Uważaj na przeszkody, gdy zawierasz pokój z rodzicami

Związek pomiędzy kraj i dzieci, często mogą zostać zachwiane przez kłótnie lub dystans emocjonalny, zwłaszcza gdy dochodzi do rozstania z parą oraz separacji ojca i syna. Jednak jest to możliwe spokój z rodzicami, o ile jest dobra wola i zainteresowanie z obu stron.

Czytaj więcej: Jedzenie rodzinnych posiłków zmniejsza stres, wynika z badań

Według Joshua Colemana, eksperta w dziedzinie pojednania, pierwszym krokiem w pojednaniu może być napisanie listu lub e-maila od ojca do syna, z którym był w separacji.

Uważaj na przeszkody, gdy zawierasz pokój z rodzicami

Należy jednak zdawać sobie sprawę z pewnych przeszkód, które mogą utrudniać pojednanie między rodzicami a dziećmi, które od dłuższego czasu przebywają w separacji. Poniżej przedstawiono niektóre przeszkody, o których obie strony powinny wiedzieć w momencie zbliżenia.

Oderwanie jest wynikiem długiego procesu

Może się zdarzyć, że rodzice i dzieci nie rozmawiali przez dziesięć lat lub dłużej. W ten sposób trzeba pamiętać, że dystansowanie jest zwykle bolesne, ponieważ wiąże się z wieloma próbami dialogu, z frustracjami i negatywnymi uczuciami.

Kiedy rodzice upierają się, że szacunek jest równoznaczny z brakiem krytycznej opinii

Być może twoi rodzice z czasem stłumili swoje opinie, opierając się na idei szacunku, która wymaga milczenia i braku krytycznej opinii. Zatem związek może być napięty, gdy nie ma dyskusji o tym, co jest dobre, a co złe, bez kwestionowania powodów decyzji. Dlatego może się zdarzyć, że w autorytarnym związku rodzice nie rozumieją, że na szacunek trzeba zasłużyć.

Zaangażowanie rodziców w budowanie narracji rodzinnej

Wielu rodziców opowiada historie o relacjach rodzinnych, które nie są prawdziwe. Nie ma więc miejsca na opowiadanie wersji przeciwnej, wszak zniweczy to wrażenie, jakie stwarzają ci ludzie na temat tego, jak dobrymi są rodzicami.

Potrzeba uznania lub przeprosin dorosłego dziecka

Wielu rodziców nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny, dlatego przeprosinom często towarzyszy nieuzasadnione usprawiedliwianie zachowania. Tak więc zdania takie jak „Musiałem być dla ciebie surowy, bo życie też jest ciężkie” lub „nikt nie jest doskonały i każdy popełnia błędy” nie są rzadkością.

W takich przypadkach dzieci po prostu chcą, aby ich rodzice rozpoznali, jak je traktowali. Jeśli sytuacja staje się zbyt napięta, niezbędne jest poszukiwanie wsparcia psychologicznego.