co to jest komuna? O oznaczający terminu Gminaw najszerszym znaczeniu to A społeczność lokalna, która może być miejska lub wiejska, ze względną autonomią administracyjną, to znaczy, że jest wyemancypowany. Jest to rzeczownik rodzaju żeńskiego, a jego prawdopodobne pochodzenie pochodzi z języka francuskiego (wspólny = miasto).
Termin ten był już używany w dwóch rewolucyjnych rządach. W latach 1792-1794 podczas tzw rewolucja Francuska, po upadku starego systemu rządów, ruch burżuazyjny zdecydował o utworzeniu tymczasowego samorządu terytorialnego, który otrzymał nazwę Gmina.
Zobacz więcej
22.02.22: Co oznacza ta data? Jaki wpływ ma na nas…
Do czego służy każdy symbol pralki?
W 1871 r. przyszła kolej ruchu proletariatu na zainstalowanie w Paryżu władzy rewolucyjnej w celu poprawy warunków życia i pracy robotników. Nazwany dla Komuna Paryskabyła to pierwsza w historii próba wprowadzenia rządu socjalistycznego.
We Włoszech słowo gmina oznacza podstawową jednostkę organizacji terytorialnej, czyli odpowiednik gminy. We Francji gmina jest najmniejszą jednostką administracyjną terytorium. W Chinach niezależna społeczność stworzona przez rewolucję chińską w celu dbania o swoje interesy, podobnie jak małe miasteczka, nazywana była „gminami ludowymi”.
Może również zawierać stowarzyszenie składające się z kilku wiosek w celu poprawy rolnictwa i koordynowania prac w interesie ogólnym. W Portugalii mieszkania, które zapewniają zakwaterowanie i klub dla studentów, nazywane są „gminami uniwersyteckimi”.
W Brazylii termin „gmina” jest powszechnie używany jako odniesienie do komunizmu, doktryny politycznej i społeczno-ekonomicznej, która opowiada się za organizacją oparte na zbiorowej własności środków produkcji, w celu ustanowienia egalitarnego społeczeństwa, bez klas społecznych i które nie jest kontrolowane przez Państwo.
W kontekście średniowiecza „gmina” oznaczała stowarzyszenie mieszczan, którzy mieli prawo do samodzielnego rządzenia. Ruch Komunalny wywodzi się z r gminy, będący ruchem zorganizowanym przez burżuazję w późnym średniowieczu. Jej celem było uwolnienie miast spod panowania feudalnego, głównie za sprawą ściągania podatków przez mieszczan panów feudalnych, co utrudniało swobodny handel towarami, uniemożliwiając tym samym rozwój handlowy.
Emancypację miast można było uzyskać na dwa sposoby: poprzez zapłatę mieszkańców na rzecz zwierzchników, którzy przyznawali im „Karty franszyzowe”, które uwalniały miasta od ich domen lub poprzez wojny toczone między mieszczanami a panami feudalny. Miasta, które wyzwoliły się spod panowania feudalnego, uzyskując autonomię administracyjną i gospodarczą, nazywano „gminami średniowiecznymi” lub „miastami frankońskimi”.
Powiązane treści:
