Piękna dziewczyna w kokardce ze wstążki

piękna dziewczyna w kokardce ze wstążki

Dawno, dawno temu była piękna, piękna dziewczyna.

Oczy wyglądały jak dwie błyszczące czarne oliwki, włosy kręcone i bardzo czarne.

Skóra była ciemna i błyszcząca jak futro czarnej pantery podczas deszczu.

Poza tym jej mama lubiła zaplatać włosy w warkocze i ozdabiać je kolorowymi wstążkami. Wyglądała jak księżniczka z krain Afryki lub wróżka z Królestwa Księżycowego Światła.

I był bardzo biały królik z czerwonymi oczami i nerwowym pyskiem, który zawsze drgał. Królik uważał dziewczynę za najpiękniejszą osobę, jaką kiedykolwiek widział.

I ja myślałem:

– Ach, jak wyjdę za mąż, chcę mieć taką małą czarną i piękną córeczkę jak ona…

Więc pewnego dnia poszedł do domu dziewczyny i zapytał:

– Piękna dziewczyna z kokardą wstążką, jaki jest twój sekret bycia taką czarną?

Dziewczyna nie wiedziała, ale wymyśliła:

– Och, to pewnie dlatego, że upadłem w czarnym tuszu, kiedy byłem mały…

Królik wyszedł, poszukał puszki czarnej farby i wykąpał się w niej. Był bardzo czarny, szczęśliwy. Ale potem przyszedł deszcz i zmył całą tę czerń, która znów stała się biała.

Wrócił więc do domu dziewczyny i ponownie zapytał:

– Piękna dziewczyna z kokardą wstążką, jaki jest twój sekret bycia taką czarną?

Dziewczyna nie wiedziała, ale wymyśliła:

- Och, to pewnie dlatego, że piłem dużo kawy, kiedy byłem mały.

Królik wyszedł i wypił tyle kawy, że stracił sen i spędził całą noc na sikaniu. Ale nic nie pozostało czarne.

– Piękna dziewczyna z kokardą wstążką, jaki jest twój sekret bycia taką czarną?

Dziewczyna nie wiedziała, ale wymyśliła:

– Ach, to pewnie dlatego, że jadłem dużo jabuticaby, kiedy byłem mały.

Królik wyszedł i napychał się jabuticabą, aż stał się ciężki i nie mógł się ruszyć. Jedyne, co mógł zrobić, to zrobić dużo czarnego i okrągłego kokosa, takiego jak jabuticaba. Ale nic nie pozostało czarne.

Wrócił więc do domu dziewczyny i ponownie zapytał:

– Piękna dziewczyna z kokardą wstążką, jaki jest twój sekret bycia taką czarną?

Dziewczyna nie wiedziała i… już wymyślałam coś innego, historię feijoady, kiedy jej mama, która była piękną i uśmiechniętą Mulatką, postanowiła się zaangażować i powiedziała:

– Sztuka czarnej babci, którą miała…

Wtedy królik, który był niemądry, ale nie taki głupi, zobaczył, że matka dziewczynki musi naprawdę mówić prawdę, bo zawsze wyglądamy jak nasi rodzice, wujkowie, dziadkowie, a nawet nieuczciwi krewni.

A jeśli chciał mieć córkę, czarną i piękną jak dziewczyna, musiał poszukać czarnego królika do małżeństwa.

Nie musiał daleko szukać. Wkrótce znalazł małego królika, ciemnego jak noc, który uważał, że ten biały królik jest słodki.

Spotykali się, brali ślub i mieli miot szczeniąt, ten królik, jak zaczyna mieć szczeniaka, to już nie przestaje! Były króliki wszystkich kolorów: biały, czarny cętkowany biały, czarny cętkowany biały, a nawet bardzo czarny królik. Wiesz, córka chrzestna tej ładnej dziewczyny, która mieszkała obok.

A kiedy króliczek wychodził z kolorową kokardką na szyi, zawsze znajdowała kogoś, kto pytał:

– Słodki króliczek z kokardką, jaki jest twój sekret bycia tak czarnym?

A ona odpowiedziała:

– Rada mojej matki chrzestnej…

Książka autorstwa Any Marii Machado

Sprawdź działania dotyczące tego tekstu w https://atividadespedagogicas.net/2012/02/menina-bonita-do-laco-de-fita-atividades.html

Czytanie i pisanie, Czytanie tekstu, Czynności gotowe, Literatura dla dzieci, Produkcja tekstu, Teksty dla dzieci,