de voltooide activiteit.
Download deze Portugese oefening op:
SCHOOL: DATUM:
PROF: KLASSE:
NAAM:
Lezen:
"Wist je dat elektriciteit in Brazilië pas 100 jaar bestaat?" Dat was de vraag die mijn klassieke gitaarleraar me stelde in het midden van een lange stroomuitval – de fout van een generator die door de bliksem werd verbrand – waardoor de klas een ander tempo nam, volledig geïmproviseerd, maar niet minder winstgevend.
Niet doen. Ik had er nog nooit over nagedacht. Net zoals kinderen in de 21e eeuw niet weten hoe het is om zonder computer te leven, ben ik ook geboren afhankelijk van elektrisch licht voor alles wat ik doe. Ik kan me niet voorstellen zonder het warme bad, de koude frisdrank, de computer, de lamp en zoveel andere comfortondeugden dat we ons niet eens realiseren dat ze alleen bestaan vanwege elektriciteit.
Het is waar dat we in tijden van rantsoenering er altijd aan denken om het verbruik te verminderen, maar nooit helemaal zonder te zitten. Ik betwijfel of een fanatieke fan Brasileirão niet volgt op radio of televisie. Ik betwijfel ook of iemand in de koude ochtend een koude douche durft te nemen. En ik beken, ik stop niet met het aanzetten van mijn föhn of het gebruik van internet, en ik weiger naar buiten te gaan met mijn kleren gekreukt... Elektriciteit is echt essentieel.
Maar naast de voordelen van licht, deed de vraag van mijn leraar me nadenken over hoe mensen 100 jaar geleden leefden. Ik wed dat wat voor ons onmogelijk lijkt, ze letterlijk hebben genomen. Het geduld en de tijd waren veel langer. En romantiek ook.
Om een brief te verzenden, moest je hem met de hand schrijven, naar de post brengen, wachten, wachten, wachten tot de ontvanger ontvang, besluit te reageren, ga naar de post, wacht zo lang en ja, zoek dan uit wat hij vond van wat je wilde zeggen. Tegenwoordig zou het onderwerp na al dat wachten achterhaald zijn. En gebrek aan geduld en overmatige angst laten deze luxe niet langer toe. Nu gaat alles via e-mail en zodra het is verzonden, willen we het antwoord ontvangen.
Om 's nachts te zien, was het noodzakelijk om kaarsen en lampen te gebruiken. Mensen gingen vroeger met pensioen, praatten meer en liepen onder het maanlicht, zonder angst voor geweld, dat tegelijk met elektriciteit moet zijn ontstaan.
Om naar muziek te luisteren, alleen als het live was. Serenades, soirees, bands op het plein... Misschien was dat de reden waarom mensen in het verleden meer muzikale aanleg hadden. Van jongs af aan werden ze aangemoedigd om "de muziek te produceren", in tegenstelling tot vandaag, wanneer we het al klaar vinden in elk radiostation.
Alles is gebruikelijk. Tot een paar jaar geleden leefde ik perfect zonder computer en mobiele telefoon. Nu, als ik een dag zonder ga, voel ik me zo. Mensen begonnen het te gebruiken en vergaten de rust van een echt donkere nacht.
Toen het licht eindelijk weer aanging, was mijn les al voorbij. Wennen aan het licht was veel moeilijker dan je aanpassen aan het gebrek eraan. De ogen brandden, mensen waren niet meer spontaan, de romantiek van de kaarsen verdween.
Misschien waren die 100 jaar nachtlicht niet zo klein, ze waren genoeg om ons het goede te doen vergeten dat afwezigheid doet. Het is het beste om het excuus van rantsoenering te gebruiken, alle lichten uit te doen en het tempo van het leven te veranderen, voordat een sterkere schittering onze visie onomkeerbaar verblindt. En laten we vergeten dat de improvisatie van een kaars veel meer kan oplichten...
(PEPER, Paula. "Gepassioneerd door woorden". Belo Horizonte: Ed. Gutenberg, 2015.)
Vraag 1 - Bovenstaande tekst is van het genre:
Het nieuws
b) chronisch
c) kort verhaal
d) opinieartikel
Vraag 2 - Degene die de tekst vertelt, is ook een personage in het verhaal. Identificeer de passage die dit bewijst:
a) "En ik geef toe, stop niet met het aanzetten van mijn föhn of het gebruik van internet [...]"
b) “Om een brief te sturen, moest je hem met de hand schrijven […]”
c) “Mensen begonnen het te gebruiken en vergaten de rust van een nacht […]”
d) "De ogen brandden, mensen waren niet meer spontaan, de romantiek van de kaarsen verdween."
Vraag 3 - Wijs op het feit dat het verhaal motiveerde:
a) de vraag van de klassieke gitaarleraar over elektriciteit.
b) de lange black-out in de muziekles.
c) het gemak van elektriciteit.
d) de terugkeer van het licht in de muziekles.
Vraag 4 – De auteur van de tekst geeft een mening in het fragment:
a) “[…] fout van een generator verbrand door een bliksem […]”
b) “Net zoals kinderen van de 21e eeuw niet weten wat het is om zonder computer te leven […]”
c) "Elektrische energie is echt essentieel."
d) "Om 's nachts te kunnen zien, waren kaarsen en lampen nodig."
Vraag 5 - "Misschien was dat de reden waarom mensen vroeger meer muzikale aanleg hadden." Waar verwijst de auteur van de tekst naar?
EEN.
Vraag 6 – In het fragment "[...] maar, om totaal zonder haar te zijn, nooit.", vervangt het voornaamwoord "zij":
a) "de elektriciteit"
b) "de televisie"
c) "het internet"
d) "gerimpelde kleding"
Vraag 7 – Onderstreep de werkwoorden waaruit dit segment bestaat:
“Mensen gingen vroeger met pensioen, praatten meer en liepen onder het maanlicht […]”
In de bovenstaande context geven ze aan:
a) zeldzame feiten in het leven van mensen in een tijd zonder elektriciteit.
b) hypothetische feiten in het leven van mensen in een tijd zonder elektriciteit.
c) waarschijnlijke feiten in het leven van mensen in een tijd zonder elektriciteit.
d) continue feiten in het leven van mensen in een tijd zonder elektriciteit.
Vraag 8 – Controleer de zin waarin de gemarkeerde zin het idee van tijd uitdrukt:
De) "Net zo Kinderen van de 21e eeuw weten niet hoe het is om zonder computer te leven […]”
b) “[…] die alleen bestaan vanwege de elektriciteit."
c) “Nu gebeurt alles per e-mail, en, zodra hij wordt gestuurd […]"
d) “[…] het was niet zo klein, gegeven dat waren genoeg voor ons om het goede te vergeten [...]"
Vraag 9 – In het eerste fragment markeren de aanhalingstekens:
a) de vraag die aanleiding gaf tot het schrijven van de tekst.
b) het belangrijkste deel van de tekst.
c) een toespraak die niet toebehoort aan de verteller van de tekst.
d) een vraag gesteld door de verteller van de tekst.
Vraag 10 - Geconcludeerd kan worden dat de auteur bovenstaande tekst schreef om:
a) bekritiseer de lezer.
b) informeer de lezer.
c) prikkel de lezer.
d) de lezer aan het denken zetten.
Door Denyse Lage Fonseca – Afgestudeerd in Talen en specialist in afstandsonderwijs.
Bij antwoorden staan in de link boven de kop.
meld deze advertentie