A dynamit Jest to urządzenie wybuchowe składające się z nitrogliceryny i substancji absorbujących. Nitrogliceryna jest materiałem niestabilnym i wrażliwym na tarcie lub wzrost temperatury, powodujący jej eksplozję.
W ten sposób dynamit jest bardzo obecny w kreskówkach, takich jak Road Runner, jednak jest niezwykle niebezpieczny i nie należy go używać do komedia.
Zobacz więcej
Brazylijskie oliwy z oliwek otrzymują nagrody i międzynarodowe uznanie;…
Fałszywe wiadomości! 10 kłamstw Pokolenie X dorastało w wierze — a może…
Pomimo pojawiania się nawet na rysunkach dzieci, wiele osób nie zna pochodzenia dynamitu. Aby dowiedzieć się więcej, sprawdź kto wynalazł dynamit!
Początek powstania dynamitu nastąpił w 1846 roku wraz z chemikiem Włoski Ascanio Sobrero. W swoim laboratorium połączył glicerol, kwas azotowy i kwas siarkowy, w wyniku czego powstała nitrogliceryna. Jednak nitrogliceryna była wyjątkowo niestabilna i łatwo eksplodowała.
Alfred nobelto on stworzył bardziej stabilny materiał wybuchowy z mieszaniny nitrogliceryny i ziemi okrzemkowej. Był pierwszym producentem tego materiału na dużą skalę, jednak ze względu na wspomniane już problemy jego fabryka eksplodowała, powodując śmierć jego brata Emila Nobla i czterech innych mężczyzn w 1864 roku.
Z tego powodu Alfred poświęcił się odkryciu bezpiecznej manipulacji nitrogliceryną. Następnie w 1867 roku wpadł na pomysł zmieszania materiału z innym absorbentem: krzemionką.
Tak więc, aby eksplodować dynamit, konieczne było włączenie detonatora, również wynalezionego przez Alfreda Nobla. Detonator składa się z lontu, drewnianego kołka i prochu strzelniczego. Zatem tylko fala uderzeniowa uwolniona przez detonację wyzwala dynamit.
W 1867 roku Nobel otrzymał patent na dynamit, ale nadal prowadził badania. Już w 1876 roku naukowiec opatentował gelignite, żel składający się z nitrogliceryny, celulozy i innych galaretowatych substancji.
Z kolei gelignite, oprócz tego, że był bardziej stabilny niż oryginalny dynamit z krzemionką, okazał się również silniejszy, oprócz tego, że nie rozpuszczał się w wodzie.
Przeczytaj też: