Atmosfera dzieli się na pięć części: troposferę, stratosferę, mezosfera, termosfera i egzosfera. Mezosfera jest zatem warstwą atmosfery, która zaczyna się 50 km od powierzchni i sięga 80 km.
To tam następuje najostrzejszy spadek temperatury (od -10°C u podstawy do -90°C u góry), spowodowany spadkiem gęstości gazów.
Zobacz więcej
Nierówność: IBGE ujawnia 10 najgorszych stanów…
Izrael jest czwartą co do wielkości potęgą militarną na świecie; sprawdź ranking
Jest jednak wystarczająco gęsty, aby stawić opór ciałom wchodzącym na orbitę Ziemi. Większość spadających gwiazd (meteorów), które widzimy, to ciała niebieskie spalające się w wyniku tarcia z powietrzem w mezosferze. Prom kosmiczny Columbia zapalił się w mezosferze na wysokości 61 km w 2003 roku podczas procesu ponownego wejścia.
Z powodu tego częstego parowania w mezosferze możemy znaleźć atomy i jony metali zawieszone w tym regionie. Mezosfera nie zawiera jednak pary wodnej ani ozonu, co oznacza, że jest nieustannie bombardowana promieniowaniem emitowanym przez Słońce.
W mezosferze zachodzą pewne ciekawe i mało zbadane zjawiska. W odpowiednich warunkach pogodowych tworzą się kryształki lodu, które mogą być oświetlone przez słońce. o zmroku tworzące chmury srebrzyste (występuje tylko latem między 50 a 50 szerokością geograficzną) 70º).
W mezopauzie, która znajduje się 90 km nad powierzchnią, na górnej granicy mezosfery, zachodzi zjawisko chemiluminescencji (lub aeroluminescencji). Poprzez oddziaływanie atomów lub cząsteczek tlenu z promieniami kosmicznymi dochodzi do emisji światła, które można zobaczyć z ziemi.