Ty nazwiska zostały przyjęte w okresie przejściowym z Średniowiecze do Współczesny wiek. Do mniej więcej XII wieku Europejczycy nadawali swoim dzieciom tylko jedno imię.
W tamtym czasie ludzie nie widzieli potrzeby wymyślania innego nazwiska, aby odróżnić jedną osobę od drugiej z powodu izolacji od społeczeństwa. feudalny.
Zobacz więcej
Astrologia i geniusz: TO są 4 najwspanialsze znaki…
iPhone'y, które nie odniosły sukcesu: 5 premier odrzuconych przez opinię publiczną!
Od momentu społeczeństwa rozwiniętych, a także relacji społecznych, istniała możliwość spotkania osób o tym samym imieniu.
W ten sposób przyjęto nazwiska, aby odróżnić jedną osobę od drugiej. A pochodzenie nazwiska Było jak najbardziej zróżnicowane.
W niektórych przypadkach pochodziło z miejsca zamieszkania danej osoby. Na przykład, gdyby Pedro mieszkał w skalistym regionie pełnym głazów, nazywałby się Pedro da Rocha. W tym sensie spadkobiercy byli również nazywani w ten sam sposób.
Niektórzy uczeni zwracają uwagę, że niektóre nazwiska wywodzą się ze sławy jednostki. Nazwiska takie jak Franco, Severo czy Ligeiro zostały przyjęte przez ludzi, którzy mieli takie cechy.
Świadczą o tym inne nazwiska wywodzące się od zawodów wykonywanych przez rodziny, Schumacher (szewc) i Bookman (księgarz).
Kiedy dana osoba nie miała żadnej wybitnej cechy, jej nazwisko zawierało wzmiankę o tym, czyim jest synem.
Na Europana przykład ta praktyka stała się powszechna i można ją zauważyć po niektórych nazwiskach, takich jak Petersen (syn Piotra), MacAlister (syn Alistera) i Johansson (syn Johana).
Na język portugalski, zwyczaj ten można zauważyć w nazwiskach Fernandes (syn Fernando) lub Rodrigues (syn Rodrigo).
Dowiedz się więcej na:
