Humbak żyje średnio 45 lat, słoń sawannowy może dożyć nawet 70 lat, czyli duże zwierzęta żyją dłużej, prawda? Nie zawsze! W przypadku psów dzieje się odwrotnie. Oznacza to, że większe psy nie żyją tyle lat, co mniejsze. W ten sposób dzisiaj zrozumiemy, dlaczego tak się dzieje i wyjaśnimy, dlaczego istnieją pewne rodzaje psy, które żyją dłużej.
Czytaj więcej: Uważaj na swojego zwierzaka! Ponad 50 psów umiera po zjedzeniu toksycznych przekąsek
Zobacz więcej
Japońska firma nakłada ograniczenia czasowe i czerpie korzyści
Uwaga: TA trująca roślina spowodowała, że młody mężczyzna wylądował w szpitalu
Tytułem wstępu, stres oksydacyjny powstaje na skutek braku równowagi pomiędzy wytwarzaniem związków utleniających a działaniem systemów obrony antyoksydacyjnej. Oznacza to, że wytwarzanie wolnych rodników i/lub form reaktywnych wynika z metabolizmu tlenu.
I nie dotyczy to tylko naszych zwierząt domowych, ludzkie ciało również przechodzi przez ten proces biochemiczny i dlatego tak ważne jest, aby jeść pokarm uważany za źródło przeciwutleniaczy.
Równolegle do tego, ostatnie badania przeprowadzone przez grupę ekspertów z Colgate University w Hamilton, New York, może twierdzić, że większe psy mają krótszą oczekiwaną długość życia z powodu tego stresującego procesu utleniające.
Ponieważ komórki są niszczone z większą szybkością i intensywnością, wynikiem jest przedwczesne starzenie. To wyjaśnia, dlaczego Chihuahua osiąga wiek 20 lat, a owczarek niemiecki nie może dożyć 10 lat.
Jak naukowcy to udowodnili?
Aby udowodnić teorię, pobrano 80 próbek tkanek od nowo zabitych szczeniąt i starszych psów, zarówno dużych, jak i małych ras. W ten sposób wyizolowali komórki tych zwierząt i hodowali je in vitro w laboratorium, aby przeprowadzić badanie.
Po przeprowadzeniu analiz komórki małych psów obu typów osiągnęły zrównoważoną energię i produkcję wolnych rodników. Z drugiej strony u dużego potomstwa zaobserwowano zmianę tempa uwalniania wolnych rodników tlenowych, wartość gwałtownie wzrosła, a antyoksydanty nie były w stanie ich kontrolować.
Aby zrozumieć ten proces w prostszy sposób, dzieje się tak, że psy różnych ras duże mają szybki metabolizm i dlatego zużywają znacznie większą ilość energii niż te mały. W ten sposób dochodzi do uszkodzenia komórek, które objawia się w ciągu kilku lat i skraca życie naszych towarzyszy.
