Obsesje i lęki, które żywią istoty ludzkie ludzie Carry podeszła do Kate Summerscale w Księga fobii i manii.
Miliony ludzi na całym świecie są dotknięte jakimś rodzajem fobii. Wśród nich są klaustrofobia i arachnofobia, ale zdarzają się przypadki, w których dana osoba może cierpieć na fobię, która jest rzadka.
Zobacz więcej
Krople do oczu w terapii genowej przynoszą nadzieję milionom ludzi…
Lepsze zdrowie w dwa dni: zaskakująca skuteczność treningów końcowych…
Są tacy, którzy boją się bardziej otwartych przestrzeni, w przeciwieństwie do tego, co dzieje się z osobą z klaustrofobią, są też tacy, którzy nie lubią dziur. Jak mówi książka, istnieją trzy fobie społeczne: gelotofobia, erotomania i erytrofobia. Wiesz, że?
Gelotofobia
Ludzie, którzy boją się wyśmiania, cierpią na tę fobię społeczną, która jest bezpośrednio związana z paranoją. Po raz pierwszy zidentyfikowano osobę z tym schorzeniem w 1995 roku, kiedy psychoterapeuta z Niemcy zauważyli, że niektórzy z ich pacjentów zawsze byli zaniepokojeni możliwością bycia wyśmiewany.
Pacjenci ci mylili nawet uśmiech radości z uśmiechem pogardy, jakby drażnili się z nimi tonem agresywność. Kiedy pacjenci słyszeli śmiech ludzi, mięśnie ich twarzy były sparaliżowane.
erotomania
Osoby cierpiące na erotomanię są tymi, które desperacko odczuwają brak odwzajemnionej miłości. W XVIII wieku identyfikowano ją jako nadmiar pożądania seksualnego, ale obecnie opisuje się ją jako złudzenie kogoś, kto jest zakochany w kimś innym.
Erotomania jest również znana jako zespół Clérambaulta. W 1921 roku francuski psychiatra Gatian de Clérambault zetknął się z przypadkiem Léa-Anny B, 53-letniej paryżanki, która wierzyła, że Jerzy V był w niej szaleńczo zakochany. Kobieta wyjechała do Londynu i większość czasu spędziła przed Pałacem Buckingham, czekając na króla.
erytrofobia
W XIX wieku słowo to służyło do opisania ludzi, którzy nie tolerowali czerwonych rzeczy. Lekarze zauważyli, że pacjenci, którzy przeszli operację usunięcia zaćmy oka, nie lubili koloru czerwonego. W XX wieku fobia ta była używana do opisania patologicznego lęku przed zaczerwienieniem. Gdy skóra staje się cieplejsza, ludzie z tym schorzeniem stają się skrępowani i boją się zaczerwienionej, zaczerwienionej twarzy.
Miłośnik filmów i seriali oraz wszystkiego co związane z kinem. Aktywny ciekawski w sieci, zawsze podłączony do informacji o sieci.
