Nelson Mandela był jednym z najważniejszych podmiotów politycznych działających przeciwko procesowi dyskryminacyjnemu ustanowionemu przez apartheid, m.in Afryka Południowa. Prezydent kraju w latach 1994-1999, stał się międzynarodową ikoną w obronie praw człowieka.
Skazany na dożywocie, został zwolniony po 27 latach dzięki ogromnej presji międzynarodowej. Po wyjściu z więzienia otrzymał w grudniu 1993 roku Pokojową Nagrodę Nobla za walkę z reżimem segregacji rasowej.
Zobacz więcej
Brazylijskie oliwy z oliwek otrzymują nagrody i międzynarodowe uznanie;…
Fałszywe wiadomości! 10 kłamstw Pokolenie X dorastało w wierze — a może…
Nelson Rolihlahla Mandela urodził się 18 lipca 1918 roku w Mvezo w RPA. Mandela był jednym z trzynaściorga dzieci Nkosi Mphakanyiswa Gadla Mandeli i Nosekeni Fanny. Pochodził z plemiennej rodziny i został ochrzczony jako Rolihiahia Dalibhunga Mandela.
W wieku siedmiu lat poszedł do szkoły podstawowej, gdzie nauczyciel nadał mu imię Nelson, na cześć admirała Horatio Nelsona. Szkolnym zwyczajem było nadawanie angielskich imion wszystkim dzieciom, które do niej uczęszczały. Dwa lata później stracił ojca i trafił do królewskiej wioski, gdzie zaopiekował się nim regent ludu Tambu.
W 1939 roku Mandela rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Fort Hare, pierwszym uniwersytecie w RPA, który prowadził kursy dla czarnych. Ze względu na zaangażowanie w protesty przeciwko brakowi demokracji rasowej w instytucji został zmuszony do rezygnacji z kursu.
Przeniósł się do Johannesburga, ukończył studia licencjackie w dziedzinie sztuki na Uniwersytecie Południowej Afryki i kontynuował studia prawnicze drogą korespondencyjną. Oburzony okropnościami apartheidu założył Ligę Młodzieży Afrykańskiego Kongresu Narodowego (CNA), która stała się głównym instrumentem politycznej reprezentacji czarnej ludności.
W 1964 roku kilku czarnych przywódców było prześladowanych, aresztowanych, torturowanych, zamordowanych lub skazanych. Wśród nich był Mandela, który został skazany na dożywocie. Wraz z końcem reżimu, po 27 latach spędzonych w więzieniu, został zwolniony i wygłosił przemówienie wzywające kraj do pojednania.
Za walkę z segregacją rasową otrzymał w grudniu 1993 roku Pokojową Nagrodę Nobla, a rok później został wybrany na prezydenta Republiki Południowej Afryki, sprawując urząd do 1999 roku. Nelson Mandela zmarł 5 grudnia 2013 roku w Johannesburgu w RPA.
O Apartheid reprezentował przekształcenie rasizmu w prawo w Afryce Południowej, prawnie zaakceptowane w latach 1948-1994. Wraz z segregacją zakazano małżeństw międzyrasowych, wpis rasy na świadectwie stał się obowiązkowy, biali i czarni mieszkali na oddzielnych obszarach. W szkołach, szpitalach, na placach były wyznaczone miejsca w różnych miejscach dla obu ras.
Segregacja rasowa, brak praw politycznych i obywatelskich oraz uwięzienie czarnych w regionach wyznaczonych przez biały rząd spowodowały serię masakr i zgonów czarnej ludności.
Jednym z uzasadnień reżimu była koncepcja odrębnego rozwoju, która opowiadała się za rozwojem ras bez mieszania się z innymi.
W ramach protestu przeciwko reżimowi RPA nałożono nawet kilka embarg handlowych. W 1973 r. apartheid został potępiony na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ wraz z podpisaniem Międzynarodowej konwencji w sprawie karania i zwalczania zbrodni apartheidu.
Przeczytaj też:
