Do czego używasz języka? Odpowiedź na to pytanie jest stosunkowo łatwa, ponieważ większość z nas posługuje się językiem, w naszym przypadku język portugalski, aby nawiązać komunikację między jednym lub kilkoma rozmówcami lub czytelnicy. Musiałeś również zauważyć, że zgodnie z kontekstem, w którym się znajdujemy, język może podlegać zmianom, co pokazuje, że każda mowa musi dostosowywać się do czynników pozajęzykowy.
Istnieją różne rodzaje tekstów, teksty prezentujące różne języki, z których każdy spełnia określone wymagania kontekstu komunikacyjnego. Dzisiaj porozmawiamy o tekstach literackich i tekstach nieliterackich, elementach, które przedstawiają różnice istotne iz tego powodu nie należy ich lekceważyć, zwłaszcza gdy przedmiotem jest modalność pismo. Zrozumienie typów tekstu jest niezbędne do zrozumienia, w jaki sposób możemy ich używać do tworzenia naszej komunikacji, a także skorzystać z różnorodności tekstów, którymi dysponujemy. dysponować. Chodźmy? Miłej lektury i udanej nauki!
Zobacz więcej
Itaú Social 2022 rozprowadzi 2 miliony fizycznych i…
Organizacja pozarządowa Pró-Saber SP oferuje bezpłatne kursy dla edukatorów
Język literacki ma kilka punktów wspólnych z językiem nieliterackim. Istnieją jednak pewne elementy, które pozwalają odróżnić teksty literackie od nieliterackich. Czy oni są:
Dzięki tym elementom język literacki przestaje być przedmiotem czysto językowym, a staje się również przedmiotem estetycznym. W odróżnieniu od dyskursu, który przyjmujemy na co dzień, w pracy, w szkole, z przyjaciółmi, teksty teksty literackie podlegają wielorakim interpretacjom, które będą zależały od naszych doświadczeń i repertuaru kulturalny. Nie ma obowiązku przejrzystości ani informacyjności, kto wybiera tekst literacki, jest wolny obalić gramatykę, semantyczną wartość słów i przypisać im metaforyczne i symboliczny. Można go znaleźć w prozie, opowiadaniach fabularnych, kronikach, opowiadaniach, powieściach, powieściach, a także w wierszach, w przypadku wierszy. Oto przykład tekstu literackiego:
klasa portugalska
Język
na końcu języka,
tak łatwo mówić
i zrozumieć.
Język
na rozgwieżdżonej powierzchni liter,
wiesz, co ona ma na myśli?
Profesor Carlos Góis, on jest tym, który wie,
i trwa wylesianie
amazonki mojej ignorancji.
Liczby gramatyczne, pomijanie,
zdeptać mnie, ogłuszyć mnie, porwać mnie.
Zapomniałem już języka, w którym jadłem,
kiedy poprosiłem o wyjście na zewnątrz,
w którym brał i kopał,
język, krótki złamany język
spotykać się z kuzynem.
Portugalski to dwa; drugi, tajemnica.
Carlosa Drummonda de Andrade
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z tekstami literackimi, w których zwraca się uwagę zarówno na przedmiot językowy, jak i na styl, teksty Teksty nieliterackie mają dobrze określone cechy, dzięki którym mogą spełniać swoją główną misję, którą w większości przypadków jest poinformować. Kiedy myślimy o informacjach, należy wymienić niektóre elementy, takie jak obiektywność, przejrzystość i zaangażowanie w język nieliteracki, unikając w ten sposób ewentualnych błędów w interpretacji tekstu. W tekście nieliterackim głównym przedmiotem zainteresowania jest przedmiot. Wiadomości, artykuły publicystyczne, teksty dydaktyczne, hasła w słownikach i encyklopediach, reklamy, teksty naukowe, przepisy kulinarne i podręczniki to przykłady języka niewerbalnego. literacki. Aby lepiej zilustrować różnice między językiem literackim a nieliterackim, przeczytaj teksty 1 i 2:
(Tekst 1) Zaniedbywanie śmieci to brud
Codziennie na dwie godziny przed przyjazdem ratuszowej ciężarówki kierownictwo jednego z oddziałów Urzędu Miasta McDonald's deponuje dziesiątki plastikowych toreb wypełnionych tekturą, styropianem, kanapki. Kończy się to godną pożałowania ucztą żebraków. Dziesiątki z nich udają się tam, aby przewrócić materiał i ostatecznie zostawiają szczątki rozrzucone na deptaku. (Zobacz Sao Paulo, 23-29.12.92).
(Tekst 2) Zwierzę
Widziałem wczoraj zwierzę
W brudzie podwórka
Zbieranie jedzenia wśród gruzów.
Kiedy coś znalazłem,
Nie badano ani nie wąchano:
Przełknął łapczywie.
Zwierzę nie było psem,
To nie był kot
To nie była mysz.
Zwierzę, mój Boże, było człowiekiem.
(Flaga Manuela. W Selecie prozą i wierszem. Rio de Janeiro: J. Olympio/MEC, 1971, s. 145)
Czy zauważyłeś, że zarówno tekst 1, jak i tekst 2 mają podobny temat? Oba dotyczą tego samego tematu: ludzi, którzy grzeszą w śmieciach w poszukiwaniu pożywienia. Mimo podobieństwa tematycznego, teksty znacząco różnią się rodzajem przyjętego języka. W tekście 1 dominuje referencyjna funkcja języka, gdyż głównym celem wiadomości jest publikowanie w czasopiśmie szeroko rozpowszechnione, ma na celu poinformowanie czytelnika o niedogodnościach, jakie powodują żebracy, gdy zostawiają porozrzucane wokół śmieci podłoga.
W drugim tekście, pięknym wierszu Manuela Bandeiry, dominuje bowiem poetycka funkcja języka że autor użył zasobów języka literackiego, aby wywołać u czytelnika efekt poszukiwany. Wiersz przedstawia poniżający stan, do jakiego może dojść człowiek, gdy osiągnie szczyt nędzy. Da się dostrzec oburzenie poety tym faktem, który dla niego jest absurdalny, bo człowiek nigdy nie powinien przypominać zwierzęcia. Główna różnica między tekstami polega na sposobie ujęcia tematu: podczas gdy dziennikarza interesowały rozsypane na podłodze śmieci, niedogodności sprowokowany przez żebraków, poeta zatroskał się o żebraka i jego upokarzającą sytuację, demonstrując w ten sposób społeczne zaangażowanie gatunku, często postrzeganego jako wyalienowany.
Luana Alves
Ukończył literaturę
